Katarantus: τύποι, αναπαραγωγή και αποχρώσεις της φροντίδας, ανάλογα με τις συνθήκες (23 φωτογραφίες)

Ο Katarantus (ονομάζεται επίσης ροζ μαρούλι) είναι ένα φυτό που έχει τροπικές ρίζες. Στην άγρια ​​φύση, μπορεί να βρεθεί σε πολλά μέρη: στη Μαδαγασκάρη, στην Ινδία και στην Κίνα, στην Κούβα, στην Ινδονησία και στις Φιλιππίνες. Εκεί φαίνεται πιο εντυπωσιακό, οι εκτεινόμενοι θάμνοι του φτάνουν το ύψος ενός και μισού μέτρου. Στη μεσαία λωρίδα, τα μεγέθη τους είναι πιο μέτρια - μια σπάνια ποικιλία μεγαλώνει σε ένα μέτρο υψηλό. Αλλά η ταραχή των χρωμάτων παραμένει πάντα αμετάβλητη. Ανεξάρτητα από το χρώμα των φύλλων του φυτού ή των πετάλων του, παραμένουν πάντα λαμπερά και εντυπωσιακά.

Καταρράκτης ανθίζει για μεγάλο χρονικό διάστημα, συνήθως από την αρχή της άνοιξης έως τα μέσα του φθινοπώρου. Ταυτόχρονα, το εργοστάσιο μπορεί να επιβιώσει χειμώνα μόνο σε συνθήκες δωματίου. Σε ανοιχτό έδαφος, είναι καταδικασμένη σε θάνατο.

Επομένως, υπάρχουν αρκετές επιλογές στις οποίες λαμβάνει χώρα η καλλιέργεια του καταρράκτη:

• Ένα χρόνο. Σε αυτή την περίπτωση, τα λουλούδια φυτεύονται πάλι κάθε χρόνο χρησιμοποιώντας τις διαδικασίες από την παρτίδα του προηγούμενου έτους.
• Πολυετές. Σε αυτή την περίπτωση, τα λουλούδια μεταμοσχεύονται κάθε φθινόπωρο σε ευρύχωρες γλάστρες και κάθε άνοιξη επιστρέφει στο ανοιχτό έδαφος.
• Σπιτική. Ο Katarantus στο σπίτι μπορεί να ζήσει για πολλά χρόνια, ευχάριστη με μακρά ανθοφορία και σχεδόν πλήρη απουσία δυσκολιών στη φροντίδα.

Ανάλογα με τη μέθοδο που επιλέξατε, οι αποχρώσεις της φροντίδας για ένα λουλούδι και οι συνθήκες που απαιτούνται για την κανονική ανάπτυξή του διαφέρουν. Διαφέρουν ανάλογα με τα επιλεγμένα είδη.

Τύποι Catharanthus

Για τη διακοσμητική φύτευση χρησιμοποιείται συνήθως το ροζ katarantus - η ποικιλία που είναι πιο διαδεδομένη και πλούσια σε διάφορα υποείδη. Διακρίνεται από το μεγαλείο της ανθοφορίας, με την κατάλληλη φροντίδα που μπορεί να ζήσει για πολλά χρόνια και να μεγαλώσει σε ένα μεγάλο θάμνο. Τα φύλλα είναι στενά, γυαλιστερά, δείχνονται στο τέλος.

Τα λουλούδια έχουν πέντε πέταλα, που συλλέγονται σε ένα πυκνό κύπελλο, από το οποίο οι κίτρινες στήμονες μόλις κοκκινίζουν. Οι μπουμπούκια ανοίγουν εναλλάξ, εξασθενίζουν διαδοχικά και αντικαθιστούν ο ένας τον άλλον.

Οι εσωτερικοί χώροι μπορούν να ανθίσουν όλο το χρόνο, ακόμη και το χειμώνα. Η κύρια ποικιλία περιλαμβάνει υποείδη.

Pacific

Χρησιμοποιούνται για αναπαραγωγή σε συνθήκες δωματίου, το μέγιστο δυνατό ύψος τους είναι μέχρι και τριάντα εκατοστά. Η ανθοφορία δεν είναι πάρα πολύ άφθονη, αλλά σταθερή. Λουλούδια με λευκά πέταλα και φωτεινό κόκκινο κέντρο. Με τη σειρά του, περιλαμβάνει υποείδος:

• Βουργουνδίας, τα λουλούδια των οποίων είναι ζωγραφισμένα το αντίθετο - το κέντρο είναι λευκό, τα πέταλα είναι κόκκινο,
• Λευκό, με χιονισμένα πέταλα και ένα χιονάτο κέντρο.
• Βερίκοκο, με κρεμώδη σκιά των πετάλων και των κέντρων βατόμουρου.
• Παγωμένο ροζ, με ανοιχτό ροζ πέταλα.

Ψύκτης

Μπορούν να αναπτυχθούν στο δρόμο, να αυξηθούν σε μισό μέτρο. Ισχυρά υποκατάστημα, ανθίζουν άφθονα και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα λουλούδια είναι στρογγυλά, μεγάλα. Το φράγμα είναι φωτεινό. Περιλαμβάνει:

• Σταφύλι των οποίων τα πέταλα είναι λιλά και το κέντρο ροζ?
• Μέντα, των οποίων τα πέταλα είναι λευκά και η μέση είναι κόκκινη.
• Κόκκινο, με το αντίστοιχο όνομα έντονα κόκκινα λουλούδια.
• Το πρώτο φιλί, με τα μεγάλα βελούδινα λουλούδια μιας μεγάλης ποικιλίας χρωμάτων - το πιο δημοφιλές είναι ένα μπλε-ιώδες χρώμα?
• Albus, με λευκά πέταλα, κίτρινο κέντρο και ευαίσθητες λευκές φλέβες σε μυτερά στενά φύλλα.
• Ο καταρράκτης, ο οποίος είναι ο μόνος από όλους τους ανθοφόρους καταρράκτες, έχει μακρά αιχμηρά βλαστοί που μπορούν να φτάσουν μέχρι και ενάμισι μέτρα σε μήκος, και έχει μεγάλη ποικιλία χρωμάτων.

Προκειμένου ένας καταρράκτης, φύτευση και φροντίδα για να πάρει χρόνο και προσπάθεια, να φέρει χαρά, θα πρέπει να πάρει σοβαρά την επιλογή - η επιθυμητή ποικιλία θα πρέπει να φαίνεται ελκυστική και να μην απαιτεί πολύ περίπλοκα χειρισμούς για να διατηρήσει τη ζωή σε αυτήν.

Ωστόσο, όλες οι καραντίνες είναι αρκετά ανεπιτήδευτες. Θα πρέπει να ξεκινήσετε με την αναπαραγωγή - γιατί πριν να φροντίσετε το φυτό, πρέπει να το πάρετε.

Μέθοδοι διάδοσης του Catharanthus

Όπως κάθε φυτό, ο καταρράκτης μπορεί να αναπαράγεται με περισσότερους από έναν τρόπους. Σπόροι, μοσχεύματα, βλαστική διαίρεση - η επιλογή εξαρτάται αποκλειστικά από την επιλογή που σας αρέσει περισσότερο και υπάρχει μια εγκατάσταση ενηλίκων που μπορείτε να φτάσετε.

Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη η προσέγγιση για την ανάπτυξη ενός νέου καθαθάνου.

Σπόροι

Η διαδικασία φύτευσης των σπόρων είναι το πιο δύσκολο από όλα, αλλά αν δεν υπάρχει έτοιμο ενήλικο φυτό που να μπορεί να διαδοθεί, δεν υπάρχει εναλλακτική λύση.

1. Προετοιμασία. Η διαδικασία ξεκινάει συνήθως στις αρχές της άνοιξης, προετοιμάζοντας τους σπόρους - τυλίγοντας τους σε γάζα, απορροφούν για τριάντα λεπτά σε ένα αδύναμο διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου για να σκοτώσουν όλα τα πιθανά παράσιτα. Επιπλέον, το έδαφος είναι αναμεμειγμένο, παίρνοντας ίσα ποσοστά τύρφης, άμμου και χώματος κήπου και ατμών επίσης από παράσιτα.
2. Σπορά. Το προκύπτον χώμα χύνεται σε ένα δοχείο για σπορόφυτα - αυτό μπορεί να είναι ένα κουτί που αγοράστηκε ειδικά ή απλά πλαστικά κύπελλα - έτσι ώστε να υπάρχει κάποια απόσταση από την άκρη. Αφού το έδαφος υγρανθεί λίγο, περιμένουν μέχρι να στεγνώσει, και οι σπόροι σπέρνονται, καλύπτοντας τους στην κορυφή με τουλάχιστον δύο εκατοστά της γης.
3. Δημιουργία κατάλληλων συνθηκών και προσδοκιών. Το δοχείο καλύπτεται από αδιαφανές πολυαιθυλένιο ή καθαρίζεται σε σκοτεινό μέρος, διασφαλίζοντας ότι η θερμοκρασία δεν είναι μικρότερη από 25 μοίρες και όχι μεγαλύτερη από 30. Τα σπορόφυτα θα πρέπει να αναμένονται σε μια εβδομάδα. Έως δέκα ημέρες το πολύ.
4. Σπατάλη φροντίδα. Όταν τα δενδρύλλια ανεβαίνουν, θα πρέπει να τα αναδιοργανώσετε σε ένα φωτεινό μέρος (αλλά όχι στο άμεσο ηλιακό φως), μειώνοντας τη θερμοκρασία σε δεκαοκτώ βαθμούς. Κάθε μέρα, το χώμα γύρω από τα σπορόφυτα πρέπει να χαλαρώνει πολύ προσεκτικά και να αρδεύεται από τον ψεκαστήρα.
5. Φύτευση δενδρυλλίων. Όταν εμφανίζονται τρία φύλλα στα βλαστάρια, μπορείτε να τα σκάψετε απαλά από το έδαφος και να τα τοποθετήσετε σε ένα κουτάκι τριάντα εκατοστά. Μετά από αυτό, τα σπορόφυτα πρέπει να γίνουν ισχυρότερα, το ριζικό σύστημα θα πρέπει να σχηματιστεί σε αυτό. Εάν το τμήμα εδάφους δεν προσθέτει στην ανάπτυξη για μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτό είναι φυσιολογικό - αυτή τη στιγμή οι ρίζες μεγαλώνουν. Εάν τα φύλλα δεν γίνουν κίτρινα, τότε όλα είναι εντάξει.
6. Φύτευση δενδρυλλίων στο έδαφος ή γλάστρες. Διεξάγεται τον Μάιο, όταν τα φυτά ενισχύονται επαρκώς και το ριζικό τους σύστημα είναι επαρκώς διαμορφωμένο. Πριν από τη μεταφύτευση, το χώμα είναι άφθονα ποτισμένο έτσι ώστε να είναι ευκολότερο να διαχωριστεί από το δοχείο, και σε ένα ενιαίο κομμάτι που μεταμοσχεύεται σε μια προετοιμασμένη τρύπα. Δεν είναι δυνατόν να διαχωριστούν τα μικρόβια που έχουν βρεθεί στο ίδιο κιβώτιο από τη βλάστηση - τα ριζικά τους συστήματα είναι πολύ αλληλένδετα και μια προσπάθεια να τα ξεχωρίσεις με δύναμη θα οδηγήσει σε θάνατο.

Μπους διαίρεση

Την άνοιξη, από τον Μάρτιο μέχρι τον Μάιο, παρουσία ενός ενήλικου φυτού, ο καθαθράντης διαδίδεται ευκολότερα. Χρησιμοποιώντας ένα αρκετά απότομο φτυάρι, το ριζικό σύστημα ενός ενήλικου θάμνου κόβεται σε δύο μέρη και τα δύο φυτά που προκύπτουν, πασπαλίζονται με φρέσκα κομμάτια ξυλάνθρακα, φυτεύονται στο έδαφος - σε ένα δοχείο ή στον καθαρό αέρα.

Μοσχεύματα

Στις αρχές της άνοιξης, μπορείτε να κόψετε τις κορυφές των ενήλικων θάμνων, να αφαιρέσετε τα κάτω φύλλα από αυτά και να τα φυτέψετε σε γλάστρες, καλύπτοντας με γυάλινο βάζο. Μέσα στα δοχεία θα πρέπει να υπάρχει εύφορο έδαφος αναμεμειγμένο με άμμο σε ίσες αναλογίες και μέσα στο βάζο η υγρασία και η θερμοκρασία δεν πρέπει να είναι χαμηλότερα από είκοσι βαθμούς. Μόλις μερικές μέρες, το βάζο πρέπει να αυξηθεί, το φυτό ψεκάζεται και εκπέμπεται.Μετά από τρεις εβδομάδες, το βάζο μπορεί να αφαιρεθεί μόνιμα και είτε να αφήσει τον καθαθράντο σε ένα δοχείο είτε να μεταμοσχευθεί σε ανοικτό έδαφος.

Η μεταμόσχευση ενός καταρράκτη είναι μια απλή διαδικασία. Αρκεί να σκάβουμε μια τρύπα αρκετά βαθιά ώστε να χωράει ολόκληρο το κομμάτι της γης με το ριζικό σύστημα και να μεταφέρεται το φυτό σε αυτό από το προηγούμενο δοχείο. Ακριβώς η ίδια μεταμόσχευση πραγματοποιείται σε ένα δοχείο - απλά λειτουργεί ως τρύπα.

Χαρακτηριστικά της φροντίδας για το καθαθράντο στο σπίτι

Εάν έχει καθιερωθεί ένας καθαθράντος, η καλλιέργεια και η φροντίδα θα απαιτήσουν προσπάθεια και χρόνο. Αλλά στο σπίτι, θα πληρώσουν ακριβά - το φυτό θα ανθίσει φωτεινά μεγάλα λουλούδια όλο το χρόνο. Για να γίνει αυτό δυνατό, πρέπει να δώσετε προσοχή στα εξής:

• Φωτισμός Ο Katarantus είναι ένα τροπικό φυτό, αλλά το άμεσο ηλιακό φως, αντενδείκνυται. Γλάστρες με αυτό θα πρέπει να τοποθετούνται στο ανατολικό ή δυτικό περβάζι, που καλύπτεται με κουρτίνες στη μεσημβρινή θερμότητα για την αποφυγή κιτρίνισμα των φύλλων - μια αντίδραση σε ηλιακό έγκαυμα.
• Θερμοκρασία Ίσως το μόνο αληθινά περίπλοκο άρθρο για τη φροντίδα του καθαθράντου είναι ότι απαιτεί σταθερή θερμοκρασία από είκοσι έως είκοσι πέντε βαθμούς το καλοκαίρι και δώδεκα έως δεκαοκτώ το χειμώνα. Εάν είναι αδύνατον να εξασφαλιστεί η χειμερινή θερμοκρασία (και είναι δύσκολο να αντέξει ένα τέτοιο κρύο σε ένα δωμάτιο όπου λαμβάνει χώρα μια ενεργός ανθρώπινη ζωή), το λουλούδι πρέπει να είναι εφοδιασμένο με πρόσθετο φωτισμό. Διαφορετικά, τα κλαδιά της θα τεντώσουν και θα έχουν μια οδυνηρή εμφάνιση.
• Υγρασία. Στα τροπικά δάση, ο αέρας είναι πάντα γεμάτος με νερό - παρόμοιες συνθήκες θα πρέπει να παρέχονται για μια εγχώρια μονάδα. Μια φορά την ημέρα, θα πρέπει να ψεκάζεται από ένα μπουκάλι ψεκασμού και είναι καλό αν υπάρχει πάντα ένα ενυδρείο σε κοντινή απόσταση, μια ειδική βρύση για την υγρασία του αέρα ή ένα δίσκο με υγρά βότσαλα στη θάλασσα. Στις ζεστές μέρες, ο ψεκασμός πρέπει να διεξάγεται μέχρι τρεις φορές, παρατηρώντας την κατάσταση του φυτού - η ξηρότητα και η ευθραυστότητα των κλαδιών υποδηλώνουν έλλειψη νερού στον αέρα.
• Πότισμα. Στα τροπικά δάση, το έδαφος είναι πάντα αρκετά υγρό - επομένως, το πότισμα των καθαρτανθών θα πρέπει να γίνεται έτσι ώστε το χώμα να παραμένει πάντα υγρό. Σε αυτή την περίπτωση, δεν πρέπει να επιτρέπεται η στασιμότητα του νερού και η κατσαρόλα από το δοχείο θα πρέπει να αδειάζει τα βράδια. Το ίδιο το νερό πρέπει να είναι καλά καθαρισμένο (ή καλά εγκατεστημένο) και ζεστό.
• Λίπασμα. Δύο φορές το μήνα, χρησιμοποιώντας ανόργανα λιπάσματα με υψηλή περιεκτικότητα σε φώσφορο και κάλιο, το φυτό γονιμοποιείται από τον Απρίλιο έως τον Σεπτέμβριο - ή, εάν η περίοδος άνθισης διαρκεί περισσότερο, στο τέλος του.
• Κλάδεμα κλάδων. Εκτελείται μία φορά κάθε δύο εβδομάδες με νέους θάμνους - οι επιπλέον βλαστοί απομακρύνονται έτσι ώστε τα υπόλοιπα κλαδιά να γίνονται παχύτερα. Την άνοιξη, όλοι οι θάμνοι, από τους νέους μέχρι τους παλαιούς, κλαδεύονται από ένα τρίτο - αυτό τους επιτρέπει να φαίνονται πιο τακτοποιημένοι.
• Μεταμόσχευση Κάθε χρόνο, πρέπει να μεταμοσχεύεται ο καθαθράντος, μεταφέροντας από ένα δοχείο σε άλλο. Αυτό είναι απαραίτητο, αφού το ριζικό σύστημα του φυτού μεγαλώνει συνεχώς και παύει να ταιριάζει στο παλιό δοχείο. Οι γλάστρες πρέπει να είναι βαθιά και στενά.

Μερικές φορές ο καταρράκτης έχει δυσάρεστες ασθένειες. Μπορεί να επηρεαστεί από παράσιτα, μπορεί να γίνει κίτρινο από υπερβολικό φως ή σήψη λόγω υπερβολικού ποτίσματος. Για να αποφευχθεί αυτό, πρέπει να συμμορφώνεστε με τις συστάσεις για φροντίδα.

Χαρακτηριστικά της φροντίδας του Catharanthus στο ανοιχτό έδαφος

Ο Katarantus στο ανοιχτό έδαφος είναι ακόμα λιγότερο εντυπωσιακό από τη σχετική του ανάπτυξη στο περβάζι. Θα πρέπει να ληφθούν υπόψη τα εξής:

• Φωτισμός Η φύτευση πρέπει να είναι σε μέρη όπου δεν υπάρχει πάρα πολύ και δεν είναι πολύ λίγο ηλιακό φως. Στη σκιά των κλαδιών της θα είναι πολύ μακρά, επώδυνη, τα φύλλα θα γίνουν κίτρινα στον λαμπερό ήλιο.
• Τσιμπήστε. Μία φορά την εβδομάδα μετά την τοποθέτηση του καθαθράντου σε ανοιχτό έδαφος, η καλλιέργεια των σπόρων έχει τελειώσει, θα πρέπει να πιάσετε την κορυφή του. Αυτό κάνει τον κορμό πιο διακλαδισμένο, και ο ίδιος ο θάμνος είναι πιο μαγευτικός.
• Πότισμα. Ο Katarantus πρέπει να ποτίζεται τόσο συχνά που η γη στις ρίζες της παραμένει υγρή.Κατά τη διάρκεια της βροχής, θα πρέπει να διασφαλίσετε ότι το νερό δεν παραμένει στάσιμο - μπορείτε να οργανώσετε μια αποστράγγιση γι 'αυτό. Από καιρό σε καιρό, το φυτό μπορεί να ψεκαστεί - τα κλαδιά του θα ανταποκριθούν σε αυτό με τον ευνοϊκότερο τρόπο.
• Λίπασμα. Μια φορά κάθε δέκα ημέρες, λιπάσματα πλούσια σε ασβέστιο και φώσφορο θα πρέπει να εφαρμόζονται στο κρεβάτι λουλουδιών.

Η φροντίδα για την καραντίνα δεν απαιτεί μεγάλη προσπάθεια, αλλά θα πρέπει να γίνεται προσεκτικά και τακτικά. Στη συνέχεια το φυτό θα ανθίσει και θα χαρεί με τη φωτεινότητα των οφθαλμών όλη την ώρα, από τον Απρίλιο έως τον Σεπτέμβριο - και στο σπίτι όλο το χρόνο.