Aquilegia στο σπίτι και στο οικόπεδο (22 φωτογραφίες)

Aquilegia (Λατινικά: Aquilegia, πιθανώς σχηματίστηκε από το aqua - νερό, legere - να συλλέξει) - ένα φυτό της οικογένειας Ranunculaceae. Οι άνθρωποι το ονομάζουν λεκάνη απορροής, κολομπίνας, orlik, καπάκι της γιαγιάς. Στη φύση, υπάρχουν πολλές ποικιλίες aquilegia από 60 έως 120. Όλα αυτά είναι ποώδη φυτά για ανοιχτό έδαφος και καλλιέργεια στο σπίτι.

Εμφάνιση

Το κοινό χρώμα των μπροστινών μανταρινιών είναι μια απλή σκούρα μπλε ή σκούρα λιλά σκιά. Υπάρχει μια υδροληψία κόκκινου, βατόμουρου, λευκού χιονιού, λιλά, καθώς και δίχρωμα είδη αετού. Οι μπουμπούκια φυτών μοιάζουν με καμπάνες με σύνθετη δομή:

• 5 sepals.
• 5 πέταλα?
• μακρύ γουδοχέρι.

Ανάλογα με τον τύπο της υδροληψίας, οι μίσχοι των λουλουδιών μπορούν να είναι με σπείρες μήκους 2 cm, λυγισμένες με γάντζο ή στριμμένα δακτυλιοειδή. Τα φύλλα θυμίζουν φύλλα σφενδάμου. Ο κορμός είναι υψηλός κατά μέσο όρο 38-51 cm, μπορεί να αυξηθεί έως και 80 cm. Ο μίσχος είναι ίσιος, διακλαδισμένος. Οι ταξιανθίες του κυματοειδούς τύπου, μεμονωμένες, ανάλογα με τον τύπο της υδροληψίας, έχουν διαφορετικά μεγέθη, αλλά κατά μέσο όρο 5-6 εκατοστά. Σπόροι - 5 φυτά 2-3 cm μήκος.

Τύποι Aquilegia

Από όλες τις ποικιλίες του αετού, καλλιεργούνται 35. Συχνά, η υβριδική υδρόβια (Aquilegia hybrida) είναι μια συμβίωση ευρωπαϊκών και αμερικανικών ποικιλιών. Στην πώληση βρέθηκαν συχνά αλπικά είδη αετών (Λατινική Aquilégia alpína) με όμορφα μπιχλιμπίδια μπλε αποχρώσεις.

Η ψυχρότερη κολομβίνη ονομάζεται Κοινή Aquilegia (Aquilegia vulgaris). Το εργοστάσιο ανέχεται το κρύο στους -35 ° C, έχει ταξιανθίες μοβ και μπλε. Στο σπίτι καλλιεργείται μόνο μία ποικιλία λουλουδιών - η εσωτερική aquilegia Winky με πλούσια χρώματα και συμπαγείς θάμνους (Aquilegia Winky Mixed).

Χαρακτηριστικά εγκατάστασης

Μια όμορφη και αισιόδοξη παλέτα κομψών ταξιανθιών προσελκύει τους ανθοκόμους. Παρόμοιες χλοοτάπητες για ανοιχτό έδαφος είναι δώρο για τον κηπουρό. Δεν είναι δύσκολο να φροντίσετε την κολομβίνη, είναι ακόμα ευκολότερο να την αναπαράγετε - διαδίδεται με αυτο-σπορά. Ο κύκλος ανάπτυξης του αετού είναι διάρκειας δύο ετών. Αντέχει τις ξηρές ημέρες καλά λόγω του ριζικού συστήματος, το οποίο φτάνει πολύ στην ενδοχώρα, γεγονός που επιτρέπει στη λεκάνη απορροής να απομακρύνει το νερό ακόμη και σε δύσκολες καιρικές συνθήκες.

Εφαρμογή

Ένας από τους δημοφιλείς προορισμούς όπου χρησιμοποιείται ο σχεδιασμός τοπίου. Ένα ανεπιτήδευτο λουλούδι αναπτύσσεται σε δύσκολα μέρη όπου άλλα φυτά σπάνια επιβιώνουν. Το καπό της γιαγιάς μπορεί να είναι δίπλα στο "δεν επιτρέπει" άλλους γείτονες ερυθρελάτης. Το ισχυρό σύστημα ρίζας των κωνοφόρων καταλαμβάνει τα ανώτερα στρώματα της γης, ενώ η υδροληψία στα ανθισμένα κρεβάτια βυθίζεται βαθιά στο έδαφος. Ένα columbine με phlox, saxifrage, krupka, δημητριακά, φτέρη, ίριδα, παπαρούνες φαίνεται καλή.

Αυξημένες συνθήκες και φροντίδα

Ο Orlik μεγαλώνει καλά στον ανοιχτό ήλιο, αλλά προτιμά μερική σκιά. Σε φωτεινά φωτισμένα μέρη, εξαφανίζεται πιο γρήγορα και οι μπουμπούκια είναι πιο αδύναμοι και μικρότεροι. Το φυτό προτιμά το καλά στραγγιζόμενο έδαφος, μπορεί να αναπτυχθεί σε ξηρό έδαφος. Για χειμωνιάτικη ανθεκτικότητα, τα χλοοτάπητα για ανοιχτό έδαφος ανήκουν στη ζώνη 3 και αντέχουν σε θερμοκρασίες από -34,4º έως 37,2ºCΣε αυτή την περίπτωση, ο αετός δεν απαιτεί ειδική σάπια με πριονίδι, άχυρο ή άμμο για να τον προστατεύσει από το κρύο, αν το ριζικό του σύστημα είναι κρυμμένο κάτω από το έδαφος.

Το βέλτιστο έδαφος που προτιμάται από χλοοτάπητα για ανοικτό έδαφος πρέπει να είναι χαλαρό, υγρό με περιεκτικότητα σε χούμο. Πριν από τη φύτευση, το σκάβουν σε βάθος 20 cm και προσθέστε λίπασμα ή χούμο. Η απόσταση μεταξύ των δενδρυλλίων είναι 40 cm για ψηλές ποικιλίες, 10 cm για κοντές.

Γιατί δεν ανθίζει;

Τα φυτά μπουμπούκια ανθίζουν για 2-3 χρόνια μετά τη φύτευση στο έδαφος. Υπάρχουν μικρές ποικιλίες στις οποίες η περίοδος άνθισης θα μπορούσε απλά να σταματήσει. Ίσως να χρησιμοποιήσατε το πάνω επίδεσμο με υψηλή συγκέντρωση αζώτου και πήγατε πολύ μακριά με αυτό. Προκειμένου το φυτό να αναπτυχθεί σωστά, απαιτείται η σωστή φροντίδα. Οι κύριες διαδικασίες που χρειάζεται η aquilegia είναι:

• Πότισμα - ένα φυτό αγαπά το νερό. Το ριζικό του σύστημα πηγαίνει βαθιά κάτω από το έδαφος, επειδή ο αετός μπορεί να επιβιώσει ακόμη και σε σοβαρή ξηρασία, απορροφώντας υγρασία από τα χαμηλότερα στρώματα του εδάφους. Παρ 'όλα αυτά, ο κήπος με λουλούδια πρέπει να παρακολουθείται και να ποτίζεται κατά περιόδους με άφθονο χρονοδιάγραμμα.
• Η κορυφαία επίδεσμος πραγματοποιείται 2 φορές κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Στην αρχή της ενεργού ανάπτυξης χρησιμοποιείται ένα μίγμα καλίου, υπερφωσφορικού και νιτρικού άλατος. Την άνοιξη κάτω από το θάμνο εξαπλωθεί χούμο ή λίπασμα με τη γη σε αναλογία: 1 κουβά ανά 11 τετραγωνικά μέτρα. m
• Αποχαιρετισμός - τα ζιζάνια απομακρύνονται όταν οι βλαστοί τους είναι ακόμα νέοι και χαμηλοί.
• Αφού η αυξημένη υγρασία φτάσει σε ύψος περίπου 80 cm, η καλτσοδέτα του φυτού γίνεται σε ένα στύλο, μπαμπού, καλάμι για στήριξη.
• Χαλάρωση - εκτελείται περιοδικά μετά από βροχή ή πότισμα.

Όταν καλλιεργούν κολοκύθια, οι κηπουροί αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της αυτοσποράς. Όταν το aquilegia αρχίζει να διασκορπίζει τους σπόρους γύρω από τον εαυτό του, οι νέοι βλαστοί δεν χρειάζεται να ζυμώνουν μέχρι το τέλος. Οι έμπειροι κηπουροί συνιστούν να αφήνουν πολλά λάχανα από σπόρους. Μετά από 5-6 χρόνια, όταν έρθει η ώρα να αλλάξετε τους παλιούς θάμνους, δεν θα είναι δύσκολο να τα αντικαταστήσετε με νέους βλαστούς.

Προετοιμασία για το χειμώνα

Όταν το columbine εξασθενεί, οι μίσχοι του κόβονται στη ροζέτα των φύλλων. Η σπορά πραγματοποιείται στην ηλικία των 4-5 ετών, όταν οι ρίζες των αετών αρχίζουν να αποκολλώνται από το έδαφος. Για την προστασία τους, μετά την αφαίρεση των μίσχων, η τύρφη, η κοπριά ή άλλα μείγματα προστίθενται κάτω από τον θάμνο. Έτσι, το φυτό λαμβάνει λιπάσματα πριν από το χειμώνα και προστατεύεται από το κρύο.

Καλλιέργεια

Η καλύτερη επιλογή για την καλλιέργεια φυτών επιλέγεται από τους κηπουρούς κατά την κρίση τους. Η αναπαραγωγή της Aquilegia εκτελείται με διάφορους τρόπους:

• σπορά σπόρων σε ανοιχτό έδαφος.
• δενδρύλλιο ·
• φυτικό: μοσχεύματα ή διαίρεση του δακτυλίου.

Για να συλλέξετε σπόρους, χρησιμοποιήστε τσάντες γάζας που τοποθετούνται σε λουλούδια. Στην ιδανική περίπτωση, η σπορά διεξάγεται αμέσως μετά τη συλλογή του υλικού φύτευσης, επειδή η ικανότητά του βλάστησης επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου. Είναι καλύτερο να καλλιεργείτε σπόρους στα φυτά. Όταν φυτεύετε αμέσως σε ανοιχτό έδαφος, η βλάστηση επιδεινώνεται.

Πότε να φυτέψουμε την υδροληψία;

Οι σπόροι σπέρνονται σε εξωτερικούς χώρους το φθινόπωρο ή την άνοιξη. Η μεταμόσχευση φυτωρίων aquilegia πραγματοποιείται τον Μάιο ή αργότερα. Ο χρόνος επιλέγεται με τέτοιο τρόπο ώστε να αποφεύγεται η ψύξη του εδάφους από παγετούς τη νύχτα.

Πώς να αναπτυχθεί η aquilegia από τους σπόρους;

Προσγείωση αμέσως στο έδαφος

Πριν από τη σπορά πραγματοποιείται διαστρωμάτωση. Η διαδικασία πραγματοποιείται με 2 μεθόδους:

• Ψυχρής απολύμανσης σε ένα διάλυμα 0,5% φυτικού υλικού υπερμαγγανικού καλίου βυθίζεται σε υγρό υπόστρωμα και επωάζεται για 1 μήνα. στο ψυγείο.
• Οι θερμικοί σπόροι αποθηκεύονται για 30 ημέρες σε θερμοκρασία δωματίου σε βαμβάκι ή άμμο. Περιοδικά, το υλικό διαβρέχεται.

Ο τόπος επιλέγεται κατά τρόπον ώστε να προστατεύονται οι νέοι βλαστοί από το καυτό φως του ήλιου.

Σπορά φύτευση

Οι σπόροι εμποτίζονται για 24 ώρες σε νερό και στη συνέχεια μειώνονται σε θρεπτικό έδαφος, το οποίο περιέχει ένα ελαφρύ υπόστρωμα από χούμο, χλοοτάπητα και άμμο σε ίσες αναλογίες. Μια εφημερίδα ή ένα πανί τοποθετείται στην κορυφή. Τα δοχεία με φυτά αποθηκεύονται σε σκοτεινό χώρο. Περιοδικά, η γη υγραίνεται με ένα πιστόλι ψεκασμού. Μετά από 7-14 ημέρες εμφανίζονται σπορόφυτα.

Πλανητικός πολλαπλασιασμός: διαίρεση του θάμνου

Μια παρόμοια μέθοδος αναπαραγωγής χρησιμοποιείται σε ακραίες περιπτώσεις. Το ριζικό σύστημα της υδροληψίας είναι πολύ βαθύ και εύθραυστο, επομένως μεταμοσχεύεται με αυτόν τον τρόπο μόνο αν χρειαστεί να ξαπλώσετε επειγόντως ένα ακριβό ή σπάνιο είδος αετού. Η αναπαραγωγή πραγματοποιείται μετά την εξασθένιση της εγκατάστασης στις αρχές της άνοιξης ή στις αρχές του φθινοπώρου. Για να γίνει αυτό, επιλέξτε έναν θάμνο 3-5 ετών. Το σκάβουν προσεκτικά, ώστε να μην καταστρέψουν τις ρίζες. Κατόπιν πλένονται από το έδαφος, κόβονται βλαστοί και φύλλα με ύψος περισσότερο από 5-8 cm, με εξαίρεση τα 2-3 νεότερα.

Ο μίσχος κόβεται κατά μήκος της ρίζας στο μισό, έτσι ώστε σε κάθε τμήμα να υπάρχουν 2-3 μπουμπούκια και μικρές διαδικασίες του ριζικού συστήματος. Το κομμάτι επεξεργάζεται με θρυμματισμένο άνθρακα. Τα φυτά που προκύπτουν θάβονται σε γόνιμο έδαφος. Περιοδικά φυτά ποτίζονται. Όταν η ασθένεια είναι άρρωστη, φυτεύεται στο ανοικτό έδαφος.

Μοσχεύματα

Η διαδικασία πραγματοποιείται την άνοιξη όταν δεν υπάρχει φύλλωμα στην υδροληψία. Το βλαστό κόβεται από τον οφθαλμό ανάπτυξης. Το κάτω μέρος του αντιμετωπίζεται με ένα διεγερτικό ρίζας. Στη συνέχεια, ο μίσχος φυτεύεται σε ένα σκιερό μέρος.

Ένα θερμοκήπιο είναι κατάλληλο αν δεν είναι δυνατόν να φυτευτεί ένας αετός σε ανοιχτό έδαφος και να καλύψει το δενδρύλλιο με ένα πλαστικό μπουκάλι. Σε τακτά χρονικά διαστήματα η μονάδα ποτίζεται και το καπάκι αφαιρείται για εξαερισμό. Η ριζοβολία θα πρέπει να γίνει σε 21-28 ημέρες. Μετά από αυτό, το φυτό πρέπει να μεταμοσχεύεται προσεκτικά σε ένα μόνιμο μέρος.

Παράσιτα και ασθένειες

Χλοοτάπητα για ανοιχτό έδαφος - έδαφος αναπαραγωγής για πολλά παράσιτα και βακτήρια:

• mole,
• κάμπιες
• ακάρεα αράχνης ·
• νηματώδη ·
• Είδος μέλισσα Bombus hortorum;
• σκουριά?
• γκρίζα σήψη ·
• σκόνη μούχλα.

Από σκώρους, κρότωνες και αφίδες, τα πολυετή φυτά ψεκάζονται με εντομοκτόνα ή εγχύσεις βοτάνων. Για να απωθούν τα νηματώδη, το σκόρδο ή τα κρεμμύδια φυτεύονται κοντά. Η γκρίζα σήψη δεν αντιμετωπίζεται. Η σκουριά αντιμετωπίζεται με παρασκευάσματα που περιέχουν θείο ή διάλυμα σαπουνιού και θειικού χαλκού. Σκόνη μούχλα ψεκάζεται στο φυτό με ένα μίγμα κολλοειδούς θείου και πράσινου σαπουνιού.

Ένα λεπτό aquilegia με χαριτωμένα μίσχους λουλουδιών που μοιάζουν με κρυστάλλινα κουδούνια θα διακοσμήσει τον κήπο και το εσωτερικό του σπιτιού. Μια ανθεκτική σοδειά είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να φυτέψετε μια περιοχή με ανεπιτήδευτα και ταυτόχρονα όμορφα φυτά που απαιτούν ελάχιστη φροντίδα.