Ζεστό δάπεδο στο εσωτερικό: βασικές παράμετροι

Η θέρμανση με καλοριφέρ λειτουργεί χάρη στη σύμβαση. Ο αέρας στο κάτω μέρος του δωματίου θερμαίνεται και, κατά συνέπεια, ανεβαίνει στο πάνω μέρος. Ο αέρας που δροσίζει πάνω, αντίθετα, κατεβαίνει και θερμαίνεται ξανά. Ως αποτέλεσμα, η θερμοκρασία στο πάτωμα είναι πάντα χαμηλότερη από ό, τι παραπάνω. Στην περίπτωση ενός θερμού δαπέδου, τα πάντα συμβαίνουν αντίστροφα: στο κάτω μέρος της αίθουσας ο αέρας θερμαίνεται και σταδιακά ανεβαίνει στο πάνω μέρος, επομένως η θερμοκρασία είναι πάντα υψηλότερη στο δάπεδο από ό, τι στην οροφή. Επιπλέον, ένα είδος θέρμανσης έχει μια τεράστια μεταφορά θερμότητας, η οποία εξαρτάται κυρίως από το μέγεθος του θερμαντικού στοιχείου. Μπορείτε να εγκαταστήσετε ένα ζεστό δάπεδο σε οποιοδήποτε δωμάτιο, αλλά πιο συχνά χρησιμοποιείται στο μπάνιο. Αυτός ο τύπος θέρμανσης προσθέτει άνεση και δημιουργεί ένα ευχάριστο συναίσθημα μετά από μπάνιο. Σε σύγκριση με άλλα δωμάτια του σπιτιού, το μπάνιο έχει πάντα υγρό αέρα, το ζεστό δάπεδο συμβάλλει στην γρήγορη ξήρανσή του και εμποδίζει την εμφάνιση μούχλας στις επιφάνειες τοίχων και οροφών.

Είδη

Υπάρχουν διάφοροι τύποι υποδαπέδιας θέρμανσης.

Νερό

Για τη θέρμανση, χρησιμοποιείται ζεστό νερό, το οποίο κυκλοφορεί μέσω σωλήνων που βρίσκονται κάτω από το πάτωμα. Το πάτωμα του νερού είναι πιο απαιτητικό, θερμαίνει το δωμάτιο καλά και είναι εύκολο να το εγκαταστήσετε. Τα σωληνάρια τοποθετούνται κάτω από το σκυρόδεμα και τοποθετείται μια επίστρωση με τη μορφή λινέλαιο, κεραμίδια κλπ. Το μόνο μειονέκτημα αυτού του δαπέδου είναι ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε κτίρια με κεντρικό σύστημα θέρμανσης.

Ηλεκτρικά

Αυτή η επιλογή είναι πιο δημοφιλής σε χώρες όπου το κλίμα είναι ήπιο και ζεστό. Το σύστημα θέρμανσης είναι διαρρυθμισμένο με τέτοιο τρόπο: στην επίστρωση κάτω από οποιαδήποτε επικάλυψη δαπέδου υπάρχουν θερμαντικά τμήματα και ψάθια στα οποία τοποθετείται το καλώδιο θέρμανσης. Η ηλεκτρική ενέργεια έρχεται σε τον μέσω θερμοστάτη. Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν την εμφάνιση ηλεκτρικών και μαγνητικών πεδίων στο κτίριο. Επιπλέον, το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας αυξάνεται σημαντικά.

Ταινία

Η τεχνολογική βάση αυτής της ποικιλίας είναι η υπέρυθρη ακτινοβολία.Σε αυτή τη συσκευή, το στοιχείο θέρμανσης είναι μια πολύ λεπτή μεμβράνη με ταινίες γραφίτη συγκολλημένες σε αυτό με αγωγούς χαλκού και αργύρου. Ένα ηλεκτρικό ρεύμα μέσω του θερμοστάτη είναι κατάλληλο για τους αγωγούς. Αυτή η συσκευή έχει πολλά πλεονεκτήματα: άριστη ενεργειακή απόδοση, εύκολη εγκατάσταση, δυνατότητα τοποθέτησης κάτω από οποιαδήποτε επικάλυψη δαπέδου, παρακάμπτοντας την τοποθέτηση στην επίστρωση. Η τοποθέτηση ενός φίλτρου δαπέδου μειώνει σημαντικά την κατανάλωση ενέργειας λόγω του γεγονότος ότι δεν είναι απαραίτητο να θερμαίνεται το σκυρόδεμα. Επιπλέον, η ταινία δεν μπορεί να τοποθετηθεί σε όλο το δωμάτιο, αλλά μόνο σε ορισμένες περιοχές. Το κύριο μειονέκτημα του φιλμ είναι το υψηλό του κόστος. Κάθε τύπος ενδοδαπέδιας θέρμανσης έχει τα δικά της πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, έτσι μόνο μετά την κατανόηση, μπορείτε να αποφασίσετε για το συμπέρασμα.

Δάπεδα

Για την αποτελεσματική θέρμανση του χώρου, τα καλύμματα δαπέδου πρέπει να έχουν καλή θερμική αγωγιμότητα. Το πιο κατάλληλο δάπεδο:

Πλακάκια από πορσελάνη. Κάνει τη θερμότητα καλά, αλλά λόγω της υψηλής μεταφοράς θερμότητας, απαιτείται ισχυρή θέρμανση. Όταν επιλέγετε ένα κεραμίδι σε θερμαινόμενο πάτωμα, θα πρέπει να χρησιμοποιείτε ισχυρούς θερμαντήρες ή να δημιουργείτε κενά όταν τοποθετείτε τους σωλήνες για ένα δάπεδο νερού το πιο συχνό.
Υλικά από βινύλιο ή PVC. Αυτές οι επικαλύψεις δεν πρέπει να τοποθετούνται σε θερμά δάπεδα. Όταν θερμαίνονται, τα υλικά διογκώνονται, ενώ το πλύσιμο, εμφανίζονται κενά.
Πατώματα από πλαστικό. Το υλικό είναι κατάλληλο για ενδοδαπέδια θέρμανση λόγω της πυκνής δομής του, η οποία επιτρέπει τη διέλευση της θερμότητας. Είναι πολύ σημαντικό η εγκατάσταση να πραγματοποιείται μόνο σε ξηρό δάπεδο. Στην εμπρόσθια επιφάνεια του ελασματοποιημένου φύλλου κολλάται μια μεμβράνη που απωθεί τη υγρασία, αλλά η λανθασμένη επιφάνεια απορροφά εύκολα καπνούς.
Λινοτάπητα. Η επιλογή δεν είναι η καλύτερη, αν και ορισμένες ποικιλίες είναι αρκετά κατάλληλες για την κάλυψη σε ένα ζεστό δάπεδο. Αυτά περιλαμβάνουν είδη που δεν έχουν βάση ή λεπτές, στις οποίες η βάση είναι ομαλή. Έχουν αρκετά μεγάλη θερμική αγωγιμότητα. Όταν χρησιμοποιείτε λινέλαιο ως επικάλυψη σε θερμά δάπεδα, υπάρχει ένα όριο θερμοκρασίας, όχι μεγαλύτερο από 27 μοίρες. Διαφορετικά, η επίστρωση θα γίνει μαλακή, άμορφη και θα αλλάξει χρώμα.
Παρκέ Δεν είναι η καλύτερη επιλογή, δεδομένου ότι το υλικό χαρακτηρίζεται από κακή θερμική αγωγιμότητα. Αν και το ξύλο δεν θα παραμορφωθεί, θα σπάσει ή θα δημιουργήσει ρωγμές, η απόδοση θέρμανσης θα είναι μικρή. Κατά συνέπεια, το ξύλο δεν είναι κατάλληλο για βασική θέρμανση, αλλά η χρήση του προσθέτει άνεση.
Χαλί. Η πιο ακατάλληλη επιλογή. Το υλικό είναι ένας εξαιρετικός θερμικός μονωτήρας, ο οποίος δεν συνδυάζεται με ένα ζεστό δάπεδο. Υπάρχουν κοντόχρωμα ποικιλίες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν, αλλά μόνο για άνεση.

Αν το θερμό πάτωμα είναι η κύρια θέρμανση του δωματίου, τότε είναι σκόπιμο να τεθούν πλακάκια ή μερικοί τύποι laminate ή linoleum σε αυτό. Αυτός ο τύπος θέρμανσης σας επιτρέπει να νιώσετε πιο άνετα και άνετα στο δωμάτιο, αφού τα πόδια είναι πάντα ζεστά.