Derinliğe bağlı kuyu türleri, kazma yöntemleri ve üretim malzemesi

Bir kuyu, dikey bir şafta benzeyen hidrolik bir yapıdır. Toprağa yeraltı suyuna gömülür. Milin aşınmasını önlemek için özel halkalar kullanılır. Bir kuyu kazarken ana görev sadece bir yeraltı kaynağını tespit etmekle kalmaz, aynı zamanda kazma için en uygun malzemeleri, yöntemi ve derinliği belirlemektir. Ana kuyu türlerinin gözden geçirilmesi, belirli bir durumda su temini düzenlemenin en iyi yolunu belirlemenizi sağlar.

Kuyu derinliği

İlk etapta kuyuların karşılaştırılması derinlikleri ile başlamalıdır. Bu temelde, aşağıdaki türlere ayrılabilirler:

Küçük. Kuyu derinliği sadece 2-4 halkadır. Sığ yeraltı suyu akışı için kullanılır.
Ortalama. Derinlik 5 ila 9 halka arasındadır. En yaygın derinlik.
Derin. Bu kuyucuklar 10'dan fazla halkanın derinliğine kazılır.

Bir kuyu için bir beton halkanın yüksekliği 70-90 cm'dir.

Kuyuların temel sınıflandırması

İnşaat teknolojisinde farklılık gösteren ana kuyu cihazlarının bir kataloğu vardır. Hidrolik yapıların inşası için normların ihlali, kuyu hızlı tahribatına veya suda istenmeyen safsızlıkların varlığına yol açabilir, bu nedenle tüm seçenekleri dikkate almak ve her durumda en uygun kuyu türünü seçmek gerekir. Ana türleri:

Anahtar anahtar. Böyle bir kuyunun kazılmasındaki ana koşul, yüzeyde bir yeraltı kaynağının varlığıdır. Bundan sonra küçük bir platform hazırlanır ve suyun yüzeye çıktığı yerde, beton veya ahşaptan küçük bir çöküntü yapılır. Fazla suyu tahliye etmek için bir tahliye deliği bulunur ve su depolamak için bir tank da monte edilir. Tabanı molozla kaplıdır ve alan yıkımı önlemek için betonlanır.
Borulu kuyu. Sadece yeraltı suyunun derinliği sekiz metreden fazla değilse kullanılır. Bir kuyu kazmak için, ucu veya bir sondaj kulesi olan özel bir boru kullanılır. Bundan sonra, su bir pompa kullanarak yüzeye girer.
Maden iyi. Zemin ve su arasında delmeyi zorlaştıracak kayalık kayalar varsa, bir mayının iyi yapılması önerilir. Manuel olarak veya özel ekipman yardımı ile kazar. Milinin çapı yaklaşık bir metredir. Derinliği 25 metreye ulaşabilir.

Çoğu zaman, güçlendirilmiş duvarlara sahip bir temel çukuru olan maden tipi kuyular kullanılır. Avantajları, su rezervlerinin korunması ve doğal olarak ikmalidir.

Kuyu malzemeleri

Kuyular ayrıca şaftlarının yapıldığı malzemede de farklılık gösterir. Bu durumda, aşağıdaki malzemeler kullanılır:

Ahşap beton sığınak. Bu malzeme kuyu milleri için uzun süredir kullanılmaktadır. Bununla birlikte, tüm ahşap türleri madeni süslemek için kullanılamaz.Su ile temas eden alt kısım kızılağaç, meşe veya karaağaçtan yapılmalıdır. Bu tür ahşaplar çürümeye karşı daha az hassastır ve suyun tadını değiştirmez. Bununla birlikte, meşe suya acı bir tat vermeyecek şekilde ön boyanır. Madenin üst kısmının yanı sıra kuyu başı üretimi için daha ucuz ahşap türleri kullanabilirsiniz.
Duvarcılık. Ahşabın az olduğu bölgelerde kullanılır. Duvarın ana dezavantajı, bu malzemeyi kullanarak mayın döşemenin zorluğudur. Madenin dekorasyonu için, çimento harcı ile bağlı moloz, dolomit veya granit taş kullanılması tavsiye edilir. Kumtaşı, kireçtaşı veya diğer gözenekli taşlar önerilmez.
Tuğla madeni. Tuğlalar, duvarın güçlü ve güvenilir olmasını sağlayan belirli bir düzende serilir. Mile yuvarlatılmış bir şekil vermek için bir dengeleyici profil kullanılır. Madenin yok edilmesini önleyen bir destek çerçevesi üzerinde tuğla yapılması önerilir.
Beton halkalar. Bu seçenek ucuzdur ve kurulumu kolaydır. 80 ila 150 cm çapında ve 70-90 cm yüksekliğinde olabilir, uçtan uca monte edilir ve özel braketler ve vidalar kullanılarak sabitlenir.

Kuyu üst kısmı esasen dekoratif bir elementtir, ancak kuyuya giren döküntülere ve çökelmeye karşı koruma işlevini yerine getirir. İnşaat sırasında en iyi kuyu tipini seçmek sadece deneyimli uzmanların yardımıyla mümkündür. Kuyu istenen derinliğe kadar kırılmaya, mayınların üzerini örtmeye ve yüksek kaliteli su garanti etmeye yardımcı olurlar.