Pachnące Iberis - hiszpańskie zioła w ogrodzie (22 zdjęcia)

Tworząc jasny, niepowtarzalny obraz naszego ogrodu, wybieramy różne krzewy i kwiaty. Jednym z nich jest Iberis (alias Iberyjski, Goldflower lub Stennik), który przybył do nas ze stoków gór Iberyjskich w Hiszpanii.

Iberyjczyk należy do rodziny Cruciferous i ma około 40 podgatunków. Wśród nich są rośliny jednoroczne, odmiany wieloletnie, które mogą spokojnie przetrwać naszą zimę, a także wiecznie zielona odmiana.

Wszystkie wyróżniają się długim, bujnym kwitnieniem, delikatnym aromatem, łatwością pielęgnacji. Te przysadziste krzewy idealnie pasują do wystroju klombów i zjeżdżalni alpejskich. Lądowanie nie wymaga dużego wysiłku ani czasu.

Rodzaje Iberis

Iberis obejmuje dużą liczbę podgatunków o wysokości od 10 do 45 cm. Podstawa rośliny jest przysadzista, przypominająca drzewo. Pędy są zielone, często rozciągają się, ale w niektórych odmianach rozprzestrzeniają się poziomo. Liście są wąskie, podłużne, nasycone szmaragdowe kolory (około 30 * 5 mm wielkości).

Kwitnienie złotego kwiatu rozpoczyna się w maju i trwa do 60 dni. Pąki są obficie wiązane, kwiaty są małe, ułożone w pęczki. Kolorystyka jest inna: od śnieżnobiałych po liliowe i liliowe. W okresie aktywnego koloru tworzą ciągły puszysty kapelusz, który emanuje przyjemnym aromatem.

Po udanym zapyleniu powstają małe strąki z nasionami, które można wykorzystać do sadzenia przez kolejne 2–4 lata.

Istnieje kilka najpopularniejszych odmian. Porozmawiajmy o nich bardziej szczegółowo.

Iberis roczne

Dwa najczęstsze rodzaje rocznego stennika to Iberis Bitter i Iberis Umbrella. Pierwszy ma do 30 cm wysokości, ma owłosione pędy, małe kolczaste liście. Kwiaty są białe, małe, tworzą puszyste pędzle.

Parasol Iberis wyróżnia się rozgałęzioną podstawą i brakiem krawędzi na pędach. Jego wysokość jest większa od poprzedniej o średnio 10 cm, liście są wąskie, długie (do 7 cm). Elegancki, jasnoróżowy lub nasycony liliowy odcień.

Iberis bylina

Następujące odmiany należą do bylin:

• Iberis jest wiecznie zielony. Być może najczęstszy typ, który może ozdobić każdy ogród licznymi białymi kwiatami. Opieka nad wiecznie zieloną ścianą jest niezwykle prosta: wystarczy uwolnić ją od zwiędłych kwiatostanów i podlać w suchych okresach.
• Gibraltar Był szeroko stosowany ze względu na bezpretensjonalność, schludny wygląd i delikatny purpurowy ton kwiatów. Gatunek charakteryzuje się niewielką wysokością (10–15 cm) i tarczycowymi formami kwiatostanów.
• Odmiana „krymska”. Krótka bylina o wysokości 9-12 cm Płaskie liście mają szaro-zielony odcień. Interesujące są kwiaty: dopóki pąki się nie otworzą, są one rzucane na miękki fiolet. Podczas aktywnego kwitnienia stają się białe.
• Iberis jest skalisty. Rozciąga się na ziemi, pędy nie mają więcej niż 15 cm wysokości. Kwitnienie jest tak obfite, że liście i przeplatanie się gałęzi podstawowych nie są wcale widoczne za kwiatami.
• Kameleon Jest popularny ze względu na niezwykły przelew płatków z koloru biało-różowego do fioletowego, a także cudowny słodkawy zapach. Odmiana charakteryzuje się łatwością sadzenia, blaskiem kwiatostanów, wysoką odpornością na mróz.

Wiecznie zielone gatunki Iberis i inne odmiany cieszą się stałym zainteresowaniem zarówno wśród projektantów krajobrazu, jak i zwykłych miłośników letnich wakacji. Świetnie wyglądają w połączeniu z innymi niewymiarowymi kwiatami, drzewami iglastymi, krzewami ozdobnymi.

Hodowla Iberis

Kwiaty Iberis znane są z łatwości rozmnażania. W tym celu wykorzystuje się uzyskane z nich nasiona i sadzonki. Plus możliwość sadzenia gatunków wieloletnich.

Rozmnażanie nasion

Dojrzałe nasiona złotych kwiatów zbiera się przez cały okres kwitnienia. Strąki są suszone i utrzymywane w cieple. Jeśli nasiona nie zostaną zebrane, następny rok będzie musiał przerzedzić grube pędy młodych zwierząt.

Aby uzyskać sadzonki z nasion, wysiewa się je w miękkiej glebie na minimalną głębokość, pod koniec marca. Możesz po prostu posypać je gruboziarnistym piaskiem. Należy to zrobić w ciepłym pomieszczeniu.

Do nawadniania użyj pistoletu natryskowego, aby nasiona nie zostały wymyte pod ciśnieniem wody. Sadzenie sadzonek w otwartym terenie jest możliwe po zakończeniu przymrozków nocnych, a temperatura w ciągu dnia zbliża się do + 15 °.

Zachowaj odległość 25-30 cm między krzakami Jeśli dość często sadziłeś młody wzrost, a wszystko dobrze się zakorzeniło, warto przerzedzić młode rośliny. Mogą więc w pełni się rozwijać bez ingerencji między sobą.

Aby przedłużyć kwitnienie, Iberis można sadzić partiami na otwartym terenie w odstępach 1-2 tygodni.

Metoda Czerenkowa

Iberis zimozielony po osiągnięciu 5 lat może być sadzony przez sadzonki. Aby to zrobić, wytnij część krzewu wraz z drewnianą podstawą i młodymi pędami. Lądowanie i dalsza opieka na otwartym terenie nie wymagają żadnych pracochłonnych środków. Bardzo ważne jest sadzenie roślin wczesną wiosną lub jesienią, przed nadejściem chłodnej pogody.

Funkcje opieki

Ogólnie rzecz biorąc, roślina jest bezpretensjonalna i nie wymaga kompleksowej opieki. Ważne jest, aby sadzić Iberis w dobrze oświetlonym miejscu, ponieważ uwielbiają światło słoneczne. Po zacienionej stronie pędy bardzo się rozciągną, pąki odpadną, liście wyschną. Ziemia będzie porowata, w tym skalista i piaszczysta, z wystarczającą wymianą powietrza.

Iberis zimozielony (i inne gatunki) nie wymaga częstego podlewania. Korzenie nie tolerują nadmiaru wody w glebie, ponieważ mają tendencję do gnicia. W upalnym okresie, przy braku deszczu, wystarczy ostrożnie podlać ścianę dwa razy w tygodniu.

Rośliny wieloletnie sadzi się, dzieląc po osiągnięciu wieku pięciu lat. Ważne jest również, aby co roku przycinać łodygi po zakończeniu kwitnienia i dojrzewania nasion. Możesz je skrócić o ⅓ całkowitej długości. Ponieważ Iberis kwitnie dość długo, zwiędłe kwiaty należy usunąć i podać nowe. Tak więc krzew zawsze będzie wyglądał na zadbany i schludny.

Przestrzeganie tych prostych zasad pozwoli ci z łatwością wyhodować zdrowego, żywego, pachnącego Iberisa.

Odżywianie roślin

Wskazane będzie karmienie wieloletniej rośliny raz lub dwa razy w roku. Robią to wiosną, przygotowując się do kwitnienia, używając złożonego nawozu. Co przyczyni się do bardziej aktywnych wiązań pąków i bujnego koloru.

Drugą opcją jest nawożenie Iberis kompostem pod koniec sezonu letniego. Aby to zrobić, wykop małą fosę w pewnej odległości od krzaka, wlej tam rozcieńczony wodą kompost i przykryj go ziemią. Dopuszczalne jest stosowanie obu metod przez rok, szczególnie na glebach rzadkich.

Nadmiar nawozu doprowadzi do nadmiernego wzrostu iberyjskiego i konieczności ciągłego dostosowywania wielkości krzewu. Na glebach żyznych nawożenie zimozielonego Iberis można wykonywać raz na 2-3 lata.

Choroby Iberisa

Uprawa Iberis nie jest zbyt pracochłonna, ale czasami trzeba walczyć z chorobami krzaczastych kwiatów. Robaki i gliniana pchła jedząca liście i łodygi złotego kwiatu mogą wywoływać wiele niepokoju.Aby wyeliminować szkodniki, użyj Actara i regularnego nawadniania wodą na powierzchni ziemi wokół buszu.

Mszyce są również widoczne wśród szkodników, które wybrały Iberis. O jego wyglądzie świadczą białawe plamy na liściach, suszenie pędów kwiatowych. Płynny roztwór mydła potasowego lub bulionu tytoniowego pomoże usunąć mszyce.

Słabym punktem iberyjskiego jest system korzeniowy, ponieważ jest podatny na gnicie i grzyby. Alarmującymi objawami w tym przypadku są wzrosty na korzeniach, powolny rozwój rośliny, zażółcenie liści. Aby uniknąć pojawienia się grzyba, przed sadzeniem sadzonek w otwartym terenie należy potraktować ten obszar środkiem grzybobójczym. Jeśli po tym nadal znajdziesz dotkniętą roślinę, musisz ją zniszczyć i ponownie uprawiać.

Środki zapobiegawcze i niewielka ostrożność zapobiegną zakażeniu kwiatu grzybami i szkodnikami, z których większość można skutecznie zwalczyć, jeśli leczenie rozpocznie się przy pierwszych objawach choroby.

Iberis zachowuje godną pozazdroszczenia popularność nie tylko na prywatnych działkach, ale także w procesie kształtowania granic miasta. Wszystko dzięki długiemu obfitemu kwitnieniu, prostocie sadzenia i bezpretensjonalnym sadzonkom. Tak więc, aby wyhodować pachnącego, puszystego Iberyjczyka, każdy jest w sile.