Lichtsensor: hoe elektriciteit te besparen en de veiligheid te vergroten

Natuurlijk moesten we allemaal zoeken naar een schakelaar in een donkere kamer aan de muur. Welnu, als de vloer plat is en de schakelaar is voorzien van achtergrondverlichting. Maar hoe zit het met een lange donkere kamer of trap? Een zaklamp meenemen of noodverlichting aan laten? Maar er zijn modernere en elegantere oplossingen die geen extra energiekosten vereisen en waarmee u het licht alleen kunt inschakelen wanneer dat nodig is. Een dergelijke oplossing is een lichtsensor.

Wat is een lichtsensor?

Een lichtsensor of een bewegingssensor voor het inschakelen van het licht is een apparaat dat het licht automatisch inschakelt wanneer beweging wordt gedetecteerd in het verlichte gebied. Naast het inschakelen van de elektriciteit, kan het apparaat worden geprogrammeerd voor elke andere actie, bijvoorbeeld het inschakelen van een sirene, ventilatie, verwarming of airconditioning, het opnemen van een videocamera, het verzenden van meldingen. De aanwezigheidssensor voor het inschakelen van het licht heeft een hogere gevoeligheid. Dergelijke apparaten worden veel gebruikt in kelders, garages, gangen, op trappen, in portieken, op de veranda van een huis. In één woord, op die plaatsen waar mensen vaak zijn, maar niet voor lang. Ze zijn onvervangbaar in beveiligingsalarmen.

Het werkingsprincipe en soorten bewegingssensoren

De werking van de sensor is gebaseerd op de analyse van de golven die hij opneemt uit het dekkingsgebied. Bovendien kan de sensor zelf ook golven verzenden. Volgens dit principe kunnen de sensoren worden onderverdeeld in:

• actief, die een signaal uitzenden en gereflecteerd register (bestaande uit een radiator en een ontvanger);
• passieve die de eigen straling van het object opvangen en geen zender hebben.

Actieve sensoren hebben hogere kosten.

Afhankelijk van het type uitgezonden golven zijn de sensoren onderverdeeld in:

• infrarood;
• fotovoltaïsche energie;
• magnetron;
• echografie;
• tomografisch (gebaseerd op radiogolven).

Om valse alarmen te voorkomen, zijn sommige apparaten uitgerust met twee soorten sensoren, bijvoorbeeld infrarood en echografie. Dergelijke sensoren worden gecombineerd genoemd. Een dergelijke sensor heeft echter een lagere gevoeligheid en werkt mogelijk niet indien nodig. Om het beste resultaat te krijgen, moet u het type sensor selecteren dat u nodig hebt en het correct configureren. Overweeg de meest voorkomende soorten sensoren.

Ultrasone bewegingssensoren

Ultrasone sensoren zijn actief: de zender zendt golven uit met een frequentie van 20 tot 60 kHz, de ontvanger registreert de parameters van de gereflecteerde golven. Wanneer een bewegend object binnen het bereik van het apparaat verschijnt, veranderen deze parameters en wordt de sensor geactiveerd. Ultrasone sensoren hebben veel voordelen:

• goedkoop;
• zijn niet afhankelijk van de luchttemperatuur, zijn niet bang voor vocht en stof;
• werk ongeacht het materiaal waarvan het bewegende object is gemaakt.

Er zijn enkele nadelen van ultrasone sensoren:

• sommige huisdieren nadelig beïnvloeden;
• handelen op korte afstand;
• werkt mogelijk niet als het object langzaam en soepel beweegt.

Vanwege deze functies worden ultrasone sensoren veel gebruikt in automatische parkeersystemen voor auto's en blinde vlekken.In huizen zijn ze comfortabel in lange gangen en op trappen.

Infrarood bewegingssensoren

Infraroodsensoren detecteren veranderingen in de thermische straling van omliggende objecten. Ze kunnen zowel actief als passief zijn.

Passieve sensoren nemen warmtestraling op van een object met behulp van optische instrumenten (lenzen of concave spiegels) en zetten lichtenergie om in elektrische energie. Het apparaat wordt geactiveerd wanneer de geconverteerde spanning een vooraf bepaalde drempel overschrijdt.

Actieve sensoren hebben een zender die infraroodgolven genereert. Het apparaat wordt geactiveerd op het moment dat een bewegend object de gereflecteerde golven blokkeert.

De gevoeligheid van IR-sensoren hangt rechtstreeks af van het aantal lenzen in het apparaat en hun totale oppervlakte.

Nadelen van infraroodsensoren:

• verkeerde reacties op warme lucht van batterijen en airconditioners zijn mogelijk;
• lage nauwkeurigheid van werk op straat als gevolg van regen of zonlicht;
• reageer niet op objecten die geen infraroodstraling uitzenden;
• werk in een klein temperatuurbereik.

Voordelen van infraroodsensoren:

• veilig voor mensen en huisdieren;
• handig voor gebruik op straat, omdat ze alleen werken op objecten die hun eigen temperatuur hebben;
• ze kunnen worden aangepast aan het bereik en de detectiehoek van bewegende objecten;
• lage kosten hebben.

Sensoren van dit type worden meestal geïnstalleerd om het licht in gemeenschappelijke ruimtes automatisch aan te doen: gangen, toiletten, trappen, omdat ze alleen reageren op het uiterlijk van een persoon.

Magnetron bewegingssensoren

Sensoren van dit type zijn actief, de zender zendt elektromagnetische golven uit met een frequentie van 5,8 GHz. Vanwege de minimale golflengte wordt het apparaat gekenmerkt door een hoge gevoeligheid en nauwkeurigheid.

Voor microgolven zijn er geen barrières in de vorm van muren of meubels. Hiermee moet rekening worden gehouden bij het ontwerpen. Microgolfsensoren worden meestal geïnstalleerd in niet-residentiële gebouwen die verbeterde bescherming vereisen, bijvoorbeeld in musea, bankkluizen, wapenopslagruimtes of belangrijke documenten. In een appartement of een privéwoning is een microgolfsensor geschikt om te installeren in een apart niet-residentieel gebouw, dat bescherming vereist.

De belangrijkste parameters van bewegingssensoren

• Bipolair of tripolair. Eenvoudige bipolaire sensoren kunnen alleen in serie worden aangesloten op gloeilampen en alle soorten armaturen worden aangesloten op driepolige.
• Het werkgebied of bereik is meestal 3 tot 12 meter.
• De grootte van de detectiehoek in het horizontale vlak in verschillende modellen varieert van 60 tot 360 graden. In het verticale vlak is de detectiehoek minder dan 15-20 graden.
• Nominaal vermogen aangesloten op de sensor. Als de totale belasting het vermogen van de sensor overschrijdt, moet u een tussenrelais plaatsen of het aantal sensoren verhogen.
• De sensorvertraging is zo geprogrammeerd dat een persoon tijd heeft om door het hele verlichte gebied te gaan, zelfs wanneer hij het dekkingsgebied van het apparaat verlaat. De tijd is ingesteld van 5 seconden tot 10-12 minuten.

Aansluitmethoden van de sensor

Een armatuur aansluiten met een ingebouwde lichtsensor is helemaal niet moeilijk, en bij een nieuw apparaat worden meestal instructies voor het aansluiten meegeleverd. Elk apparaat heeft een terminal bestaande uit drie terminals:

• L - fase-ingang, er is een rode of bruine draad op aangesloten. Om fouten te voorkomen, moet u de aanwezigheid van de faseschroevendraaierindicator controleren;
• N - nul ingang voor het aansluiten van de blauwe draad. Het gebrek aan fase wordt ook gecontroleerd met een schroevendraaierindicator. Gebruik een multimeter om de spanning tussen nul en fase te controleren;
• A - aansluiting van de lamp. Het kan ook worden aangeduid als "L →", of gewoon "→". Controleer bij het aansluiten van de lampen hun totale vermogen en vergelijk dit met het toegestane vermogen van de sensor.

Op sommige apparaten is er een PE-aansluiting voor beschermende aarde. Deze terminal mag niet worden verward met de nulingang.

Soms vereist een situatie het handmatig uitschakelen van het licht als een persoon van tijd tot tijd uit het werkgebied van de sensor verdwijnt. In dit geval is de schakelaar parallel aan de sensor gemonteerd. Nadat het licht handmatig is uitgeschakeld, schakelt de sensor het licht weer in, reageert op beweging en schakelt het na een vertragingstijd uit. In het geval dat een sensor niet de hele zone kan bedekken, is deze verdeeld in verschillende kleine zones, elk met een eigen sensor. Apparaten worden parallel op elkaar aangesloten en de lampen op één sensor.

Bewegingssensor voor het verbinden van licht op straat

In sommige gevallen is het noodzakelijk om het licht automatisch in en uit te schakelen wanneer de straatverlichting verandert. In dit geval kunnen straatlantaarns worden uitgerust met dag-nacht sensorsensoren. Ze bestaan ​​uit een fotosensor en een startende elektronische eenheid. Ze werken volgens het volgende principe:

1. Wanneer de intensiteit van het licht dat op de sensorsensor (fotodiode, weerstand) valt, verandert, verandert de weerstand van de fotocel.
2. Het signaal van de fotocel komt de startende elektronische eenheid binnen.
3. De lanceerunit vuurt door de zaklamp in of uit te schakelen.

Het fotorelais kan worden vervangen door een technische innovatie - de astrotimer. Het verschilt van het fotorelais door de aanwezigheid van een ingebouwde GPS-ontvanger. Wanneer u verbinding maakt, moet u de tijd en datum er eenmaal op instellen, de astrotimer bepaalt zelf de tijd van het jaar en het seizoen. Met behulp van informatie van satellieten voor uw regio past het apparaat zich automatisch aan de tijd aan wanneer het donker begint te worden of begint te dagen. De astrotimer heeft geen valse positieven, omdat deze niet wordt beïnvloed door het weer, de locatie of onderbrekingen in elektriciteit.

In een appartement of in een huis zijn lichtsensoren met een timer ingesteld voor frequente en lange vertrekken om het effect van aanwezigheid te behouden. In dergelijke gevallen zijn ze geprogrammeerd om willekeurig aan en uit te schakelen, waardoor de aanwezigheid van mensen in het huis gedurende de dag of avond wordt gesimuleerd.

Een licht- of bewegingssensor is een onmisbaar apparaat waarmee u drie problemen tegelijk kunt oplossen: verhoog uw eigen veiligheid, verhoog het comfort en bespaar tegelijkertijd aanzienlijk elektriciteit. Als u het juiste apparaat met de juiste installatie selecteert, bespaart u ook tijd die u zou besteden aan het zoeken naar een schakelaar, sleutels in een tas of stappen in een donkere ingang.