Sandbox voor kinderen om te geven: zelf maken en vullen (20 foto's)

Rust in een landhuis is geliefd bij alle familieleden. Volwassenen rusten daar uit het zware dagelijkse leven en genieten van de frisse lucht. Als ze het loungen beu worden, vinden ze een nuttige les in de tuin of de moestuin. Wat moeten kinderen nu doen?

Om ervoor te zorgen dat de kinderen zich niet vervelen, moet u een speeltuin voor hen bouwen. U kunt beginnen met de bouw met een zandbak. Zelf maken is eenvoudig en de voordelen van spelen met zand zijn enorm. Het kind ontwikkelt zintuiglijke waarneming en creatief denken. Je kunt natuurlijk gewoon een sandbox kopen, maar we raden je aan om je eigen sandbox te bouwen. Bovendien is het heel eenvoudig om te doen.

Sandboxing-regels

U moet zandbakken voor kinderen maken voor een zomerresidentie, op basis van verschillende plaatsingsprincipes:

vooruitziendheid

Denk van tevoren na over je plaatsing. Je moet een vlak gebied kiezen waar een zandbak voor kinderen het niet moeilijk maakt om door de tuin te bewegen. Tegelijkertijd moet het in het gezichtsveld van ouders zijn, zodat kinderen niet zonder toezicht kunnen blijven.

comfort

Sandbox voor kinderen - een plek waar kinderen vaak meer dan een uur doorbrengen. Het kind mag niet oververhit raken in direct zonlicht. Het is daarom de moeite waard om een ​​schaduw te maken. Het kan een schaduw zijn van een boom, een baldakijn of een paraplu.

Hygiënevereisten

Om geen onnodige inspanningen te verspillen aan de uitvoering van de vorige paragraaf, hebben sommigen een plek voor games onder de zich verspreidende bomen of hoge struiken. Dit is het niet waard, want je moet de gevallen bladeren regelmatig schoonmaken.

Je weet al hoe je een plaats moet kiezen, laten we het nu hebben over het maken van een zandbak in het land met je eigen handen.

Hoe maak je zelf een sandbox?

Een doe-het-zelf-zandbak voor een zomerhuis is een goedkope manier om de speelplaats voor kinderen in het land te verbeteren. De materiaalkeuze hangt uitsluitend af van de voorkeuren en financiële mogelijkheden van de eigenaren. Als u geen kant-en-klare houten of plastic zandbakken wilt kopen, kunt u ze zelf maken.

Bij het kiezen van materiaal is het de moeite waard om te overwegen dat hout de goedkoopste manier is om een ​​zandbak te maken. Dergelijke modellen zijn stationair en duurzaam, met de juiste zorg gaan ze meer dan één seizoen mee. De nadelen omvatten het feit dat het onmogelijk is om houten zandbakken voor zomerhuisje voor de winter te verwijderen. Bovendien moeten ze elk seizoen worden getint als je een helder element van de speeltuin in je buitenwijk wilt zien.

Plastic zandbakken worden meestal kant-en-klaar in winkels gekocht, maar u kunt ze ook zelf maken. Gekochte plastic zandbakken zijn meestal klein van formaat. Spelen in zo'n kleine capaciteit zal alleen kinderen aanspreken. Oudere kinderen zullen meer ruimte willen. U kunt een ruimere zandbak maken van plastic onderdelen. Veelkleurige elementen zien er goed uit en trekken de aandacht van kinderen met hun rijke kleur. Ze verliezen de helderheid in de zon niet en gaan niet achteruit wanneer ze worden blootgesteld aan regen.

Sandbox-maat

Zandbakken voor kinderen voor een zomerverblijf kunnen elke afmeting hebben. De grootte wordt meestal gekozen op basis van de leeftijd en het aantal kinderen.Een veel voorkomende optie is een vierkante zandbak met zijden van 1,5 m. Dit is genoeg voor een paar kinderen vanaf 3 jaar om te spelen. Bovendien vereist zo'n compact model niet veel ruimte op de site. Voor één kind of twee kinderen jonger dan 3 jaar is een diameter van een meter voldoende.

De optie met planken van 1,5 meter is ook goed voor de efficiëntie. Er zijn slechts 2 planken van 6 meter nodig. Er zullen minimaal restjes zijn. De universele hoogte van de zijkanten is 2 planken (ongeveer 25 centimeter). Dit is voldoende zodat het zand niet wegloopt. En de baby kan zelf in de zandbak klimmen. De aanbevolen zandlaag is 10 tot 15 cm.

De basis voorbereiden voor de sandbox

U moet beginnen met het bouwen van de sandbox met het voorbereiden van de plaats waar de structuur zal worden geïnstalleerd. Met behulp van een meetlint, een koord en vier pinnen wordt de omtrek van de zandbak gemarkeerd. Binnen het hek wordt een laag aarde verwijderd, de diepte van de put is 25-30 cm. Een verwijderde vruchtbare laag kan nuttig zijn in de tuin of in de tuin. Hierna kunt u de voorbereidende fase beëindigen, maar in dit geval zal de sandbox voor het geven uiteindelijk vuil worden. Zand vermengt zich met de grond en verliest zijn oorspronkelijke uiterlijk. Kinderen willen niet in de modder spelen.

De basis, die de aarde en het zand niet laat mengen, kan geotextiel of agrofibre zijn. Deze moderne materialen laten vocht goed door, dus na regen gaat het opgehoopte water naar de grond. Voor de basis wordt ook multiplex gebruikt (waarbij eerder drainagegaten in de platen zijn gemaakt) en zelfs een plastic film. Maar de laatste optie is niet zo goed, omdat water zich in de structuur zal ophopen als gevolg van dichtheid. De basis wordt op de bodem van de put gelegd, die met zand wordt bestrooid (laag van 5 cm).

Sandbox maken

Eerst moet u de staven voorbereiden (maat 45 × 5x5 cm). Er zijn 4 stukken nodig: deze bevinden zich op de hoeken van de structuur. Er zijn ook 4 planken nodig. Voor een gemiddelde zandbak is de grootte van het bord 150 × 30 × 2,5 cm. Als er geen brede planken zijn, kunt u een paar smalle nemen. Als je wilt dat de zandbak met zijstoelen wordt gemaakt, heb je nog 4 planken nodig.

Het oppervlak is zorgvuldig behandeld zodat er geen uitstekende chips zijn. Wil je geen splinters verwijderen? U kunt de planken slijpen met een slijpmachine of een elektrische boor met een speciaal mondstuk. Zandbakken voor kinderen om direct op de aarde te staan. Om het product te beschermen tegen bederf en de vorming van schimmel, moet u de planken en staven behandelen met een antisepticum.

Nu gaan we direct verder met de productie van de sandboxbody. Allereerst worden de staven op de hoeken van de structuur 15 cm in de grond gegraven. Verder van de planken is een enkel frame gemaakt. Gebruik schroeven of zelftappende schroeven voor bevestiging. Nagels passen niet, omdat de kinderen aan de zijkanten zitten en ze uiteindelijk beginnen te divergeren. Het belangrijkste werk is gedaan!

Indien gewenst, kunnen horizontale stoelen rond de omtrek worden bevestigd. Meestal gebruiken kinderen ze als een vitrine voor hun zandmeesterwerken. Zitplanken moeten ook worden geschuurd en bedekt met een antisepticum.

De laatste fase is schilderen. Natuurlijk kunt u de natuurlijke kleur van hout laten, maar u kunt ook verbeelding tonen! Waterafstotende verf is het beste voor het schilderen. Haal wat kleuren en maak. Het oppervlak kan worden geverfd, waarbij heldere kleuren worden afgewisseld. Je kunt houten zijkanten schilderen met verschillende patronen: dieren, vogels, cijfers, letters, geometrische vormen, enz. We zijn er zeker van dat kinderen je zullen helpen bij deze spannende activiteit.

Waarom heb ik een hoes nodig?

Een zandbakdeksel is een kenmerk dat optioneel is, maar zeer wenselijk. Het beschermt de inhoud tegen regen. Ook hoeft u niet constant uit de zandbak te verwijderen met een dekselblad of "verrassingen" van huisdieren, omdat ze de zandbak niet kunnen gebruiken als toiletlade. Vaak worden scharnierende deurkappen gemaakt.Een kind kan ze zelfs openen zonder de hulp van ouders. Als er geen mogelijkheid of wens is om een ​​hoes te bouwen, koop dan een luifel of een dikke film.

Soorten zand voor de zandbak

Wanneer de sandbox om te geven klaar is, moet je omgaan met het vullen ervan. Veel bedrijven produceren en verkopen zand, maar niet al het bulkmateriaal is geschikt voor games. Het is ten strengste verboden om bouwzand te gebruiken voor zandbakken voor kinderen! De volgende soorten zand worden het meest gebruikt op locaties:

• carrière;
• rivier;
• Quartz.

We zullen u meer over elk van hen vertellen.

carrière

Bij naam is het gemakkelijk te raden dat deze soort in steengroeven wordt gedolven. Met behulp van speciale hydromechanische apparatuur wordt de rots vernietigd. Zo wordt puur zand verkregen, waarin geen schadelijke onzuiverheden aanwezig zijn. Kleine korrels hebben een roodachtige tint, omdat er klei in de samenstelling zit. Dankzij haar verbeteren haar plakkerige vaardigheden. Voor gebruik moet steengroeve worden gewassen en onderworpen aan een gloeibehandeling. Na verwerking laat dergelijk zand geen rode vlekken achter op handen en kleding.

rivier

Dit type wordt meestal gebruikt voor speeltuinen. Rivierzand wordt gewonnen uit natuurlijke reservoirs, waar het onafhankelijk wordt ontdaan van organische componenten. Dergelijk bulkmateriaal staat al lange tijd onder water, dus het kan stukjes schelpen bevatten. Om grote deeltjes te verwijderen, moet zand voor gebruik grondig worden gezeefd. Vervolgens met warmte behandeld om zeker infecties te verwijderen die vaak in het aquatisch milieu leven. Onder de gepresenteerde opties is rivierzand het goedkoopst.

kwarts

Elk jaar wordt kwartszand steeds populairder. Het wordt verkregen door het aanbrengen van polymeer op kwartssnippers. Het verschilt in homogeniteit en vrij grote zandkorrels. Ook dit type zand is populair vanwege de kleurdiversiteit. Absoluut veilig en milieuvriendelijk, er zitten geen schadelijke componenten in de samenstelling. De nadelen zijn de hoge kosten en overmatige vloeibaarheid, waardoor het bijna onmogelijk is om iets te verblinden. Vaak gebruikt voor mini-zandbakken in appartementen.

Algemene vereisten voor het kiezen van zand

Wanneer u zand kiest, moet u niet alleen op de oorsprong letten. Even belangrijk zijn de kwaliteit, samenstelling, uniformiteit, zuiverheid, grootte van zandkorrels.

We raden aan om zand te kopen in bouwmarkten. Daar kunt u zeker om een ​​certificaat vragen dat de kwaliteit van het product aangeeft.

Goedkoper kunt u bulkmateriaal in de markt kopen. Als u zoekt, kunt u daar een goede optie vinden. De meest budgettaire manier om zand naar het huisje te krijgen is om het zelf bij de vijvers op te graven en vervolgens schoon te maken en te calcineren.

Bestudeer eerst de samenstelling van het zand alvorens te kopen. Er mag geen afval in zitten. Kiezels, stukjes schelpen, plantenresten en andere onzuiverheden maken de zandbak ongeschikt voor kinderen. Bovendien geeft dit aan dat het bulkmateriaal niet is verwerkt, wat betekent dat er gevaarlijke bacteriën en micro-organismen in het zand kunnen zijn.

De optimale grootte van zandkorrels is van 1 tot 2 mm. Kleinere deeltjes vliegen uit elkaar, zelfs bij de minste windstoot. Als gevolg hiervan 'eet' het kind zand. Opties met een grotere diameter zijn niet geschikt omdat ze moeilijk te beeldhouwen zijn.

Door deze richtlijnen te volgen, kunt u de perfecte sandbox voor kinderen maken.

Hoe zorg je voor het zand?

Zand kopen van kwaliteit is slechts het halve werk. Hierna moet je in de war raken door de juiste zorg. Dus verleng je de levensduur van het zand en zorg je voor de veiligheid van het kind dat met hem zal spelen.

Als je zelf een zandbak voor kinderen hebt gemaakt, geleid door onze aanbevelingen, dan is de plek om op jouw plek met zand te spelen betrouwbaar omheind. U voorkomt dus dat er vuil uit de omgeving binnendringt en dat er minder zand ontsnapt.Door de zandbak in een groen gebied te markeren, vermindert u de hoeveelheid stof die in het zand terechtkomt als er kaal land rondom is.

Vergeet niet om de zandbak 's nachts met een deksel te bedekken, als het ontwerp in zijn aanwezigheid voorziet. Als er geen deksel is, helpt gewoon zeildoek tegen onnodige vervuiling. Dus het zand wordt niet nat als het begint te regenen. In vochtig zand vermenigvuldigen bacteriën zich gemakkelijk. En kinderen trekken vaak uit nieuwsgierigheid zandtaarten in hun mond. Vuil zand kan ernstige spijsvertering veroorzaken. Maar zelfs als u strikt aan deze eisen voldoet, moet u erop letten dat bulkmateriaal eenmaal per jaar moet worden bijgewerkt. Dus een leuk spel kan de gezondheid van je kind niet schaden.

Met verbeeldingskracht kun je een originele hoek maken voor games die een favoriete plek zijn voor kinderen op een seizoensgebonden datsja.