Aquilegia thuis en op het perceel (22 foto's)

Aquilegia (Latijn: Aquilegia, vermoedelijk gevormd uit aqua - water, legere - te verzamelen) - een plant van de familie Ranunculaceae. Mensen noemen het het stroomgebied, columbine of orlik, oma's pet. In de natuur zijn er veel variëteiten van aquilegia van 60 tot 120. Al deze zijn kruidachtige planten voor open grond en teelt thuis.

verschijning

De gemeenschappelijke kleur van de akelei steeltjes is een effen donkerblauwe of donker lila tint. Er is een aquilegia van rood, framboos, sneeuwwit, lila, evenals tweekleurige adelaarssoorten. De plantknoppen lijken op klokken met een complexe structuur:

• 5 kelkblaadjes;
• 5 bloemblaadjes;
• lange stamper.

Afhankelijk van het type aquilegia, kunnen bloemstengels met sporen tot 2 cm lang zijn, gebogen door haak of gedraaid ringvormig. De bladeren doen denken aan esdoornbladeren. De stam is gemiddeld 38-51 cm hoog, kan oplopen tot 80 cm De stengel is recht, vertakt. Bloeiwijzen van het hangende type, single, afhankelijk van het type aquilegia, zijn van verschillende grootte, maar gemiddeld 5-6 cm breed Zaden - 5 blaadjes 2-3 cm lang.

Soorten Aquilegia

Van alle variëteiten van de adelaar worden er 35 gekweekt. Meestal is hybride aquilegia (Aquilegia hybrida) een symbiose van Europese en Amerikaanse variëteiten. Te koop vaak alpiene soorten adelaars (Latijn. Aquilégia alpína) met prachtige steeltjes van blauwe tinten.

De koudste colombine wordt de gewone Aquilegia (Aquilegia vulgaris) genoemd. De plant verdraagt ​​koud tot -35 ° C, heeft bloeiwijzen van paars en blauw. Thuis wordt slechts één variëteit aan bloemen gekweekt - de Winky indoor aquilegia met rijke kleuren en compacte struiken (Aquilegia Winky Mixed).

Planteigenschappen

Een mooi en optimistisch palet van elegante bloeiwijzen trekken bloemisten aan. Soortgelijke grasachtige planten voor open grond zijn een geschenk voor de tuinman. Het is niet moeilijk om voor het colombine te zorgen, het is zelfs nog gemakkelijker om het te kweken - het verspreidt zich door zelf zaaien. De ontwikkelingscyclus van de adelaar is twee jaar. Het verdraagt ​​droge dagen goed dankzij het wortelsysteem, dat ver landinwaarts gaat, waardoor het stroomgebied zelfs in moeilijke weersomstandigheden water kan winnen.

toepassing

Een van de populaire bestemmingen waar landschapsontwerp wordt gebruikt. Een pretentieloze bloem groeit op moeilijke plaatsen waar andere planten zelden overleven. Grootmoeders motorkap kan grenzen aan het "niet toestaan" van andere buren sparren. Het krachtige naaldwortelsysteem bezet de bovenste lagen van de aarde, terwijl de aquilegia in de bloembedden diep de grond in snelt. Een akelei met flox, steenbreek, krupka, granen, varen, iris, papavers ziet er goed uit.

Groeiomstandigheden en zorg

Orlik groeit goed in de open zon, maar geeft de voorkeur aan halfschaduw. Op fel verlichte plaatsen vervaagt het sneller en zijn knoppen zwakker en kleiner. De plant geeft de voorkeur aan goed doorlatende grond, kan groeien op droge grond. Voor winterhardheid behoren grasachtige planten voor open grond tot zone 3 en zijn bestand tegen temperaturen van -34.4º tot 37.2º C.In dit geval heeft de adelaar geen speciaal mulchen met zaagsel, stro of zand nodig om hem tegen koud weer te beschermen als zijn wortelsysteem ondergronds is verborgen.

De optimale grond voorkeur voor grasrijke planten voor open grond moet los, vochtig met humusgehalte zijn. Voor het planten graven ze het tot een diepte van 20 cm en voegen ze compost of humus toe. De afstand tussen zaailingen is 40 cm voor lange variëteiten, 10 cm voor korte variëteiten.

Waarom bloeit niet?

De plantknoppen bloeien 2-3 jaar na het planten in de grond. Er zijn kleine variëteiten waarin de bloeiperiode eenvoudig zou kunnen eindigen. Misschien gebruikte u topdressing met een hoge concentratie stikstof en ging u er te ver mee. Voor een goede ontwikkeling van de plant is goede verzorging noodzakelijk. De belangrijkste procedures die Aquilegia nodig heeft zijn:

• Water geven - een plant houdt van water. Het wortelsysteem gaat diep onder de grond, omdat de adelaar zelfs in ernstige droogte kan overleven en vocht uit de onderste lagen van de bodem kan absorberen. Desondanks moet de bloementuin volgens schema worden bewaakt en periodiek overvloedig worden bewaterd.
• Topdressing wordt 2 keer in de zomer uitgevoerd. Aan het begin van de actieve groei wordt een mengsel van kaliumzout, superfosfaat en nitraat gebruikt. In het voorjaar onder de struik verspreid humus of compost met de aarde in de verhouding: 1 emmer per 11 vierkante meter. m.
• Wieden - onkruid wordt verwijderd wanneer hun scheuten nog jong en laag zijn.
• Nadat de gekweekte aquilegia een hoogte van ongeveer 80 cm heeft bereikt, wordt de kousenband van de plant gedaan op een pin, bamboe, riet voor ondersteuning.
• Losmaken - periodiek uitgevoerd na regen of water geven.

Bij het telen van akeleien hebben tuiniers het probleem van zelfzaaien. Wanneer aquilegia zaden rond zichzelf begint te verspreiden, hoeven jonge scheuten niet tot het einde te wieden. Ervaren tuinders raden aan om verschillende spruiten zaadmateriaal achter te laten. Na 5-6 jaar, wanneer het tijd is om de oude struiken te vervangen, zal het niet moeilijk zijn om ze te vervangen door jonge scheuten.

Winter voorbereidingen

Wanneer de akelei vervaagt, worden de stengels gesneden tot de rozet van bladeren. Mulchen wordt uitgevoerd op de leeftijd van 4-5 jaar, wanneer de wortels van de adelaars uit de grond beginnen te steken. Om ze te beschermen, worden na het verwijderen van de stengels onder de struik turf, mest of andere mengsels toegevoegd. Zo krijgt de plant voor de winter bemesting en beschermt zichzelf tegen de kou.

teelt

De beste optie voor het kweken van planten wordt door tuiniers naar eigen inzicht gekozen. Aquilegia reproductie wordt op verschillende manieren uitgevoerd:

• zaaien van zaden in open grond;
• zaailing;
• vegetatief: stekken of deling van de struik.

Gebruik gaaszakken die op bloemen worden gezet om zaden te verzamelen. In het ideale geval wordt het zaaien onmiddellijk na het verzamelen van plantmateriaal uitgevoerd, omdat het kiemvermogen na verloop van tijd verslechtert. Het is het beste om zaden in zaailingen te kweken. Bij het planten direct in open grond, is de kiemkracht verslechterd.

Wanneer Aquilegia planten?

Zaden worden buiten gezaaid in de herfst of lente. Transplantatie van aquilegia zaailingen wordt uitgevoerd in mei of later. De tijd is zo gekozen dat de grond niet wordt afgekoeld door nachtvorst.

Hoe aquilegia te kweken uit zaden?

Landt meteen in de grond

Voor het zaaien wordt stratificatie uitgevoerd. De procedure wordt op twee manieren uitgevoerd:

• Koud - gedesinfecteerd in een 0,5% oplossing van kaliumpermanganaat plantmateriaal wordt ondergedompeld in een vochtig substraat en 1 maand geïncubeerd. in de koelkast.
• Thermisch - zaden worden 30 dagen bewaard bij kamertemperatuur in katoen of zand. Periodiek wordt het materiaal nat gemaakt.

De plaats is zo gekozen dat jonge scheuten worden beschermd tegen brandend zonlicht.

Zaailing planten

De zaden worden 24 uur in water geweekt en vervolgens in voedingsbodem neergelaten, die een licht substraat van humus, turfgrond en zand in gelijke verhoudingen bevat. Er wordt een krant of doek bovenop geplaatst. Containers met zaailingen worden opgeslagen in een verduisterde ruimte. Periodiek wordt de aarde bevochtigd met een spuitpistool. Na 7-14 dagen verschijnen zaailingen.

Vegetatieve vermeerdering: deling van de struik

Een vergelijkbare reproductiemethode wordt in extreme gevallen gebruikt. Het wortelsysteem van aquilegia is erg diep en fragiel, daarom wordt het alleen op deze manier getransplanteerd als je een dure of zeldzame soort arend dringend moet uitkleden. Reproductie wordt uitgevoerd nadat de plant vervaagt in het vroege voorjaar of vroege herfst. Kies hiervoor een struik van 3-5 jaar oud. Ze graven het voorzichtig uit om de wortels niet te beschadigen. Vervolgens gewassen van de grond, snijd scheuten en bladeren met een hoogte van meer dan 5-8 cm, met uitzondering van de 2-3 jongste.

De stengel wordt langs de wortel in tweeën gesneden, zodat er in elk deel 2-3 knoppen en kleine processen van het wortelsysteem zijn. De snede wordt behandeld met gebroken kool. De resulterende planten worden begraven in vruchtbare grond. Periodiek worden zaailingen bewaterd. Wanneer de aquilegia ziek is, wordt deze in de volle grond geplant.

graftage

De procedure wordt uitgevoerd in het voorjaar wanneer er geen gebladerte op de aquilegia is. De spruit wordt uit de groeiknop gesneden. Het onderste deel is behandeld met een wortelstimulans. Vervolgens wordt de stengel op een schaduwrijke plaats geplant.

Een kas is geschikt als het niet mogelijk is om een ​​adelaar in open grond te planten en de zaailing af te dekken met een plastic fles. Periodiek wordt de plant bewaterd en wordt het deksel verwijderd voor ventilatie. Worteling moet plaatsvinden binnen 21-28 dagen. Hierna moet de plant zorgvuldig worden getransplanteerd naar een permanente plaats.

Plagen en ziekten

Grasrijke planten voor open grond - een broedplaats voor tal van plagen en bacteriën:

• mol;
• rupsen;
• spint;
• nematoden;
• Hommelsoort Bombus hortorum;
• roest;
• grijze rot;
• echte meeldauw.

Van motten, teken en bladluizen worden meerjarige planten bespoten met insecticiden of infusies van kruiden. Om nematoden af ​​te weren, worden knoflook of uien in de buurt geplant. Grijze rot wordt niet behandeld. Roest wordt behandeld met preparaten die zwavel bevatten of een oplossing van wasmiddel en kopersulfaat. Echte meeldauw wordt op de plant gespoten met een mengsel van colloïdale zwavel en groene zeep.

Een delicate aquilegia met sierlijke bloemstengels die op kristallen klokken lijken, zullen de tuin en het huisinterieur sieren. Een winterharde oogst is een geweldige manier om een ​​site te planten met pretentieloze en tegelijkertijd mooie planten die minimale zorg vereisen.