Ardıç peyzaj tasarım - peyzaj sanat kralı

Ardıç, elli milyon yıl önce yeryüzünde görünen en eski selvi ağaçları ailesine ait çok güzel bir bitkidir. Dağ tropiklerinden başlayıp kutup bölgesi ile biten bu bitkinin yaklaşık 70 çeşidi büyür. Çoğunlukla, dağlık ovalarda küçük alanlı ardıç bulunur. Dağ yamaçlarının ve kayaların sakinleri, bu bitkinin düşük büyüyen ve sürünen türleridir. Ardıç bazen Orta Asya ve Amerika ve Avrupa'nın kurak bölgesinde 15 metrelik bir yüksekliğe ulaşabilir - bu ağaç benzeri bir ardıçtır. Türler üzerinde daha ayrıntılı olarak duralım.

Hafif mavimsi bir renk tonu olan, iğneli uzun, yayılan bir çalı olan ortak ardıç. İğneleri çok dikenli ve iğne şeklinde bir şekle sahiptir. Bir banliyö alanının peyzajı için bu türü düşünürsek, cüce ve sütunlu çalılar gibi bahçe formları genellikle yetiştirilir. Bu arada, oluşturmak için Alp slaytları en uygun cüce,

ama çitleri yaratmak - sütun ardıçları. Bununla birlikte, grup veya tek inişler için de uygundurlar. Bu türün en yaygın formları Compressa, Yeşil Halı, Sentinel ve Repanda'dır.

Ardıç Kazak, pullu iğnelere sahiptir ve en iddiasız türlerden biridir. Tipik olarak, yetişkin bir bitki bir buçuk metre yüksekliğe ulaşırken, alt dalları iğne şeklinde olabilir. Çoğu zaman rockeries veya çimler üzerinde dikim için kullanılır. Kullanıldığı yer kayalık yamaçlar toprağı kaplamak için. Ve en yaygın formları Variegata, Tamariscifolia ve Glauca'dır.
Çin ardıç, yüksekliği altın sarısı bir renge veya farklı bir yeşil tonuna sahip, iğne şeklinde veya pullu iğneler ile 8-10 metreye ulaşabilen bir ağaç bitkisidir.

Çoğu zaman grup dikimleri veya kaya bahçeleri için kullanılır. En yaygın çeşitler Stricta, Olympia ve Mavi Alpler'dir.
Yatay ardıç, yere bastırılmış dalları ve rengi farklı olabilecek kısa iğne şeklinde veya pullu iğneler ile sürünen düşük bir çalıdır - çeşitliliğe bağlıdır. İğneler yeşil, gri-yeşil, mavi veya gümüş-mavi tonlarına sahip olabilir.

Bu bitkiyi kullanmak için en iyi seçenek dekoratif sınırların, yamaçların dekorasyonu veya kayalık arazinin tasarımı içindir.
Ardıç tatlım, çok güzel gümüş-mavi iğneler ile yarım metreden daha yüksek olmayan çok minyatür bir çalıdır, 3 metrekareden fazla olmayan bir alanı kaplayan sürünen bitki türlerini ifade eder. Alp slaytları oluşturmak için ideal bir bitki.

Gerçek şu ki, her türlü ardıç (özellikle Kazak) ekim sürecinde özel koşullara ihtiyaç duyar. Her şeyden önce, bu bitkinin sadece güneşli alanlarda ekildiğini her zaman hatırlamanız gerekir, aksi takdirde dekoratif özelliklerini kaybeder. Kuralın bir istisnası sadece ortak ardıçtır. Peyzaj tasarımında, bu bitkiler arasında, büyük bitki türleri için en az yarım metre (bu ardıç küçükse) ve bir buçuk ila iki metre arasında bir mesafe olması gerektiğini düşünmek önemlidir. Aksi takdirde, daha sonra aralarında mesafe olmayacak, üstelik birbirlerini gizlemeye başlayacaklar.Başka bir önemli nokta - onları ne ışık ne de beslenme eksikliği olan bodur bitkilerin yanına dikmeyin. En iyi seçenek, evin çevresine ve evin önüne ardıç dikmektir.

Böylece, bir tür orijinal çit elde edersiniz. Bazen bitki, site boyunca veya örneğin kaya bahçesinin yakınında sendeleyebilir. Daha sonra genç bitkilere sahip saksılar ekildikleri sıraya yerleştirilir. Konteyner bitkileri mutlaka nem ile iyi doymuş olmalıdır, bunun için iki saat boyunca bir su kabında tutulurlar. Daha sonra, tencerenin kendisinden biraz daha büyük olması gereken bir çukur hazırlanır. Bitkileri dikmeden önce, alanı kürek derinliğine kazmanız, kalıntıları temizlemeniz ve döllemeniz önerilir. Çukurun dibinde, örneğin kum veya kırık tuğladan bir drenaj tabakası yapılır. Tabaka 15 ila 20 cm kalınlığa sahip olmalı, daha sonra bitkilerin kökleri çim, kum ve turba toprak karışımı ile kaplanırken, turba karışımın iki parçasını ve kalan bileşenleri birer birer oluşturmalıdır. Bitkiler büyükse, dikim sırasında kök boyun, toprak yüzeyinin kenarlarından biraz daha yüksek olmalıdır.

Bu bitki alışılmadık derecede güzel olduğundan, peyzaj için yaygın olarak kullanılmaktadır. bahçe arazileri. Ağaç çeşitleri, örneğin, park alanlarının grup veya tek varyantlarında kullanılır. Bu bitkilerin yardımıyla harika bir çit oluşturabilirsiniz. Düşük büyüyen türler ve cüce türler en çok kaya bahçelerinde ve rockeries'de kullanılır, yani. kayalık bahçelerde.

Ardıçun erozyonu önlemek için dikilmesi mümkündür, çünkü toprağı iyi tutar. Arka planda, kural olarak, yeşil veya mavi iğneleri olan, mavi mesafeleri taklit eden uzun sütunlu çeşitler ekilir,
Bitkinin kategorik olarak gaz kirliliğine dayanmadığı unutulmamalıdır, çünkü Sadece ekolojik olarak temiz bölgeleri “sever”. Bu nedenle, bir metropolün peyzaj tasarımı için bu bitkinin kullanımı hariç tutulmuştur.

Herdem yeşil bir bitkinin tüm güzelliğine rağmen, uyumlu varlığı sadece belirli peyzaj tasarım stilleri için uygundur. Örneğin, ardıç, net geometrik şekiller, genişlik ve doğallık ile karakterize edilen İskandinav tarzı ile mükemmel bir şekilde birleştirilecektir. Parlak renkli iğneleri olan ve yosun, liken ve funda arka planında bulunan ardıç, kompozisyonun etkileyici bir aksanı olarak son derece karlı ve muhteşem görünecek.
Site İngiliz tarzında dekore edilmişse, ardıç olmadan düşünülemez. Bununla birlikte, cüce çeşitleri İskandinav tarzı için en uygunsa, bu durumda daha sakin tonları (yeşil veya mavi) olan daha büyük türleri uygundur. yani bitki bu kısıtlanmış tarzda bir vurgu olmamalı, ancak kompozisyona bitmiş bir görünüm vermek için son eleman olarak hizmet etmelidir.

Ardıç, Japon ve Doğu gibi tarzlarda da uygundur. Bir renk isyanının ortasında, bu bitkinin doğal sadeliği bir gölgeleme işlevi taşıyacaktır. Bunun için tasarımcılar parlak renklerin yanlarına ardıç dikmeyi tavsiye ediyorlar.

Başlangıç ​​olarak, ardıç muhteşem bir bitkidir, ancak kendi başına bitki dünyasının diğer temsilcileriyle kombinasyon kadar ilginç değildir. Ancak, tüm bitkiler bu mahalleye dayanmaz.

Örneğin, şımartılmış güllerve ayrıca şakayıklar ve akasma uzak bir yere dikilmelidir kozalaklı ağaçlaren az iki metreye eşittir. Ayrıca, kozalaklı ağaçlar arasındaki boşluklar, dekoratif kırıntıların yardımıyla malçlamanın ve kapatılması veya kullanılması önerilir.

Örneğin kekik, bryozoans, inatçı, taş kıran çiçeği gibi yaprak dökmeyen bitkilerden gelen zemin kaplamaları ekim için iyidir. Böylece, bir arka plan oluşturacaklar ve aynı zamanda yabani otların ortaya çıkmasına karşı koruyacaklar. Malç ve damping aynı işlevleri yerine getirir. Malçlama, turba, ceviz kabuğu, iğne yapraklı çöp, ezilmiş kabuk vb. İçin uygundur.
Ardıç kalıcı bir yere dikilirse, yakın mesafeye yerleştirmeyin - manzara monoton olacaktır. Site kayalıksa, kızamık veya cüce heathers kullanarak bitkilerin basitliğini gölgelemek çok yararlıdır. Güneşli bir çimde, özellikle yakınlarda bir dere veya çiçek bahçesi varsa, sarı ve turuncu spireaslar ardıç için mükemmel bir arkadaştır. Girişin yanı sıra ön çim yaparken, ardıç en iyi diğer kozalaklı ağaçlarla birleştirilir. Kompozisyonda bir taş kullanılırsa (granit cips veya doğal kayalar), daha orijinal ve karizmatik görünür.

Kışın ardıç, diğer iğne yapraklı bitkiler gibi, tüm manzaranın gerçek kralıdır ve en önemli rolü oynar (elbette barınağa ihtiyaç duymuyorsa). En önemlisi, ardıç kategorik olarak yemyeşil ürünler ve büyük çiçek salkımına sahip çiçekler ile birleştirilmeyeceğini unutmayın - peyzaj tasarımı oluştururken bu dikkate alınmalıdır. Tabii ki, bu konuya ustaca yaklaşırsanız, birliğe ulaşabilir ve bu durumda, örneğin, bu farklı bitkiler arasında geçişler oluşturmak için bir taş kullanabilirsiniz. Ve sürünen bitkilerle dikilmiş sırları uygulayabilirsiniz. Bu, alpin slaytlar oluşturmak için iyi bilinen bir tekniktir.

Yukarıdakileri özetlemek gerekirse, bahçeye ardıç dikmenin birkaç sorunu çözebileceği belirtilebilir:

• renk aksanlarının (lekelerin) oluşturulması;
• çiçekli bitkiler için uygun bir arka plan oluşturma;
• şev güçlendirme;
• çit binası
• Tıbbi bir bitki yetiştirme (ardıç konileri halk hekimliğinde yaygın olarak kullanılmaktadır)