Ülkedeki bahçe için fikirler

Sadece bahçeden uzak olan bir kişinin büyüyebileceği bahçedeki bitkiler için her şeyin aynı olduğunu söylemek. Toprağın üst katmanlarında yaşayan toprak nem seviyesi, gaz değişim oranı ve mikroorganizmaların tür bileşimi, yatakların şekline ve büyüklüğüne bağlıdır. Tüm bu faktörler, substratın kalitesi ve dolayısıyla verimlilik seviyesi üzerinde doğrudan bir etkiye sahiptir - herhangi bir bahçıvan veya bahçıvan için başarı için ana kriter. Bahçenizin yararı için bilimsel bir yaklaşım nasıl kullanılır, sadece temiz bir yatak görünümü değil, aynı zamanda arsa verimini de en üst düzeye çıkarır mı? Bu yayında bu soruları çok çeşitli yataklardan oluşan geniş ölçekli fotoğraf seçimleriyle cevaplamaya çalışacağız.

Bahçe yatağı, belirli bir ekin bitkisi için bireysel bakım sağlayabileceğiniz, nemli bir rejim yaratabileceğiniz ve dölleyebileceğiniz nispeten küçük, genellikle oldukça izole edilmiş bir arsadır. Açıkçası, farklı zirai tekniklere sahip bitkiler, genellikle zıt bakım gereksinimleri olan, bir yaz kulübesinde veya bahçede yetiştirilir - bireysel bir yaklaşım olmadan, yüksek verim elde edilemez. Bu amaçla, bölgede farklılaşmaya ihtiyaç vardır - bölgenin bölgelere ve bölgelerin yataklara bölünmesi.

Yatakların amacı her bahçıvan için az ya da çok açıksa, o zaman aydınlatma seviyesi, toprağın bileşimi ve hatta farklı ürünler için gerekli kıvamı gibi nüanslar her zaman değil, her zaman dikkate alınmaz. Ne yazık ki, örneğin salatalık ve domates için farklı bir yaklaşımın gerekli olduğunun anlaşılmaması, verimde önemli bir kayba yol açar. Belirli bitkileri ve izole yatakları dikmek için zor hendekler oluşturmak, sitenin sahibi bitkilere uygun bakım verebilir - tüm çabalar her zaman mahsulün kalitesi veya miktarı ile ödeyecektir.

Tarımda iki ana (ve aynı zamanda taban tabana zıt) yaklaşım vardır:

• geleneksel;
• Çevre.

Araziyi geliştirmenin geleneksel yolu, geçmişe ait, inanılmaz derecede zahmetli ve çoğu zaman mantıksız, ekosistem için son derece travmatik bir prensiptir. Topraktaki süreçleri, durumunu kontrol etmek için insan girişimlerine dayanır. Aşağıdaki faaliyetler geleneksel tarım yöntemiyle ilgilidir:

• toprağın iki kez kazılması (yıllık);
• herbisidal tedavi;
• toprağa uygulanan kontrolsüz miktarda gübre;
• Bu çiftçilik prensibine sahip yataklar, az sayıda kılcal damarlara ve sonuç olarak yetersiz sayıda mikroorganizmaya sahip olacak şekilde yetiştirilir.
• Tüm bu faktörler kaçınılmaz olarak düşük üretkenliğe, toprak kaynaklarının tükenmesine yol açar.

İkinci yaklaşım, ekolojik (doğal), toprağın kendini yenileme yeteneğine dayanmaktadır. Doğal tarımın birçok prensibi vardır, ancak hepsi insanların toprakta meydana gelen süreçlerin doğal seyrine nadiren müdahale etmesine dayanmaktadır. Dünyayı kazmak, yüzey ekimi ile değiştirilir ve haftada 1 kez veya iki kez zamanında malçlama ile ayıklanır.

Modern tarım yöntemleri ekolojik yönteme dayanır ve bu yaklaşımla mikroorganizmalar, bitki kökleri ve böcekler toprak yapısını bağımsız olarak restore eder. Kılcal damarların sayısındaki artış gaz değişim süreçlerini arttırır, bunun sonucunda bitki kökleri doğal olarak azot ile zenginleştirilir, bu da mahsulün hem kalitesinde hem de miktarında bir artışa yol açar. Bütün bunlar kimyasal gübreler olmadan veya minimum miktarda olabilir.

Sadece ilk bakışta yataklar sadece boyut ve şekil olarak birbirinden farklı görünebilir. Bu göstergeler, bireysel bir yaklaşıma ve diğer ürünlerden izolasyona ihtiyaç duyan bitkiler için büyük önem taşımasına rağmen. Yataklar, örneğin sahada değil, üstünde, "yeşil duvar" olarak adlandırılan veya büyük çaplı plastik boruların içinde bulunan oluşum prensibi ile farklılık gösterebilir. Her şey, her bir bitki türüne nasıl baktığınıza bağlıdır.

Bahçe kutusu, bugün toprak yetiştirmenin en popüler yöntemlerinden biridir. Bu dikim yöntemi sadece her kültür için ayrı bir yer yaratmaya değil, aynı zamanda bir yazlık veya bahçenin manzarasını yüksek estetik düzeyde düzenlemeye izin verir. Bir bahçeyi bir kutu şeklinde düzenlemek zor değildir - sitenin hazırlanmış ve işaretli yerine (hacienda veya küçük bir arka bahçe) alçak koruma şeklinde bir çit monte edilir.

Bahçe kutusunun çitini düzenlemek için şunları kullanabilirsiniz:

• düz veya dalgalı kayrak;
• gereksiz tahtalar;
• polikarbonat levhalar;
• plastik;
• birden fazla yaz mevsiminde toprak nemini tolere edebilecek herhangi bir atık malzeme.

Ayrıca, organik toprak hazırlanan kompartımana organik madde katmanları halinde dökülür. Kış için, bu tür yataklar sökülmez ve ilkbaharda, yüzey gevşetildikten sonra, bazı ürünlerin tohumlarını veya fidelerini tekrar dikmek mümkün olacaktır. Bu yaklaşım sadece pratik, rasyonel değil, aynı zamanda estetiktir.

Yüksek yataklar genellikle sırtlar veya yamuklar şeklinde sunulur. Toprağın yükselmesi, kural olarak, toprağın döküldüğü kompost katmanından bir "yastık" ile sağlanır. Ülkemizin ayının yaygın olduğu bölgelerinde kompost tabakası kullanılmaz, artış sadece toprak dökülerek gerçekleştirilir. Medvedka genellikle kompost katmanındaki yuvaları düzenler (sıcak ve nemli bir yer ideal bir yaşam alanıdır) ve site boyunca çok hızlı yayılabilir.

Yüksek yataklar çoğunlukla kabak yetiştirmek için kullanılır:

• salatalık;
• kabak;
• kabak;
• bazen bazı patates çeşitleri bu şekilde yetiştirilir.

Yüksek sezonlu yataklar bir sezon için yaratılır. Çoğu durumda, set, karın ağırlığının altına ağır bir şekilde yerleşir ve fonksiyonel arka planını kaybeder. Dokuma bitkileri (örneğin, salatalık, bazı kabak türleri) kutu yapılı bir bahçe yatağında yetiştirilecekse, çitin dikey bir kafesle (ahşap veya metalden, dokuma kullanılarak oluşturulan, doğaçlama herhangi bir yöntemle) donatılması yerinde olmayacaktır.

Böyle bir tasarım, bir filmle sıkılmış yüksek bir kubbe ile donatılmışsa, sıradan bir bahçe yatağı bir sera olur. Bu tür portatif tasarımlarda fide yetiştirmek çok uygun ve pratiktir.

“Sıcak” yataklar, alt katmanlarında olgunlaşmamış gübrenin değil taze olması nedeniyle çağrılır. Gübre dolgu sonbaharın sonlarında gerçekleştirilir, böylece kış döneminde kar örtüsü altındaki tüm işlemler geçecektir. Erken ilkbaharda, kar eridiğinde, bu tür yataklar güneş tarafından ısıtılacak şekilde temizlenir ve ayrışma süreçleri başlatılır.

Daha sonra, gübre büyük bir ısı salınımı ile çürümeye başlar. Kural olarak, kompost yığınlarında "yanma" sıcaklığı sırasında 40-50 dereceye ulaşabilir. Ancak yataklarda gübre tabakası yüksek değildir ve bu etki meydana gelmez, ayrıca kış maruziyeti “yanma” sürecini önemli ölçüde yavaşlatır. Tüm bu manipülasyonlara ve preparatlara, hazır, "ılık" bir yatakta ekin dikmek için ihtiyaç vardır. Genellikle bu, sığ kök sistemine sahip bitkilerin ekimi için yapılır - salatalık, turp, vb.

Yaz sezonunun bitiminden sonra, tüm gübre işlenir. Toprağın üst tabakasını çıkarırsanız, altında çok değerli bir substrat olan humus bulabilirsiniz. Bu doğal gübre, bahçe veya banliyö bölgesine dağılabilir.Ve sonbaharın sonunda, tekrar bahçeye gübre koymak ve yenisine göre “sıcak” bir bahçe hazırlama sürecine başlamak mümkün olacak.

Kil tomurcuklarında, tüm suyun sürekli olarak boşaltıldığı çok düşük yerlerde ve sulak alanlarda, yatakların drenajla donatılması gerekir. Bunları yapmak zor değildir - genellikle toprak tabakasının 50-60 cm'si çıkarılır, daha sonra ortaya çıkan çukurun tabanına yaklaşık 20 cm yükseklikte kum serilir, daha sonra talaş dökülür, humus ve ancak bundan sonra toprak olur. Bu tip yataklardaki drenaj ve gaz değişimi mükemmeldir - kök bitkileri yetiştirmek için ideal bir yer (örneğin, patates).

Herhangi bir konfigürasyonda bir yatak oluşturmak biraz hazırlık gerektirir. Yatakları kutu şeklinde donatmak için aşağıdaki malzemeleri kullanmanız gerekecektir:

• kayrak veya levhalar, zeminde en az 30 cm ve yüzeyde tüm ürünün en az 20 cm'si kadar yükseklikte plastik veya polikarbonat;
• çit malzemesini sabitlemek için gerekli olan ahşap veya metalden yapılmış mandallar;
• hazırlanan açmanın tabanını kaplamanın mümkün olacağı dokuma olmayan malzeme.

Kütükten sonra - kazılmış bir delik dokunmamış malzeme ile kaplanır, yukarıdan aşağıdaki katmanlarla doldurulması gerekir:

• talaş veya saman - yaklaşık 10 cm;
• kuru yapraklar (sonbahardan önce hazırladığınız) - yaklaşık 10 cm;
• 1 ila 2 oranında (katman boyutu 10 cm veya daha fazla) bir kompost ve toprak karışımı;
• temiz bir toprak tabakası en az 10 cm olmalıdır.

Yatak oluşturmak için tüm hazırlık işlemleri, toprağın yeterince kuru ve kazmaya hazır olduğu ilkbaharda gerçekleşir. Aşağıdaki eylem algoritmasını uygulamak gerekir:

1. zeminde işaretleme - genellikle mandal ve gerilmiş bir kablo ile yapılır. Yatakların boyutunu hesaplarken, hendek ne kadar dar olursa, o kadar hızlı kuruyacağını anlamak önemlidir;
2. Daha sonra çit için malzemenin hazırlanması - kesilmesi, mandalların hazırlanması. Kutu çok büyük değilse, kendinden kılavuzlu vidalar kullanarak önceden monte etmek daha uygun olacaktır. Bu tür tasarımlar tekrar kullanılabilir, yataklar aktarılırsa kış dönemi için temizlenebilir;
3. daha sonra bahçeye bir çit monte edilir;
4. Ayrıca, dokumasız malzeme çukurun dibine serilir;
5. kompost ve sadece toprak ile karıştırılmış bir talaş, kuru yapraklar, toprak tabakası arka arkaya kaplıdır.

Ve sonuç olarak. Siteniz sadece iyi bir hasat getiremez, aynı zamanda estetik olarak hoş görünebilir. Peyzaj, sadece özel bir evin avlusunda değil, aynı zamanda bahçede, bahçede de kendini gösterebilir. Ancak, yatakların bölgedeki konumunun ana ilkesi, güneş ışığında bitkilerin ihtiyaçları olmalıdır. Düzgün yerleştirilmiş bir yatakta, bitki bakımı minimum olacaktır.