Vloertegels voor gangen en gangen - kies het type, de kwaliteit en het ontwerp

Velen van ons kiezen vloeren op basis van uiterlijk en kosten. Maar vloertegels hebben, net als andere soorten afwerkingsmaterialen, veel belangrijke technologische kenmerken die een directe invloed hebben op de werkingsduur en de weerstand van het oppervlak tegen verschillende soorten invloeden. Om een ​​hoogwaardige tegel voor een bepaalde kamer te kiezen, en in ons geval zijn dit gangen en gangen, moeten de technische vereisten voor de coating worden bepaald. Het is belangrijk om te begrijpen welke belastingen en met welke intensiteit de vloerbedekking zal worden blootgesteld, wat het temperatuurregime en de vochtigheidsindicator van de kamer zullen zijn, of het oppervlak moet worden gereinigd met chemisch actieve stoffen.

Na het bepalen van de selectiecriteria voor vloeren voor een moeilijke, vanuit het oogpunt van verkeer en soorten mechanische en andere invloeden, gang, zal het mogelijk zijn om over te gaan tot een direct ontwerpbesluit. In de regel geeft de technische documentatie voor tegels van elk type de technologische en operationele kenmerken aan. Bovendien wordt de verpakking geleverd met speciale markeringen die ook veel kunnen vertellen over de "aard" van het afdekmateriaal. Laten we samen proberen uit te zoeken wat voor vloertegels we moeten aanschaffen voor reparatiewerk in gangen, gangen, gangen en andere extra kamers.

Dit is een zeer belangrijke eigenschap van de tegel - andere indicatoren voor sterkte, duurzaamheid en slijtvastheid van het materiaal hangen ervan af. De porositeit van de tegel geeft de hoeveelheid water aan die het product kan absorberen. Het wordt uitgedrukt als een percentage, wat wijst op een toename van het gewicht van de tegel na een verblijf van twee uur in water. Het is duidelijk dat de tegel, die de vloeren in de gang zal beschermen, een minimale porositeit moet hebben, omdat vocht (sneeuw, vuil) van onze schoenen en paraplu's op het oppervlak zal komen. Om een ​​lage porositeit van het materiaal te verkrijgen, is een hoge brandtemperatuur van de producten vereist. Als gevolg van dit vuren krijgt het materiaal veel krimp, neemt de buigsterkte toe en voor niet-geglazuurde tegels - slijtvastheid.

De vloeren in de gang worden veel vaker gewassen dan in andere kamers van een privéwoning of appartement. Experts raden aan vloertegels te kopen voor particuliere huishoudens met een porositeit van niet meer dan drie procent, en voor appartementsgebouwen - minder dan zes.

Voor hallen, gangen en vestibules van woongebouwen wordt aanbevolen om tegels met een hoge slijtklasse als vloerbedekking te gebruiken. Voor gangen en gangen is materiaal van klasse 3 of 4 geschikt en bij de ingang van de kamer kunt u ongeglazuurde tegels of keramisch graniet (porseleinen tegel) plaatsen. Het zal ook nodig zijn om rekening te houden met de oppervlaktekwaliteiten van producten - hardheid, weerstand tegen chemicaliën, reinigbaarheid.

Bij het kiezen van een tegel voor de gangvloeren is het ook belangrijk om rekening te houden met andere indicatoren, waaronder de kleur "chromatische structuur" en glans. Met de slijtage van producten neemt de oppervlaktebesmetting toe. Vlekken zijn zichtbaar op lichte en effen oppervlakken en zijn minder merkbaar op donkere, korrelige of producten met een gevarieerd patroon. Op glanzende, glanzende oppervlakken zijn krassen zeer duidelijk zichtbaar. Huisvrouwen die vaak stiletto's dragen, moeten hiermee rekening houden.

Alle mechanische eigenschappen van de tegel worden geassocieerd met het vermogen om verschillende spanningen te weerstaan ​​- van het gewicht van het meubilair tot de beweging van tassen op wielen. Meestal wordt aandacht besteed aan twee soorten van dergelijke eigenschappen - buigweerstand en ultieme treksterkte. De buigweerstand is rechtstreeks afhankelijk van de hygroscopiciteit van het materiaal - hoe hoger de porositeit van de tegel, hoe lager deze indicator. Voor porselein steengoed bijvoorbeeld is de vochtabsorptie 0,5% en voor een enkele gebakken tegel - 10%. Overeenkomstig verdeelde en buigweerstand. De buigsterkte hangt niet alleen af ​​van de porositeit van het product, maar ook van de dikte. Hoe groter de dikte van de tegel, hoe hoger de treksterkte.

Het sterkste (en meest voorkomende) effect op het oppervlak van de tegel komt van de zool van onze schoenen, die kan worden gemaakt van verschillende materialen, waaronder metalen hakken. Bovendien, hoe meer vuil op de zool van onze schoenen, nu is de slijtage van de vloer sneller.

De duurzaamheid van een tegellaag wordt het gemakkelijkst gekenmerkt door twee indicatoren - oppervlaktehardheid op de schaal van Mohs en slijtvastheid van keramiek. Op een oppervlaktehardheidsschaal kunnen mineralen in de volgende volgorde worden gerangschikt:

• talk - 1;
• gips - 2;
• calciet - 3;
• fluoriet - 4;
• apatiet - 5;
• veldspaat - 6;
• kwarts - 7;
• topaas - 8;
• korund - 9;
• diamant -10.

De slijtvastheid van keramische tegels wordt gemeten in willekeurige eenheden van 1 tot 5 op de P.E.I.-schaal. De groep (1-5) waartoe een bepaald tegelmodel behoort, wordt op de verpakking aangegeven. Om u niet te belasten met informatie over elk van de vijf groepen, zeggen we alleen dat voor kamers van gangen, gangen en hallen, die worden gekenmerkt door een vrij hoge verkeersintensiteit, gemiddelde slijtage van de oppervlakken, producten die behoren tot de vierde groep geschikt zijn (in extreme gevallen kunt u materiaal uit de collecties van de derde gebruiken groep).

Het is duidelijk dat de basisveiligheidseis slipweerstand is. Deze eigenschap is erg belangrijk voor onder meer de vloer van woningen die voortdurend worden blootgesteld aan vocht. De parameter die het vermogen van een oppervlak bepaalt om uitglijden van een daarop gelegen object te voorkomen, wordt gemeten door de wrijvingscoëfficiënt. Om de glijweerstand op droge oppervlakken te vergroten, worden vaak met korund gecoate tegels gebruikt.

De duurzaamheid van keramische tegelvloeren is grotendeels afhankelijk van hoe het wordt verzorgd. Voor gewone, geplande oppervlaktereiniging kunnen eenvoudige reinigingsmiddelen worden gebruikt om sterk op zuur gebaseerde formuleringen te vermijden. Ze kunnen niet zozeer de tegel zelf beschadigen, maar intertegelverbindingen die zijn afgedicht met producten op basis van cement. Als de naden tussen uw producten zijn afgedicht met epoxyverbindingen (afdichtmiddelen), heeft een dergelijk oppervlak een hoge weerstand tegen chemische reinigingsmiddelen.

Bij het reinigen van de keramische vloer is het noodzakelijk om af te zien van het gebruik van schurende producten - poeders met grote deeltjes en vooral metalen borstels. Op glanzende oppervlakken zijn alle krassen en schilfers perfect zichtbaar. Geglazuurde oppervlakken kunnen effectief worden gereinigd met speciale producten (verkocht in alle huishoudelijke chemische winkels), zonder het gebruik van poeders en pasta's. Voor niet-geglazuurde producten (klinker, porselein) is het noodzakelijk om speciale vloeistoffen te gebruiken die voorkomen dat er vlekken op de tegels en tegelvoegen verschijnen.

Tegels verschillen in materiaal en fabricagemethode, die op hun beurt is onderverdeeld in de vormmethode, voordroogtijd, de aanwezigheid van beglazing en het aantal vuren. Alle keramische tegels zijn ingedeeld in ongeglazuurde enkele vuren en geglazuurde enkele en dubbele vuren.

Voorheen werden tegels gemaakt op een bicotour-manier - ze werden gebakken na het gieten, glazuur werd aangebracht en opnieuw ermee gebakken. Een dergelijke tegel heeft een voldoende hoge porositeit - tot 10%, omdat deze op natuurlijke wijze is gevormd en korte tijd is gedroogd (de dikte van de producten is 5-7 mm).

De moderne methode van tegelproductie is eentonig - het afgewerkte mengsel wordt geperst, gedroogd, geglazuurd en gebakken. Tijdens het drogen wordt een dergelijke tegel aanzienlijk verdicht en verkleind. Producten zijn zwaarder, dikker (9-13 mm) en met een porositeit van niet meer dan 3%.

De volgende opties voor keramische tegels zijn het populairst:

• ongeglazuurde enkele vuren (cotto, klinker, porseleinen tegel);
• dubbele beglazing (faience, majolica, cottoforte);
• geglazuurde enkele vuren (enkele vuren wit en rood).

Niet-geglazuurde producten hebben een ruw (natuurlijk) oppervlak. Een dergelijke tegel is zeer duurzaam, maar om te voorkomen dat het uiterlijk van de coating tijdens bedrijf wordt beschadigd, moet deze worden gecoat met een speciale samenstelling.

Naast de samenstelling en productiemethode verschillen vloertegels van vorm - kunnen vierkant, rechthoekig, krullend zijn, in de vorm van een veelvlak. Ook moet de keuze van tegels worden gemaakt op basis van de grootte van de producten. Grote tegels zien er geweldig uit, vergroten visueel de ruimte. Maar met de verkeerde berekening van het aantal tegels, zal er veel verspilling zijn. Ook wordt de visuele uitbreiding van het volume van de kamer (en de gangen en gangen in onze appartementen vaak niet op grote schaal verschillen) vergemakkelijkt door de producten diagonaal te leggen.

Fabrikanten van afwerkingsmaterialen bieden kant-en-klare collecties aan waarin alle benodigde elementen voor het opstellen van de vloer worden verzameld. Vaak wordt de techniek gebruikt om een ​​bont tapijt te maken met een franje in het midden van de gang of gang en de uitvoering van de rest van de ruimte in een monofone versie. Dergelijke vloeren kunnen het middelpunt van de aandacht van de hele kamer worden. Kleurrijke vloeren vereisen een effen afwerking op de rest van de oppervlakken.

De zogenaamde patchwork-techniek omvat de willekeurige opstelling van vierkante vloertegels met kleurrijke ornamenten. De coating lijkt op een lappendeken, bij de vervaardiging waarvan dezelfde kleuren werden gebruikt, maar in verschillende variaties van de patronen. Zo'n vloer oogt accent, kleurrijk en trekt de aandacht en wordt het middelpunt van de kamer.

Het bekende "schaken" is de plaatsing van tegels in twee contrasterende kleuren (meestal wit en zwart) in een dambordpatroon. Een dergelijke rangschikking van producten verhoogt visueel het volume van de kamer en wordt een heldere en kleurrijke plek in het beeld van het interieur. Verrassend genoeg kan zo'n originele vloerbedekking perfect worden geïntegreerd in kamers die zijn ingericht in verschillende stijlen - van klassiek tot modern. Het enige waarmee rekening moet worden gehouden - zo'n kleurrijk vloerontwerp vereist een rustigere, neutrale uitvoering van de rest van de afwerking.

Keramische tegels die houten vloeren imiteren, worden op dezelfde manier gelegd als vloerplaten. Tegelijkertijd is het niet nodig om opeenvolgende matrijzen van keramische producten te vergelijken - het "natuurlijke" patroon van hout is goed omdat het oppervlak universeel is.

Net als parket kunnen keramische tegels worden gelegd met visgraat. Het originele, maar tegelijkertijd klassieke ontwerp van de vloerbedekking zal er aantrekkelijk uitzien, zelfs in een lichte, neutrale kleur. Legproducten "visgraat" heeft verschillende wijzigingen.

De keuze voor vloeren voor de gang is dubbelzinnig - naast keramische tegels. Er zijn andere opties voor het beschermen van vloeren in extra kamers, met als kern linoleum, laminaat, parket en zelfs vloeren. Maar keramische tegels hebben een aantal onmiskenbare voordelen:

• sterkte en duurzaamheid van keramische (tegel) tegels zijn aanzienlijk hoger dan veel alternatieve materialen;
• lage wateropname van producten biedt bescherming van vloeroppervlakken tegen lekken, wat belangrijk is voor ruimtes die voortdurend in contact staan ​​met vuil, ontdooide sneeuw en water;
• vanuit het oogpunt van hygiëne is tegel het meest bestand tegen de vorming van schimmel en schimmelmateriaal;
• een keramische vloer, praktisch en handig vanuit het oogpunt van reiniging, veroorzaakt geen problemen voor de eigenaars - er wordt een minimale hoeveelheid tijd besteed aan het schoonmaken;
• een breed scala aan modellen - verschillende maten, configuraties en vormen, veel opties voor oppervlaktestructuur, imitatie van hout, steen en baksteen, een rijk kleurenpalet, glanzende of matte afwerking.

De nadelen van keramische tegels omvatten slechts een vrij hoge kostprijs (vergeleken met bijvoorbeeld linoleum). Vloertegels hebben ook twee tegenstrijdige eigenschappen - gladde tegels zijn gemakkelijk te gebruiken, maar kunnen erg glad zijn en ruw heeft geen dergelijke nadelen, maar wordt veel slechter gereinigd.