Astilba in het ontwerp van het infield

Elk perceel omvat ten minste een klein aantal planten. Meeste eigenaren huishouden gebieden verfraaien de meeste ervan bij voorkeur met verschillende soorten groen, bloemen of hele tuinen. Astilba is een zeer populaire sierplant voor landschapsarchitectuur geworden.

Astilba is een zeer siergewas. Je kunt het zelfs in wetlands gebruiken, dus landschapsontwerpers gebruiken het in toenemende mate voor hun projecten.

De inheemse landen van deze ongewone tuindecoratie zijn China en Japan. Nog een paar variëteiten zijn te vinden in Rusland, de VS en Korea. Aan het begin van de twintigste eeuw begonnen ontwerpers astilbe te gebruiken voor landschapsontwerp.

Pluizige pluimen waarvan de bloeiwijzen zijn gemaakt, geven de plant zijn originele uitstraling. In de inheemse omgeving zijn er ongeveer dertig soorten. Ongeveer tien van hen worden gebruikt voor decoratie. Bovendien fokken selectie-specialisten nieuwe rassen met behulp van bestaande. voor tuinontwerp worden gebruikt:

1. dwerg;
2. ondermaats;
3. medium;
4. lange soort.

Naast deze eigenschap worden planten op basis van de bloeitijd in groepen verdeeld. Vroege soorten bloeien in juni. Late bloei bloeit aan het einde van het seizoen. Er zijn hybriden met een gemiddelde bloeitijd. Ze bloeien in het midden van de zomer.

De wortelstok van de bloem is zeer krachtig. Het is verdeeld in een groot aantal wortels die diep in de grond gaan. De plant ziet er zelfs zonder bloeiwijzen het hele seizoen aantrekkelijk uit. Dit wordt vergemakkelijkt door de originele ontleding van bladeren en roodachtige stekken. De bloei van zo'n plant ziet er erg mooi uit. Bestaande uit kleine bloemen, zijn bloeiwijzen meestal geschilderd in roodtinten of blijven wit. Een verscheidenheid aan kleuren verscheen bij het begin van het fokken van nieuwe rassen door fokkers.

Deze plant is zeer geschikt voor het ontwerp van een tuin of tuin, omdat er geen jaarlijkse transplantatie nodig is. De wortel van de plant kan de winter onder de sneeuw verdragen. En het bovenste gedeelte sterft elk jaar en groeit terug in het seizoen. Onder de variëteiten die goed zijn om te gebruiken voor landschapsontwerp, kunt u noemen:

1. Chinese astilbe (Astilbe chinensis);
2. Astilbe Thunberg (Astilbe thunbergii);
3. Japanse astilba (Astilbe japonica) en anderen.

De beste plaats voor het planten van astilbe op de site is een plek in halfschaduw, verzadigd met humus en behoorlijk vochtig. Het belangrijkste aspect van het kiezen van een dergelijke plaats moet de verlichting en de mogelijkheid zijn om planten effectief water te geven. Als er niet zo'n plek op de site is, kunt u een bloem in de zon planten. In dit geval moet u altijd controleren op voldoende vocht in de grond onder de plant. Het resultaat van dit arrangement is een heldere, weelderige bloei, maar voor veel minder tijd.

Een nuttige eigenschap van astilbe is het vermogen om de groei van onkruid te verdrinken met zijn krachtige wortel. De plek rond de bloem hoeft dus niet te worden gewied. Bovendien zullen zelfs gedroogde bloeiwijzen een prachtige decoratie van de tuin zijn, omdat ze na de bloei niet vallen, maar worden opgeslagen op de struik.

Er zullen enige inspanningen moeten worden geleverd om de plant voor te bereiden op de winter. Om de struiken te behouden, moeten ze goed worden gemulleerd. Dit is noodzakelijk, ondanks de relatieve vorstbestendigheid van de astilbe. Om jonge struiken tegen vorst te bewaren, is het voldoende om ze te bedekken met dennensparren. U kunt ook speciaal materiaal gebruiken dat speciaal voor deze doeleinden is gemaakt.

Eén struik kan tot vijf jaar op één plaats worden gebruikt. De nog ongebroken wortel kan vervolgens in verschillende delen worden verdeeld en opnieuw op een andere plaats worden geplant. Het reproductieproces kan ook plaatsvinden door zaad.In het vroege voorjaar worden zaden van een plant gezaaid onder een film en binnen twee weken verschijnen de eerste scheuten. In het late voorjaar kunnen ze in de grond worden getransplanteerd voor verdere groei.

Veel planten kunnen goed opschieten met astilbe. Voor een harmonieuze uitstraling moeten aangrenzende planten een verticale groeiwijze en lancetvormige bladeren hebben. Ziet er goed uit in combinatie met grote bladeren. Onder de geschikte planten zijn:

1. irissen;
2. Rogers;
3. daglelies;
4. manchet;
5. gastheren;
6. Badal;
7. varens;
8. anemonen;
9. klokken;
10. Aquilegia.

Voor de lente, wanneer de astelbe nog geen bladeren is verschenen, kan de leegte worden gevuld met bolgewassen. Het kunnen scylls, hazelhoen, tulpen, narcissen en anderen zijn.

Sierheesters zijn ook in perfecte harmonie met de astilbe struiken. Dergelijke combinaties zien er goed uit op alpine heuvels, in mixborders en in de buurt van verschillende vijvers.

Grote gladde bladeren van andere planten zullen het nodige contrast creëren met de bladeren van astilbe. Door de ongebruikelijke vorm en kleurvariatie kunt u ongebruikelijke combinaties maken voor het decoratieve ontwerp van de site. Omdat de plant 8 cm tot 2 m hoog kan worden, is het mogelijk om composities met meerdere niveaus te maken.

Astilboy kan gebieden ontwerpen die in elke stijl zijn ingericht. Ze past in een Japanse tuin. Afzonderlijke struiken steken uit tegen de achtergrond van kleine coniferen en hebben een decoratieve functie. Van deze plant kun je scheidingswanden maken en er grenzen mee trekken. Bloemperken kan ook de originaliteit van astilbe in landschapsontwerp gunstig benadrukken. De beste plant past in het landschap van een reguliere stijl.

Een belangrijke factor die zo'n bloem populair maakt onder ontwerpers, is zijn veelzijdigheid en pretentieloosheid. Sommige soorten behouden hun verwelkte bloeiwijzen lang. Ze kunnen een ongebruikelijke decoratie voor de tuin worden in het koude seizoen. Het planten en kweken is ook een voordeel. En weerstand tegen parasieten en ziekten stelt u niet in staat om veel tijd te besteden aan extra operaties om de plant te verzorgen.