Εξοχική κατοικία στη Γαλλία με πνεύμα κονστρουκτιβισμού

Κοκτέιλ οξυγόνου με αρωματικά φυτά, γεύματα που συνοδεύονται από πουλιά, μαγευτικό φυσικό τοπίο, η απουσία ενοχλητικών ήχων και εξαιρετική διάθεση είναι οικεία στους ιδιοκτήτες αυτού του σπιτιού. Ζώντας στη μέση της αληθινής ομορφιάς, οι άνθρωποι απενεργοποιούν τον εσωτερικό χρονοδιακόπτη που ρυθμίζει τη ζωή και χωρίς αυτό η αναστάτωση γίνεται περιττή. Επιπλέον, στο φυσικό περιβάλλον, η αποχέτευση συμβαίνει αυτόματα με τις συχνότητες του Σύμπαντος και με μια γενική σύμπτωση βιολογικών και φυσικών ρυθμών επιτυγχάνεται ένα εξαιρετικό θεραπευτικό αποτέλεσμα. Επιπλέον, η απομακρυσμένη εκμετάλλευση επιτρέπει σε μας να επανεξετάσουμε τις προτεραιότητες ζωής σε μια σύγκρουση των αναγκών της ψυχής και της ύπαρξης.

Για διάφορους λόγους, επιλέχθηκε αυτό το συγκεκριμένο έργο. Οι ιδιοκτήτες έδωσαν τις συμπάθειές τους στη συμμετρία και τη λακωνικότητα των ευθειών. Το έτοιμο οικιακό κουτί είναι ένα είδος αντίδρασης στη λαμπρότητα των γαλλικών κλασικών με μεγαλείο του παλατιού. Στην απλή απλότητα της πρόσοψης, χωρίς την παραμικρή ένδειξη διακόσμησης, η έμφαση δίνεται άμεσα στη γεωμετρία και την υφή του υλικού, που επιτρέπει στην κατασκευή να αποδοθεί στον κονστρουκτιβισμό. Η μορφή και η σταθερότητα του κτιρίου συμμορφώνονται πλήρως με την αρχή του μινιμαλισμού - "λιγότερο είναι περισσότερο", όπως αποδεικνύεται από την κλίμακα.

Εάν αγνοήσετε τη στερεά περίπτωση μιας ορθογώνιας λευκής πισίνας με το πακέτο αναψυχής που περιλαμβάνεται, η πρώτη εντύπωση αντικαθίσταται από τις ενώσεις ενός παλιού αγροτικού κάστρου ή μοναστηριού. Ο οργανικός συνδυασμός του τούβλου με το γραφικό περιβάλλον, η πέτρινη δομή της λίμνης του συνόλου, συμβάλλουν στη διάθεση του θαλάμου και στις φιλοσοφικές σκέψεις.

Βότσαλα σε μια ανοιχτή περιοχή όταν πλησιάζετε στη δεξαμενή αντικαθίστανται από ένα χώρο που στρωμένο με τούβλο. Οι υψηλές άσπρες πλευρές ακούνε τις ξαπλώστρες σε χρώμα και ένα κινητό σύνολο καρέκλες και ένα τραπέζι.

Ως απόδειξη ότι η έμφαση δίνεται μόνο στα δομικά χαρακτηριστικά του υλικού, ο εσωτερικός σχεδιασμός είναι απόλυτα συνεπής με τον εξωτερικό μινιμαλισμό και δεν αποσπά την προσοχή από τους τοίχους. Αυτός ο περιορισμός στην απεραντοσύνη της γαλλικής κοιλάδας είναι σύμφωνος με την λυρική διάθεση. Και είναι δύσκολο να διαφωνηθείτε με την περιβαλλοντική φιλικότητα του σπιτιού, όπου η πέτρα και το τούβλο κυριαρχούν σε ολόκληρη την περίμετρο.

Στον ορθολογισμό, αυτό που θεωρείται όμορφο είναι αυτό που είναι λειτουργικό, έτσι ώστε κάθε στοιχείο να έχει ένα συγκεκριμένο νόημα. Αλλά για να έρθει σε τέτοια τάξη, έχει δαπανηθεί πολλή προσπάθεια. Αυτό αποδεικνύεται από τον εξακριβωμένο λόγο της περιμετρικής περιοχής, την αρχιτεκτονική λογική, τον αποκλεισμό των διαδρόμων και τους κλειστούς χώρους, που απαιτείται για την υποστήριξη της στυλιστικής ιδέας.

Η διακοπή στο σπίτι είναι απλή και κινητή. Στην εσωτερική σύνθεση περιλαμβάνεται ξύλινο τραπέζι, επικαλυμμένα με ύφασμα επικαλυμμένα έπιπλα και μερικά αντικείμενα. Ο αποκλειστικός σχεδιασμός των κουρτινών δίνει έμφαση μόνο στην παραμέληση του υλισμού και της ασυνέπειας της διακόσμησης, εκτός από τα μπαμπού σε ένα ποτήρι. Είτε πρόκειται για περίπτωση όταν ένα πολυετές δέντρο σε όλη του τη δόξα παρουσιάζει μια ανθοκομική εγκατάσταση σε ένα τοξωτό παράθυρο!

Το εσωτερικό τοίχωμα περικλείει τον χώρο, αλλά δεν το σπάει σε μικρά τμήματα. Μια τηλεόραση βρίσκεται σε μία συνεχόμενη συνεχή γραμμή με ένα ενσωματωμένο τζάκι. Και όμως, η σύγχρονη προσέγγιση στον κονστρουκτιβισμό δεν είναι τόσο κατηγορηματική και επιφυλακτική στην επιμέλεια. Παρά την κατάσταση χρώματος, επιτρέπεται η αντίθεση. Επιπλέον, η λακωνικότητα του δωματίου αντισταθμίζεται σχετικά από τέτοιες διαφορές. Στην περίπτωση αυτή, οι αποχρώσεις δεν μπορούν να εκφράζονται απολύτως, και το αποτέλεσμα μπορεί να επιτευχθεί με τις αποχρώσεις. Το λευκό στην περίμετρο απαιτήθηκε για να δημιουργήσει ένα φόντο, εκφραστικότητα του όγκου και αρχιτεκτονικές μορφές. Στο καθιστικό, τα μουστάρδα και τα μπεζ μαξιλάρια με την παρουσία τους μαλάκωσε την ασκητικότητα του «μοναστηριακού κυττάρου» και εν μέρει ισοπεδώθηκε το κρύο του χώρου.

Η προσοχή στο ισόγειο του σπιτιού μετατρέπεται σε οπτικά εφέ που λαμβάνονται με τη μορφή ανακλάσεων και φωτός. Τα τεράστια τοξωτά παράθυρα, οι τετράγωνες πόρτες στη γειτονιά των μικρών διαμέσου κόγχων επιτρέπουν τη ροή στο μέγιστο. Μαζί με την κατοπτρική λάμψη μεταλλικών επιφανειών σε φωτεινές ακτίνες διαλύει την προκατειλημμένη εντύπωση του κονστρουκτιβισμού. Είναι με τη βοήθεια των ανοιγμάτων, των επάνω ορόφων πλάκες ότι η κλίμακα του χώρου και τα χαρακτηριστικά σχεδιασμού της αρχιτεκτονικής τονίζονται. Σύμφωνα με την αρχή, οι ίδιες μορφές και η απλότητα της τεχνολογίας διακόσμησης χρησιμοποιούνται στο σπίτι.

Τα έπιπλα διατηρούσαν σαφείς γραμμές και ορθές γωνίες, αλλά το μοντέλο των καρεκλών μας επιτρέπει να μιλάμε για νέες λύσεις. Ο σχεδιασμός τους γίνεται με την παράδοση του σύγχρονου μινιμαλισμού. Οι θήκες είναι κατασκευασμένες από πολυμερές και είναι αλληλέγγυες με μια πολυστρωματική επιφάνεια εργασίας. Με την λευκότητά τους, διεκδικούν μια αρμονική γειτονιά με το πάτωμα. Δεδομένου ότι χάλυβα, υδραυλικά υδραυλικά και σκεύη, γυαλιστερή πλαστικές προσόψεις χρησιμοποιούνται ευρέως στην κουζίνα, το δωμάτιο κυριολεκτικά θάβεται σε λαγουδάκια σε ένα ενεργό σύνολο ροών.

Πίσω από την τραπεζαρία υπάρχει πρόσβαση στη βεράντα του τελευταίου ορόφου. Το λειτουργικό μέρος είναι διακοσμημένο με τον ίδιο τρόπο: πατώματος από τούβλα, πανομοιότυπα στηρίγματα για την πλαστική επιφάνεια του τραπεζιού και του θόλου.

Το ανώτερο και το κάτω όροφο συνδέονται με ευθεία σκάλα. Στον επάνω όροφο βρίσκονται τα υπνοδωμάτια. Με θέα σε ένα πανοραμικό άνοιγμα, προκύπτουν μικτά συναισθήματα. Χτύπημα της οροφής με ξύλινες χοντροειδείς δοκούς, το γενικό υπόβαθρο ταυτίζεται αμέσως με τη σοφίτα. Ο συνδυασμός δύο διαφορετικών λειτουργικών περιοχών, τρύπες στον τοίχο αντί για ράφια, ένα ξύλινο καλάθι για πλυντήρια, καρέκλες που θυμίζουν τον Μεσαίωνα. Κάπως πολύ θαμπό. Ίσως δεν υπάρχουν αρκετοί λαμπτήρες σε μεταλλικές θήκες, υφάσματα, μαξιλάρια, κουβέρτα συνονθύλευμα.

Κρίνοντας από τον αριθμό των κρεβατιών και των προσωπικών οθωμανών με τα ονόματα, υπάρχει ένα φυτώριο στην αίθουσα κυττάρων. Λόγω της έλλειψης παιχνιδιών και των συνημμένων χαρακτηριστικών, είναι δύσκολο να επιβεβαιωθεί η ορθότητα της υπόθεσης. Κατ 'αρχήν, η σπαρτιατική διάταξη του νηπιαγωγείου δεν διαφέρει από την ασκητικότητα των διαμερισμάτων ενηλίκων. Το νηπιαγωγείο συνδυάζεται επίσης με το μπάνιο, και μόνο το πλαίσιο περικλείει το μεγάλο υπνοδωμάτιο σε τμήματα. Στην αντίθετη πλευρά βρίσκεται η περιοχή εργασίας.

Με το παράδειγμα της οργάνωσης αυτού του σπιτιού, τα στερεότυπα για την έννοια της γαλλικής αισθητικής καταστρέφονται εύκολα. Όπως μπορείτε να δείτε, έχει πολλά "πρόσωπα" και μερικές φορές απλότητα μπορεί να ανταγωνιστεί με αξιοπιστία.