Ιαπωνικό τοπίο

Οι ανατολικές τάσεις έχουν σημασία σήμερα. Ο ευρωπαϊκός πολιτισμός χαιρετίζει τις εξωτικές και, μαζί με τις πνευματικές πρακτικές, τις πρωτότυπες συνταγές της κουζίνας και των παραδόσεων, επιλέγει το ιαπωνικό μοντέλο για τη ρύθμιση του χώρου. Οι ιδέες της ανατολικής κατεύθυνσης είναι σαφώς διαφορετικές από τις κλασικές τεχνικές σχεδιασμού. Ταυτόχρονα αποκλείονται οι ελευθερίες στη δημιουργικότητα και ο σχεδιασμός οφείλεται στην αυστηρή υποβολή σε ένα δεδομένο θέμα.

Ο ιαπωνικός κήπος είναι μια φιλοσοφία σοφίας, ένας χώρος χαλάρωσης και περισυλλογής. Ο χώρος που φέρει το σημασιολογικό φορτίο είναι χτισμένος σε μικρογραφία, σύμβολα και τάξη. Η οργάνωση του τοπίου αναγνωρίζεται με ηρεμία και περιλαμβάνει αποσύνδεση. Ομολογώντας την αρχή της συγχώνευσης της φύσης και του ανθρώπου, η έννοια συνεπάγεται μια αλλαγή τοπίων, συμπληρωματικές συνθέσεις με τη συμπερίληψη ανεξάρτητων στοιχείων που βρίσκονται σε μοναξιά.

Είναι ρεαλιστικό να αναπαράγεται το στυλ και το εξωτερικό περίγυρο από τις φωτογραφίες, αλλά μια ακριβής εικόνα απαιτεί εμβάπτιση στην κουλτούρα της χώρας προκειμένου να δημιουργηθούν οικόπεδα. Θα πρέπει να είναι παρόν οικόπεδο "σκίτσα" φυτά νάνος, πεύκο, μπαμπού, πέτρες επιτρεπόμενα μεγέθη, δεξαμενή. Ο σχεδιαστικός στόχος είναι να αποφευχθεί η χαοτική συσσώρευση συγκροτημάτων και να γεμίσει ο χώρος με τον ηχηρό ήχο μιας φυσικής συμφωνίας.

Ο κατευθυνόμενος φορέας στην οργάνωση του ιστότοπου κατευθύνεται προς τη δημιουργία ψευδαισθήσεων και απομιμήσεων. Δεδομένου ότι το ιαπωνικό στυλ οφείλεται στην παρουσία του τη λίμνη, απουσία νερού στο χώρο, είναι δυνατόν να μην υπάρχουν "κύματα" στην άμμο. Το κύριο πράγμα είναι να επαναλάβω το ιαπωνικό οικόπεδο σε μινιατούρα με τον τρόπο του kare-sansui ("ξηρό" τοπίο).

Μια αφηρημένη ροή καλύπτεται με πέτρες σύμφωνα με τις απαιτήσεις σχεδιασμού. Αν απαιτείται γκρίζο-μπλε χρώμα για την αρμονία των χρωμάτων, το κρεβάτι είναι διακοσμημένο με σχιστόλιθο ή βασάλτη. Ασβεστόλιθος και μάρμαρο γαλακτώδους τόνου σχηματίζουν φωτεινούς τόνους, ο πολύπλευρος γρανίτης επιτρέπει τη συγχώνευση με φυσικά χρώματα λόγω "γήινων" αποχρώσεων.

Ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα δημιουργείται από τη διασπορά γυαλισμένων μεσαίων βότσαλων και γυάλινων σφαιρών που γεμίζουν το χώρο μεταξύ των συνολικών συγκροτημάτων που είναι βαμμένα με μπλε χρώμα. Για να αντιγράψετε την μπλε έκταση του νερού, το σφύριγμα διαχέεται πάνω στην επιφάνεια της άμμου με την προκαταρκτική αφαίρεση του στρώματος χλοοτάπητα.

Ωστόσο, η δημιουργία μιας ζωντανής πηγής θα στηρίξει το φυσικό περιβάλλον και θα γίνει το επίκεντρο του κήπου. Η θέση της πηγής υποδηλώνει ένα ανάχωμα με βαρύ ογκόλιθοι ή μια εναλλακτική μορφή υπό μορφή λόφου με μονοπάτι με βότσαλα ή λιθόστρωτα.

Στο σχέδιο για την οργάνωση μιας τεχνητής πηγής, μελετάται ένα σχέδιο διαδρομής της κίνησης του νερού, που καλύπτει μια περιοχή με χώρους πρασίνου. Είναι κλειστός σε κλειστό κύκλο και η αρχή της κυκλοφορίας βασίζεται στην υπερχείλιση του νερού από την πηγή, μετακινώντας την προς την κάτω δεξαμενή και κινώντας κατά μήκος του υπόγειου σωλήνα υπό την πίεση της αντλίας στο σημείο εκκίνησης.

Με μια κλίση με κλίση, το πρόβλημα των γωνιακών βαθμών δεν λαμβάνεται υπόψη, αλλά με μια επίπεδη επιφάνεια πρέπει να φτιάξετε ένα ανάχωμα, τοποθετώντας την πηγή πάνω στην κορυφή με τη μορφή "πέτρας κλάματος". Μια ενδιαφέρουσα επιλογή με την κατασκευή ενός τοίχου αντιστήριξης είναι η εξέταση μιας έκδοσης ενός πέτρινου σπηλαίου ή η ιδέα μιας στατικής στήριξης με μια κανάτα μεταφράζεται στην πραγματικότητα.

Για μια ομαλή ροή, είναι αρκετά βήματα με διαφορά αρκετών εκατοστών από κάθε μέτρο πλακόστρωτου μήκους. Τα ρουμπίνια πρέπει να κινούνται κατά μήκος ενός βοτσαλωτού μονοπατιού με υψηλά κατώφλια. Στην περίπτωση επικλινούς εδάφους, συνιστάται να εκτελέσετε ένα καταρράκτη. Οι βαθμίδες σχηματίζονται χρησιμοποιώντας πέτρινα σκαλοπάτια και ο αριθμός των ορόφων τους εξαρτάται μόνο από τις δυνατότητες.

Αν θυμάστε ότι η πέτρα και το νερό είναι τα κύρια συστατικά του σχεδιασμού, θα αποδειχθεί ότι υποστηρίζει τα κίνητρα του ιαπωνικού είδους. Η λίμνη ακολουθεί συνήθως το περίγραμμα της ιερογλυφικής «καρδιάς» και οι μεγάλοι ογκόλιθοι γύρω από την περίμετρο της επιφάνειας του νερού μοιάζουν με τα νησιά και συνδέονται με τη θέση της χώρας.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να οργανωθεί μια λίμνη. Τα δοχεία μεμβράνης, ειδικά από βουτυλικό καουτσούκ, κρατούν τέλεια το νερό, γίνονται σύμφωνα με την παραγγελία και είναι έτοιμα να επιδείξουν οποιαδήποτε διαμόρφωση. Ένα μπολ PVC είναι μια από τις πραγματικές μεθόδους για την επιλογή ενός σχήματος. Η μεμβράνη πολυβινυλοχλωριδίου παρουσιάζεται σε διαφορετικά χρώματα, σε αντίθεση με αυτή που υποδεικνύεται παραπάνω, και αυτό επιτρέπει στο κάτω μέρος να είναι πράσινο, καφέ ή να ταιριάζει με τον ουρανό.

Πρέπει μόνο να ευθυγραμμίσετε με προσοχή τα σύνορα με τη βοήθεια ενός επιπέδου για να ομαλοποιήσετε οπτικά τα σημάδια της τεχνητής προέλευσης της δεξαμενής. Εάν θέλετε, μπορείτε να εγκαταστήσετε μια χωρητικότητα πολλαπλών σταδίων, η οποία φαίνεται πολύ πιο ενδιαφέρουσα και δεν περιπλέκεται από την εγκατάσταση. Στο τελευταίο στάδιο, επιτρέπεται η προσθήκη χώματος και φυτών που είναι ανθεκτικά στον παγετό και αγαπούν την υγρασία. Η έκδοση με συγκεκριμένη έκδοση θεωρείται κλασική και συχνά συναντάται κατά την οργάνωση ενός ιστότοπου.

Παραδοσιακά, μια τεχνητή δεξαμενή απαιτεί την προσθήκη εγκαταστάσεων πέτρας, το προνόμιο της οποίας υποδηλώνεται από την ανάγκη να ζωνοποιηθεί η επικράτεια ή να καλυφθούν αντικείμενα που δεν εμπίπτουν στην στυλιστική κατεύθυνση. Στην πραγματικότητα, αντιγράφουν την ανακούφιση από τις πλαγιές και συχνά δεν δέχονται αισθητική στίλβωση λόγω της διατήρησης της πρωτοτυπίας τους.

Ως εκ τούτου, τα λιθόστρωτα ή ογκόλιθοι, που καλύπτονται με βρύα ή μονοπάτια από συγκροτήματα, με χαοτικά φυτεμένο γρασίδι, αντιγράφουν με ακρίβεια φυσικά ολόσωμα οικόπεδα, φαίνονται εγκαταλειμμένα και παγωμένα στο χρόνο. Μπορείτε να δημιουργήσετε έναν βραχώδη κήπο σε κάθε τοποθεσία και, αν χρειαστεί, να καλύψετε μια ακατάλληλη τάφρο, κλίση και να τα μετατρέψετε σε βραχόκηπο ή βράχο. Όλα είναι λογικά, μπορούν να εξηγηθούν και να διασυνδεθούν. Είναι θαυμάσιο εάν υπάρχει αποστράγγιση στον επιλεγμένο τόπο και είναι ζεστά εν θερμώ από τον ήλιο. Δεν είναι απαραίτητο να γεμίσετε την περιοχή, αλλά δεν χρειάζεται να αφήσετε το χώρο βαρετό και άψυχο.

Η διάταξη πέτρων είναι μια τέχνη και το σχήμα περιλαμβάνει την ομαδοποίηση τους σε ένα περίεργο ποσό. Επιλέγετε τρεις μεγάλες λιθόστρωτες εκτάσεις για τη βάση και πέτρινα πρόστιμα του ίδιου τύπου για διακόσμηση. Στη μέση, βάλτε ένα μεγάλο βράχο εκτός από τα άλλα δύο, κατώτερα σε μέγεθος. Η συμβολική σύνθεση σχετίζεται με την τριάδα στον Βουδισμό, και στην Ιαπωνία σημαίνει ένα χώρο για πνευματικές πρακτικές και το σχηματισμένο χωρικό τρίγωνο θα συμβάλει στη συσσώρευση θετικής ενέργειας.

Ένας κήπος αυτού του τύπου διαφέρει από έναν αλπικό λόφο με την παρουσία μιας ομοιόμορφης ανακούφισης, λίγων φυτών και έμφασης στο μέγεθος. Τα κενά μεταξύ των θραυσμάτων είναι γεμάτα με χαλίκια και εάν υπάρχει η επιθυμία για ένα παιχνίδι αντιθέσεων, θα πρέπει να χυθούν ελαφρά χαλίκια στους σκοτεινούς σχηματισμούς και το ακριβώς αντίθετο θα επαναληφθεί στον αντίθετο συνδυασμό.

Ο χρωματισμένος ασβεστόλιθος, πασπαλισμένος σε ένα εύφορο στρώμα με φυτά φυτά, είναι κατάλληλος για ασβεστόλιθο. Το πέτρωμα επιτρέπεται να έχει μια αρχιτεκτονική μορφή, που υποδεικνύεται από βαριές πέτρες, στην εταιρεία των φυτευτικών ειδών φυτών που χαρακτηρίζουν την καλλιέργεια στις πλαγιές.

Σε μια μικρή περιοχή, οργανώνεται μια μινιατούρα έκδοση, όπου μια διαγραμμένη διαφάνεια από βρύα και λειχήνες μπορεί να προβληθεί μόνο από εντυπωσιακές απόψεις. Τοποθετούνται μία φορά τη φορά, σε ποσότητα τριών ή πέντε με την ψευδαίσθηση της αντίληψης των ερειπωμένων βράχων.

Όλοι έχουν ακούσει για τον βράχο και γνωρίζουν «στο πρόσωπο» μια τεχνητή ολίσθηση από πέτρες, με φυτά που φτιάχνουν το δρόμο τους ανάμεσα σε λιθόστρωτα και ογκόλιθους, χτισμένα κατ 'αναλογία με το βράχο. Για τη διακόσμηση χρησιμοποιούνται κυρίως πολυετή και βολβώδη είδη με προτίμηση για ομοιομορφία στο σχεδιασμό. Η φωτεινότητα είναι κουραστική για τα μάτια και διεγείρει τις σκέψεις. Ο σχεδιασμός, καταρχήν, χαρακτηρίζεται από μπερδεμένα χρώματα, ήχους και συναισθήματα. Το πράσινο αναγνωρίζεται ως ο κυρίαρχος τόνος, η γκαλερί της παλέτας του φθινοπώρου θεωρείται βοηθητική.Το λευκό αποκλείεται εντελώς - ένα σύμβολο θλίψης και πένθους.

Όσον αφορά τα φυτά, προτιμώνται τα είδη που είναι προσαρμοσμένα στο κλίμα και παίρνουν εύκολα ένα δεδομένο σχήμα. Αυτά είναι πεύκα, δέντρο ελάτης νάνος, ροδόδενδρο, αζαλέα, κουτσομπολιά, σφενδάμι, φραγκοστάφυλο, σακούρα, κυδώνι. Στην ανατολίτικη κουλτούρα κυριαρχούν τρεις τύποι δέντρων:

-Plum - η ανθοφορία του αναγνωρίζεται με την ερχόμενη άνοιξη.

-Bamboo - ένα σημάδι ευελιξίας και αξιοπιστίας.

– Πεύκοως προσωποποίηση του ακλόνητου πνεύματος.

Οι κορώνες τους παίρνουν τη μορφή μιας μικρής μπάλας, κώνου ή διακοσμημένων με βήματα. Φτέρες, φυλλοβόλες ποικιλίες και ίριδες είναι επίσης υπέρ. Το καταπράσινο φύλλωμα και οι ταραχές των χρωμάτων αντιβαίνουν στην ανατολική έννοια.

Ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό των μονοπατιών κήπου. Εξαιρούνται τα ίσια τμήματα, τα μονοπάτια εκκαθάρισης δεν τηρούν αυστηρές παραμέτρους και έχω αυθαίρετες παραμέτρους. Συνήθως στρωμένος με επίπεδα συγκροτήματα. Συμπληρώνονται από ένα άλλο σημαντικό στοιχείο στη διακόσμηση - Ιαπωνικά φανάρια πέτρας.

Τα αρχαία αγγεία, οι πυργίσκοι, τα παγκάκια και τα κεραμικά παρτέρια με μέτρια λουλούδια είναι επίσης χαρακτηριστικά της διακόσμησης του τοπίου. Μια κομψή προσθήκη στέκεται το φράχτη από μπαμπού και sodzu - ένα μοναδικό μοτίβο μπαμπού στελεχών, που εκτείνονται στο νερό, και συμβολίζουν την παροδικότητα του χρόνου.

Γέφυρες, πολλά πέτρινα σκαλοπάτια, tsukubai - μια μινιατούρα πισίνα σε μια σκαλιστή πέτρα για το πλύσιμο των χεριών πριν από την τελετή τσαγιού, γεμίστε το σχέδιο με νόημα. Χαρακτηριστικά ασύμμετρα σχήματα και καμπύλες γραμμές συμβάλλουν στην πιο αξιόπιστη αναπαραγωγή των κλασσικών σχεδίων ιαπωνικού σχεδιασμού.