Όμορφες σκάλες στο εσωτερικό ενός εξοχικού σπιτιού

Κατά τη διάρκεια των αιώνων της ύπαρξής του, η απότομη σπείρα των σκαλοπατιών, που προηγουμένως ήταν κρυμμένη σε μια τοιχοποιία, εξελίχθηκε εποικοδομητικά και αισθητικά. Τα ξύλινα σκαλοπάτια έχουν εναλλακτικές εκδοχές που διαφέρουν ως προς την εμφάνιση, τη μέθοδο προσάρτησης και την αρχή του συνδυασμού υλικών. Για να επιτευχθεί μια εκπληκτική επίδραση στο λόμπι ενός εξοχικού σπιτιού είναι δυνατή μόνο στην υφή διακόσμηση, το ίδιο για πόρτες πόρτες, σκάλες, baseboards και οθόνες για θερμαντικά σώματα. Αυτό αφορά τα είδη ξύλου, την αλληλεγγύη των χρωμάτων, τη σύνδεση διακόσμησης προφίλ και συμπληρωματικών στοιχείων. Επιδιώκοντας τον άψογο σχεδιασμό, ακόμη και όταν τα γειτονικά δωμάτια δεν αλληλοεπικαλύπτονται εννοιολογικά, ένας καλά σχεδιασμένος διάδρομος θα γίνει ένας ενωτικός στιλιστικός πυρήνας.

Οι τύποι και οι μορφές των ενδοδαπέδων κατασκευών είναι ενδιαφέρουσες και ποικίλες, γεγονός που καθιστά δυνατή την ανέγερση μιας δομής ολοκλήρωσης τόσο σε ένα μεγάλο όσο και σε μέτριο δωμάτιο και την καθιστά κυρίαρχο στο εσωτερικό. Σε μια μικρή περιοχή, μια σπειροειδής (σπειροειδής) σκάλα, κατευθυνόμενη προς τα πάνω, καταχωρείται με επιτυχία και χωρίς ιδιαίτερες αξιώσεις για το υλικό του διαδρόμου. Κομψά βήματα σχήματος σφήνας τοποθετούνται κοντά στο κεντρικό στήριγμα και η τελειωμένη διακοσμημένη κατασκευή, εκτός από τον επιδιωκόμενο σκοπό, διακοσμεί τέλεια το σπίτι. Λόγω του ανεπαρκούς πλάτους, το σπειροειδές μοντέλο δεν είναι πολύ βολικό για χρήση. Για αυτό, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιήσετε ξύλο δρυός και οξιάς. Το πεύκο και ο κανθάρων είναι κατώτερης πυκνότητας, αλλά απαντώνται συχνά στις επιλογές του προϋπολογισμού. Τα συνδυασμένα σχήματα των υλικών στη σύγχρονη ανάγνωση βασίζονται σε διαφορετικά υλικά: γυαλί + χάλυβα ή μέταλλο, χάλυβας + πέτρα.

Η πορεία συνδέεται στον τοίχο στήριξης με ειδικές βίδες στερέωσης. Λόγω των τεχνικών χαρακτηριστικών της εγκατάστασης και της λακωνικότητας, το μοντέλο έχει αναγνωριστεί στην κατηγορία του αρχικού σχεδιασμού. Παρά το καθήκον της διακόσμησης των μινιμαλιστικών εσωτερικών χώρων, στα σπίτια από ξύλο και τούβλο, αυτός ο τύπος σκάλας είναι επίσης κατάλληλος. Ο σχεδιασμός με τα βήματα που εκτείνονται, μερικές φορές ανησυχητικά από την έλλειψη βαρύτητας και προκαλεί υποσυνείδητη αίσθηση κινδύνου, αν και αξίζει να βασιστείτε στην ακρίβεια των υπολογισμών μηχανικής. Η οπτική εντύπωση διορθώνεται με ασφαλή στερέωση με χαλύβδινα μπουλόνια και ένα συμπαγές γυάλινο πλαίσιο.

Σε άλλη εκδοχή, τα σκαλοπάτια τοποθετούνται πάνω στις βάσεις των ράβδων. Τα κεκλιμένα σκαλοπάτια με κεντρικό μαζικό σκελετό σε όλη την κατακόρυφη κλίμακα δημιουργούν εντυπώσεις σχετικά με τη σταθερότητα και την αξιοπιστία της εγκατάστασης, χωρίς να ανησυχούν για μερική έλλειψη περιφράξεων.

Ένα τέτοιο έργο είναι απίθανο να ευχαριστήσει τους ακροφώβους και τους γονείς με ενεργά παιδιά. Το πανόραμα της σοφίτας του τοίχου από τούβλα είναι αναμφισβήτητα εντυπωσιακό με δύναμη, αλλά ένας μονόδρομος φράκτης, καθώς και μέσα από διάδρομους, είναι επικίνδυνο για τα παιδιά. Σε μια συντηρητική απόφαση, μια σκάλα με σχεδόν ανεπαίσθητες νηματοειδείς κιγκλιδώματα γίνεται αντιληπτή αρκετά διαφορετικά. Τα λεπτότατα καλώδια από χάλυβα που εκτείνονται πλήρως πληρούν τη λειτουργία της προστασίας και συμπληρώνουν τέλεια την έννοια της βιομηχανικής.

Από την κατηγορία "κοσμική μηδενική βαρύτητα" και την αρχική σκάλα, από ξύλο και ανατρέχοντας. Ένα στέρεο βάθρο και ένα κουτί που κρέμεται προκαλούν συσπάσεις που σχετίζονται με τη μετάβαση στον διαγαλαξιακό χώρο.

Όταν υλοποιείται κάποια ιδέα, ένας μονόλιθος πρέπει να αισθάνεται κάτω από τα πόδια, παρά το υλικό από το οποίο γίνονται τα βήματα. Τα διαφανή σκαλοπάτια ενισχύονται από σπάγες με πλεξίδες 60 mm, κιγκλιδώματα, ενσωματώνονται μεταξύ τους με συνδετήρες και αντιπροσωπεύουν μια σταθερή δομή στήριξης. Για να γίνει η εμφάνιση της "αυλάκωσης" κομψή, χρησιμοποιείται το άλεσμα του κατώτερου προφίλ βήματος και οι προσεγγίσεις αγνοούνται.

Ο εξωτερικός ασκητισμός είναι απλά μια διακοσμητική συσκευή ή μάλλον η απουσία της.Οι δοκίδες είναι ιδανικές για μινιμαλισμό και hi-tech. Τα σκαλιά είναι κατασκευασμένα από πέτρα ή από συμπαγές ξύλο. Σε μινιμαλιστικό στυλ, ο φράκτης μπορεί να ανεγερθεί από ανοξείδωτο χάλυβα, συνδυασμούς από γυαλί, μέταλλο, πέτρα. Οι επιλογές συνδυασμού σάς επιτρέπουν να έχετε αποκλειστικά αποτελέσματα. Σε αυτή την περίπτωση, το πλευρικό κιγκλίδωμα από διπλό γυαλί μάλλον ενισχύει το αισθητικό αποτέλεσμα και χρησιμεύει ως ψυχολογική υποστήριξη από την απτή βοήθεια κατά την ανύψωση.

Οι εγκάρσιοι δεσμοί, συναρμολογημένοι σε σιδηροτροχιές χάλυβα, με την επένδυση χρωματισμένων κάθετων ράβδων στο ύψος των τοίχων, θα αποτελέσουν την έμφαση μιας από τις δημοφιλείς στυλιστικές τάσεις. Ανάλογα με τη δημιουργικότητα του σχεδιαστή και την περιοχή της αίθουσας, η σκάλα έχει διαφορετικές τροποποιήσεις.

Παρ 'όλα αυτά, η ανάβαση θα πρέπει να προκαλεί ένα άνετο συναίσθημα. Ξύλο και πέτρα δίνουν στερεότητα και την κατάσταση. Μεγάλη σημασία έχουν όχι μόνο η γεωμετρία, η διαμόρφωση και η συμμετρία των πορειών, αλλά και η υφή του υλικού. Τα βήματα μαρμάρου και γρανίτη καταδεικνύουν το κύρος του σχεδιασμού. Τα αντιολισθητικά μαξιλαράκια θα λύσουν το πρόβλημα των λείων επιφανειών και των πιθανών τραυματισμών. Το λευκό μάρμαρο προτιμάται να προτιμά πιο δημοκρατικούς τόνους, όπως γκρι ή κρέμα. Οι ξυλόπορτες και τα κιγκλιδώματα από ξύλο εξομαλύνουν οπτικά την μαζική πέτρα και δημιουργούν αντίθεση. Για να διατηρήσετε την ελαφρότητα των αισθήσεων, θα πρέπει να τα εγκαταλείψετε και να εστιάσετε στη διακόσμηση του κιγκλιδώματος.

Ρεύματα φωτός που διεισδύουν μεταξύ της δομής των παραγαδιών και της ισχύος του μαρμάρου ή του γρανίτη. Είναι σκόπιμο να συμπληρώσετε την άμεση πορεία με μια δαντέλα από κιγκλιδώματα από σφυρήλατο σίδερο στο ύφος του art deco.

Στο λόμπι του σπιτιού με σκανδιναβικά μοτίβα, στο μονοπώλιο των οικολογικών υλικών και των φυσικών χρωμάτων, ένα λακωνικό δίχρωμο σχέδιο θα γίνει ένα μοντέλο κομψότητας.

Ένας κατακερματισμένος συνδυασμός ελαφρού μαρμάρου και καφέ ξύλου με φόντο ένα πολύχρωμο διάδρομο μοιάζει ασυνήθιστο. Ένας συμπαγής φράκτης που αντιγράφει την επένδυση τοίχων. αντιληπτό διφορούμενα. Η έγχρωμη γυαλιστερή απόχρωση των εκτυπώσεων της απέναντι κατακόρυφης όψης μόνο μερικώς εξομαλύνει την μαζική εμφάνιση του πίνακα. Ένα ανάλογο με τα παραδοσιακά κιγκλιδώματα, ένα ντουέτο από πέτρα με μέταλλο σε αυτή τη μορφή θα φαινόταν πιο ενδιαφέρον και κομψό.

Το σαλόνι και η αίθουσα, που κατασκευάζονται με κλασσικές παραδόσεις, αντιπροσωπεύουν πάντα την κυριαρχία του ξύλου. Ως εκ τούτου, τα σγουρά τμήματα του φράχτη γίνονται για να ταιριάζουν με τα τοιχώματα και τα σκαλοπάτια, και αποτελούν μια θαυμάσια οικολογική σύνθεση. Ωστόσο, αν καλύψετε την μεγάλη μπροστινή πόρτα με χαλιά και ενσωματώσετε την ιδέα με δωρικούς κίονες, αντί για μπαλκόνια και τραχιά κιγκλιδώματα, δεν είναι δύσκολο να φτάσετε στο λόμπι του Σοβιετικού Πολιτιστικού Παλατιού. Αυτό συμβαίνει επειδή ο σχεδιασμός μιας μεγάλης αίθουσας απαιτεί μια αίσθηση αναλογίας και μια σαφή αναφορά σε ένα συγκεκριμένο στυλ.

Η διαμόρφωση των σκαλοπατιών, εκτός από ένα σπειροειδές σχήμα, μπορεί να είναι με στροφή, ευθεία, καμπύλη. Οι σκάλες με μία πτήση είναι απότομες, αλλά η προκύπτουσα θέση, με την επιφύλαξη μιας μικρής περιοχής, λύει μερικές φορές το πρόβλημα της αποθήκευσης πραγμάτων. Για άνετη πρόσβαση στα ράφια, μπορείτε να στερεώσετε τη σκάλα στον τοίχο, να χτίσετε τα τιράντες και να σχεδιάσετε τα άκρα σύμφωνα με την ιδέα. Επίσης, δεν αποκλείεται ένα έργο με την κατασκευή ενός πλαισίου με κουπαστές εκτός από τον τοίχο που κρύβει την ντουλάπα κάτω από την πορεία.

Λάβετε υπόψη σας τον φωτισμό των διαστημάτων. Στο πρώτο και το τελευταίο βήμα ο λαμπτήρας πρέπει πάντα να τρεμοπαίζει. Η καλύτερη λύση είναι να εγκαταστήσετε ένα σύστημα προβολέων με αισθητήρες σε όλο το εύρος. Μόλις κάνετε το πρώτο βήμα, το φως θα αναβοσβήνει αυτόματα γύρω από την περίμετρο. Χρησιμοποιώντας τις σκάλες, κάθε χώρος είναι εύκολο να γίνει μοναδικό.