Βασίλισσα της παρτέρι: αυξήθηκε η floribunda

Το φωτεινό και ποικίλο τριαντάφυλλο της floribunda εκτράφηκε στις αρχές του 20ου αιώνα. Δεν κέρδισε αμέσως τις καρδιές των κηπουρών. Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, αυτή η ποικιλία έχει εκτραφεί με τη διάσχιση ενός τριαντάφυλλου τσαγιού με ποικιλία πολυάνθου λουλουδιού.

Το όνομα του φυτού μεταφράζεται κυριολεκτικά ως "άφθονα ανθοφορία", το οποίο περιγράφει καλύτερα την εμφάνιση του ίδιου του λουλουδιού. Το στάδιο ανθοφορίας του φυτού σχεδόν δεν σταματά. Επιπλέον, ένα εκπληκτικό άρωμα προέρχεται από αυτόν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Οι ταξιανθίες χαρακτηρίζονται από ποικιλία. Μπορούν να είναι φλοκωτά, ημι-διπλά ή απλά. Οι ποικιλίες των φυτών είναι επίσης πολύ πολλές. Κάθε ένα από αυτά χαρακτηρίζεται από το χρώμα, το μέγεθος και άλλα χαρακτηριστικά του.

Ελκυστικά, ένα τέτοιο εργοστάσιο θα κοιτάξει κατά μήκος των μονοπατιών του κήπου, τόσο στο φόντο ενός πράσινου χλοοτάπητα όσο και στη γειτονιά με άλλα φωτεινά λουλούδια. Οι θάμνοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία συνόρων ή μικρών φράχτες. Πολλοί θαυμαστές αυτού του είδους περιέχουν τριαντάφυλλα ως φυτά εσωτερικού χώρου.

Όταν διασχίζουν το λουλούδι που προκύπτει, σύμφωνα με πολλούς κηπουρούς, συνειδητοποίησαν τα περισσότερα από τα καλύτερα χαρακτηριστικά των προγόνων τους. Το φυτό είναι σε θέση να αντέξει καλά τον μύκητα, ανέχεται εύκολα τον παγετό, ανθίζει συνεχώς και παράγει εντυπωσιακό διακοσμητικό αποτέλεσμα.

Αυτές οι εξωτερικές ιδιότητες εξασφαλίζονται από το χαρακτηριστικό ότι μια μοναδική ανθοφορία δεν είναι σχεδόν χαρακτηριστική. Στους θάμνους, οι ταξιανθίες συλλέγονται συχνότερα σε μπουκέτα με μεγάλα φωτεινά λουλούδια.

Κάθε λουλούδι ξεχωριστά μπορεί να φτάσει έως και 7 εκατοστά σε διάμετρο. Υπάρχουν ποικιλίες που φθάνουν έως και 10 εκατοστά. Το λεπτό άρωμα του φυτού εμφανίστηκε στη διαδικασία της υβριδοποίησης και έγινε χαρακτηριστικό του χαρακτηριστικό.

Ένα ευρύ φάσμα μεγεθών θάμνων επιτρέπει στην εγκατάσταση να χρησιμοποιηθεί για εξωραϊσμό. Αυτό το γεγονός καθιστά πολύ πιο εύκολη τη δουλειά των σχεδιαστών να δημιουργούν μοναδικούς κήπους.

Οι μικρότερες ποικιλίες νάνος μπορούν να έχουν ύψος έως και 30 εκατοστά. Ταυτόχρονα, οι ψηλές ποικιλίες μπορούν να φτάσουν σε ύψος 1 μ.

Μια τεράστια ποικιλία από ποικιλίες αυτού του τριαντάφυλλου την έκανε συχνό προσκεκλημένο στους κήπους και τις παρτέρια. Συνήθως, η επιλογή βράζει προς την ποικιλία στην οποία οι εξωτερικές ιδιότητες συνδυάζονται με την απείθεια.

Η λίστα με τα πιο δημοφιλή περιλαμβάνει:

• Lilly Marlene;
• Γαλαξία
• Niccolo Poganini;
• Georgette;
• Diadem;
• Νικολ
• Samba.
• Συγκλονιστικό μπλε?
• Benita και άλλοι.

Η Lilli Marleen χαρακτηρίζεται από μια φωτεινή κόκκινη άνθηση στρογγυλής μορφής. Τα λουλούδια συνήθως φτάνουν σε μεσαίο μέγεθος. Μπορούμε να πούμε ότι αυτή η ποικιλία φέρνει τους ιδιοκτήτες της το λιγότερο πρόβλημα. Το ύψος αυτής της ποικιλίας φθάνει τα 75 cm.

Ο βαθμός Galaxy (Galaxy) έχει μια ασυνήθιστη ιδιότητα - είναι σε θέση να αλλάξει χρώματα σε ένα ευρύ φάσμα κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας. Το μέγιστο ύψος των δακτυλίων δεν υπερβαίνει τα 80 εκ. Ένα φυτό αυτής της ποικιλίας αναπτύσσεται και έχει μεγάλα φύλλα. Ο γαλαξίας είναι ικανός να αντιστέκεται ανεξάρτητα σε μεγάλο αριθμό ασθενειών.

Ο τίτλος του "τέλειου τριαντάφυλλου" απονεμήθηκε στην ποικιλία Niccolo Paganini. Άφθονες ταξιανθίες μπορούν να αποτελούνται από 12 λουλούδια ζουμερό κόκκινο χρώμα. Τα πέταλα έχουν μια λεπτή βελούδινη επιφάνεια. Το ύψος ενός τέτοιου δακτυλίου φτάνει τα 80 cm, ενώ ο θάμνος είναι αρκετά συμπαγής με πυκνό φύλλωμα. Μια τέτοια ποικιλία, όπως και η προηγούμενη, αποδεικνύει τεράστια αντίσταση στην καταπολέμηση των ασθενειών.

Η ποικιλία Georgette ανήκει σε ψηλούς θάμνους και φτάνει σε ύψος 1 μ. Φαίνεται εξαπλωμένο και διακοσμημένο με λαμπερά ροζ λουλούδια. Μέσα σε κάθε λουλούδι, μπορεί να δει κανείς έναν κίτρινο πυρήνα.

Στα τελευταία στάδια της ανθοφορίας, τα πέταλα μπορούν να αποκτήσουν μια απαλή λιλά απόχρωση. Η ποικιλία σημειώνεται ως η πιο άφθονη ανθοφορία και ανθεκτικότητα μεταξύ παρόμοιων.Μια τέτοια ποικιλία φαίνεται καλή στις ομαδικές φυτεύσεις, παρόλο που είναι επίσης αρκετά καλή ως τυπική κουλτούρα.

Ένα λεπτό ροζ Diadem λουλούδι έχει ένα ευχάριστο ευαίσθητο άρωμα. Κομψά λουλούδια ύψους 7-10 κομμάτων αποτελούν όμορφες ανθοδέσμες που μπορούν να διακοσμήσουν οποιονδήποτε κήπο. Οι μεγαλύτεροι εκπρόσωποι αυτής της ποικιλίας φτάνουν τα 90 εκατοστά σε ύψος. Φαίνονται καλά στο προσκήνιο σε ομαδικές προσγειώσεις.

Κάθε ένα από τα είδη σε διαφορετικές χρονικές περιόδους απονεμήθηκε σε κάθε είδους εξειδικευμένες εκθέσεις.

Η φύτευση αυτού του τύπου τριαντάφυλλα συμβαίνει όπως συνήθως την άνοιξη και το φθινόπωρο. Το καλύτερο μέρος για αυτό θα ήταν το ηλιόλουστο μέρος του κήπου, όπου υπάρχει η μεγαλύτερη προστασία από τον άνεμο.

Το κομπόστ και η άμμος πρέπει να προστεθούν σε βαρύ και πηλό έδαφος πριν από τη φύτευση. Αρκεί να προστεθεί χούμο και λίγο άργιλος στο έδαφος με σημαντική περιεκτικότητα σε άμμο.

 

Για την τοποθέτηση ενός δακτυλίου, κατάλληλα είναι κοιλώματα με διάμετρο 40 cm και με το ίδιο βάθος. Το νερό χύνεται σε αυτό και προστίθεται ένας λόφος από χώμα και χούμο.

 

Προκειμένου η προσγείωση να είναι πιο επιτυχημένη, χρειάζονται 30 λεπτά. Τοποθετήστε τις ρίζες δενδρυλλίων σε ένα θρεπτικό υγρό.

Το σημείο εμβολιασμού πρέπει να είναι 2 cm πάνω από το επίπεδο του εδάφους. Σε αυτή την περίπτωση, οι ρίζες ψεκάζονται προσεκτικά με χώμα και πολτοποιούνται με τύρφη και χούμο.

Σε γενικές γραμμές, η φροντίδα για floribunda αυξήθηκε θάμνοι είναι εύκολη. Το χειμώνα, το εργοστάσιο είναι σε θέση να αντέξει τον παγετό, άλλες φορές - παράσιτα και ασθένειες.

Η τακτική καλλιέργεια και η πολτοποίηση θα παρέχουν πρόσβαση στις ρίζες του θάμνου όλων των απαραίτητων θρεπτικών ουσιών σε επαρκείς ποσότητες.

Ένα σημαντικό βήμα στη διαδικασία της φροντίδας για ένα τριαντάφυλλο είναι κλάδεμα. Αυτή η διαδικασία πρέπει να γίνεται δύο φορές την εποχή την άνοιξη και το καλοκαίρι. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στη διαδικασία την άνοιξη.

Αυτή τη στιγμή, το φυτό έχει το απαραίτητο σχήμα και οι βλαστοί αποκόπτονται αμέσως κατά 15 εκ. Αυτό γίνεται μετά το χειμώνα ή μετά τη φύτευση θάμνων.

Το κλάδεμα της θερινής περιόδου έχει σχεδιαστεί για να επεκτείνει την περίοδο της ανθοφορίας. Το κλάδεμα το φθινόπωρο αποκλείεται, καθώς αυτό μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη στο φυτό πριν από το χειμώνα. Τα φυτά που είναι ανεπαρκώς αναπτυγμένα θα πρέπει να κλαδεύονται πιο σκληρά από άλλα.

Πριν καλύψετε τα τριαντάφυλλα για το χειμώνα, θα πρέπει να αφαιρέσετε τους μη ανοιγμένους μπουμπούκια, τους βλαστούς, τα ξηρά λουλούδια και τα φύλλα. Πρέπει επίσης να ψεκάσετε το φυτό με σύνθεση Bordeaux. Τα απορρίμματα που προκύπτουν πρέπει να καίγονται.

Για να βοηθήσετε το χειμώνα στο φυτό, πρέπει να γεμίσετε τη βάση των θάμνων με χώμα και τύρφη σε επίπεδο μέχρι 25 εκ. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε θειικό χαλκό για επεξεργασία.

Το πότισμα είναι πολύ σημαντικό για κάθε φυτό. Κάθε τριαντάφυλλο χρειάζεται νερό. Κάτω από ένα φυτό, πρέπει να ρίχνετε τουλάχιστον ένα κουβά.

Η ανεπάρκεια του ποτίσματος υποδεικνύεται από την τεμαχισμό των λουλουδιών, την παύση της ανάπτυξης των βλαστών και των φύλλων. Το βράσιμο του νερού είναι καλύτερο το βράδυ για την ελαχιστοποίηση της εξάτμισης.

Τα τριαντάφυλλα τροφοδοσίας συμβαίνουν το καλοκαίρι. Στο στάδιο της ανάπτυξης, είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθούν δύο επιδέσμους χρησιμοποιώντας αζωτούχο λίπασμα και διάλυμα mullein. Η τελευταία σίτιση πραγματοποιείται στα τέλη Αυγούστου. Για αυτό, είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε λίπασμα φωσφόρου καλίου.

 

Η διαδικασία λίπανσης ξεκινάει με το σχηματισμό αυλακώσεων γύρω από τον θάμνο και τη διαρροή τους με νερό. Στη συνέχεια, εισάγεται υγρό λίπασμα και χύνεται και πάλι με νερό. Επιπλέον, όλα αυτά πρέπει να καλύπτονται από τη γη.

Έτσι ώστε το στέμμα του δαχτυλιδιού να αναπτυχθεί στη συνέχεια ομοιόμορφα, σχηματίζεται ένας θάμνος νεαρών φυτών. Για να γίνει αυτό, πιέστε το φυτό στο επίπεδο του τέταρτου φύλλου. Έτσι, ο θάμνος αναπτύσσεται ομοιόμορφα και αναλογικά.

Μετά την πρώτη ανθοφορία, οι ειδικοί συστήνουν την αφαίρεση υγιών λουλουδιών. Η φέτα πρέπει να γίνει σε επαρκώς ανεπτυγμένο νεφρό γύρω από το τρίτο φύλλο.

Οι μικρές βλαστοί από ένα καλλιεργημένο φυτό διακρίνονται από αφθονία αγκάθια. Η παρουσία ενός τέτοιου βλαστού μπορεί να αποδυναμώσει το κύριο φυτό, οπότε πρέπει να αφαιρεθεί εγκαίρως. Η ανάπτυξη μιας τέτοιας ανάπτυξης προωθείται από το συμπαγές έδαφος κατά τη φύτευση του δακτυλίου.

Παρά την απλή φροντίδα, η αυξανόμενη floribunda απαιτεί επαρκή προσοχή, για την οποία θα επιβραβεύσει στη συνέχεια τον ιδιοκτήτη της με πλούσια και παρατεταμένη ανθοφορία.