Μινιμαλιστικό σπίτι Ιαπωνίας

Ο μινιμαλισμός ως στυλιστική τάση στο εσωτερικό, εμφανίστηκε στα μέσα του περασμένου αιώνα και ήταν ένα είδος αντιπαράθεσης στο μοντέρνο στυλ. Σταδιακά, η πολυτέλεια και ο ρομαντισμός στο σχεδιασμό των δωματίων αντικαταστάθηκαν από αυστηρή λειτουργικότητα, εξαφανίζοντας το ντεκόρ και τις υπερβολές. Καθαρά γεωμετρικά σχήματα και όγκοι, η απλότητα και η συνοπτικότητα έχουν γίνει στην πρώτη γραμμή. Το μινιμαλιστικό εσωτερικό είναι πρακτικό και λειτουργικό, αλλά όχι χωρίς άνεση και άνεση. Ίσως η πιο εντυπωσιακή εκδήλωση του μινιμαλισμού ήταν οι εσωτερικοί χώροι της Ιαπωνίας, οι οποίοι ακόμη και σήμερα μπορούν να χρησιμεύσουν ως πρότυπο στυλ "άνετου ασκητισμού".

Θα ακολουθήσουμε το εσωτερικό ενός ιαπωνικού ιδιωτικού σπιτιού, το σχεδιασμό του οποίου γίνεται με έναν μινιμαλιστικό τρόπο, χρησιμοποιώντας σύγχρονα οικολογικά υλικά σε μια έντονη γεωμετρική παρουσίαση. Έχοντας μια γρήγορη ματιά στο εξωτερικό του κτιρίου, μπορείτε να κάνετε κάποια γνώμη για το εσωτερικό των χώρων. Ακριβότητα, απλότητα, συνοπτικότητα και λειτουργικότητα - πάνω απ 'όλα.

Αν μιλάμε για υπερβολικό μινιμαλιστικό στυλ, τότε χαρακτηρίζεται από λειτουργικούς μεγάλους χώρους, μεγάλα δωμάτια με ελάχιστο έπιπλο και σχεδόν πλήρη απουσία διακόσμησης, ουδέτερο φινίρισμα, συνήθως σε φωτεινά χρώματα και με υλικά που είναι ασφαλή για τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Ίσως δεν υπάρχει πλέον ένα τέτοιο ύφος στην αρχιτεκτονική και στο εσωτερικό που θα ήταν τόσο προσεκτικό στη γεωμετρία, στη σαφήνεια των γραμμών και των σχημάτων.

Κατά κανόνα, εφαρμόζοντας το στυλ μινιμαλισμού στο σχεδιασμό των χώρων, δεν χωρίζονται σε χώρους, χρησιμοποιούν ζώνες υπό όρους με τη μορφή επίπλων ή χρησιμοποιώντας διάφορες αποχρώσεις των κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, ένα σύστημα φωτισμού, λιγότερο συχνά με χαλιά και οθόνες. Ο μινιμαλισμός βαρύνει ευρύχωρα δωμάτια με μεγάλα παράθυρα, γυάλινες πόρτες και ακόμη και τοίχους.

Το λευκό χρώμα μπορεί να ονομαστεί κλειδί στο σχεδιασμό δωματίων με ένα μινιμαλιστικό εσωτερικό. Η οροφή και οι τοίχοι, κατά κανόνα, είναι βαμμένα σε ανοιχτά χρώματα ή επικολλημένα με απλό ταπετσαρία μιας από τις αποχρώσεις του λευκού. Όσο για το δάπεδο, είναι πιο συχνά φτιαγμένο από ελαφρύ ξύλο. Τα ίδια υλικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παροχή αυστηρών και σαφών μορφών.

Το δέντρο σε συνδυασμό με ένα φινίρισμα χιονιού όχι μόνο φαίνεται υπέροχο, αλλά και φέρνει τη ζεστασιά των φυσικών υλικών στο εσωτερικό, δημιουργεί κάποια δυναμισμό και αντίθεση, για να μην αναφέρουμε την φιλική προς το περιβάλλον φυσικά υλικά.

Το μινιμαλιστικό στυλ δεν είναι κατάλληλο για τους οπαδούς να συλλέγουν, να συλλέγουν διάφορα αντικείμενα τέχνης, αντίκες και άλλα διακοσμητικά στοιχεία. Αλλά οι ιδιοκτήτες σπιτιού, για τους οποίους η καθαριότητα και η τάξη πάνω απ 'όλα - μπορεί να είναι μια ιδανική επιλογή για την οργάνωση του χώρου. Μια κουζίνα με το στυλ του μινιμαλισμού είναι πάντα ένα λειτουργικό σύνολο σε ένα βάθρο. Μόνο οι πιο απαραίτητες επιφάνειες εργασίας, κρυφά συστήματα αποθήκευσης (πόρτες ντουλαπιών κουζίνας συχνά χωρίς λαβές, κλειστές συσκευές), σύγχρονες οικιακές συσκευές που ενσωματώνονται απρόσκοπτα σε αυστηρές σειρές επίπλων.

Η μέγιστη διακόσμηση που μπορεί να βρεθεί σε μια μινιμαλιστική κουζίνα είναι η λαμπρότητα των στοιχείων από ανοξείδωτο χάλυβα των οικιακών συσκευών ή των νεροχύτη. Δεν υπάρχουν ανοιχτά ράφια και ράφια με σκεύη στην οθόνη, ακόμη και καρφιά που δεν θα βλέπετε σε ένα τέτοιο εσωτερικό · είναι κρυμμένα σε ένα από τα πολλά "αόρατα" συρτάρια συστήματος αποθήκευσης.

Σε ένα μινιμαλιστικό ύφος, δεν θα βρείτε μηχανικά συστήματα στην οθόνη, όπως συμβαίνει με το στυλ σοφίτας, το οποίο επίσης βαρύνει σε μεγάλους χώρους με τεράστια παράθυρα. Τα πάντα εδώ είναι κρυφά κρυμμένα, ραμμένα και κρυμμένα.

Αν σε ένα μινιμαλιστικό δωμάτιο υπάρχουν μεγάλα παράθυρα, τότε οι περσίδες ή τα ρολά χρησιμοποιούνται συχνότερα για να προστατευτούν από το φως του ήλιου, περιστασιακά ένα απλό τούλι που ενεργεί ως διακόσμηση.Μικρά παράθυρα, κατά κανόνα, δεν είναι διακοσμημένα καθόλου.