Εσωτερικό ενός μικρού καθιστικού: ένα καλειδοσκόπιο ψευδαισθήσεων

Οι σύγχρονες τάσεις στο σχεδιασμό του καθιστικού σχηματίζονται υπό την επίδραση των αλλαγών στο λειτουργικό του ρόλο. Παρατηρούσαμε στην αίθουσα τηλεόραση και δειπνήθηκε, φιλοξένησε μεγάλες ομάδες επισκεπτών, χόρευε, γιόρτασε επίσημες ημερομηνίες. Τώρα είναι πιο βολικό να διοργανώσετε συλλογικές εορταστικές εκδηλώσεις έξω από το σπίτι - σε ένα καφέ ή εστιατόριο. Το σαλόνι γίνεται όλο και πιο κλειστό στα αδιάκριτα μάτια και στους περιστασιακούς επισκέπτες. Το σημερινό σαλόνι είναι ένας τόπος ατομικής ή οικογενειακής διασκέδασης, επομένως γίνεται πιο άνετος και ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες και τις προτιμήσεις των κατοίκων του, και όχι ως εκθετήριο για να επιβεβαιώσει το καθεστώς των ιδιοκτητών. Σε μικρούς χώρους, με τη σωστή προσέγγιση, στο σαλόνι, στην τραπεζαρία και ακόμα και στη γωνίαγραφείο. Το καλλιτεχνικό στυλ δεν παίζει μεγάλο ρόλο, με την έννοια ότι μπορείτε να επιλέξετε αυτό που έχετε ονειρευτεί και με το οποίο συνδέεται η κατανόηση του ιδανικού εσωτερικού χώρου. Το κύριο πράγμα είναι να δημιουργήσετε στο τέλος ένα καθαρό χώρο που θα δώσει μια αίσθηση ευρυχωρίας.

Ένα μικρό σαλόνι δεν είναι λόγος θλιβερής σκέψης ότι τα τετραγωνικά μέτρα δεν αρκούν για να συνειδητοποιήσουν ενδιαφέρουσες αποφάσεις και σχεδιαστικές φαντασιώσεις. Το αντίθετο. Υπάρχουν τεχνικές που μπορούν να επεκτείνουν οπτικά το δωμάτιο.

Όπως και με τη μαγεία, μπορείτε να αλλάξετε την αίθουσα χωρίς να αλλάξετε την πραγματική της περιοχή. Εάν έχετε ένα μικρό σαλόνι, δοκιμάστε μερικά οπτικά κόλπα για να φτιάξετε το χώρο πιο ογκώδες, πιο φωτισμένο, υψηλότερο και όλα θα λειτουργήσουν. Φαίνεται σαν μαγικό, αλλά στην πραγματικότητα είναι η επιστήμη.

Στα τέλη του 19ου αιώνα. Ο Γερμανός επιστήμονας Hermann Ebbinghouse (1850-1909) εξήγησε πώς να επιτύχει μια αλλαγή στην αντίληψη του μεγέθους ενός αντικειμένου χρησιμοποιώντας τη θεωρία των κύκλων του Titchener. Η ουσία της παρατήρησης είναι ότι στον ίδιο κύκλο ο αριθμός εμφανίζεται μεγαλύτερος εάν περιβάλλεται από μικρότερους κύκλους και μικρότερος όταν οι κύκλοι είναι πολύ μεγαλύτεροι. Γιατί συμβαίνει αυτό; Αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος ανάλογα με τα στοιχεία που μας περιβάλλουν (σχετικό μέγεθος). Ως εκ τούτου, προκειμένου να αντιληφθεί ένα μικρό χώρο τόσο μεγάλο, να το παραδώσει με έπιπλα μικρού μεγέθους.

Επίσης, σημειώστε ότι χωρίς οπτική εστίαση, το καθιστικό, αν και είναι εξοπλισμένο με άνετα καθίσματα, δεν είναι ισορροπημένο. Μπορείτε να μετατρέψετε τον καναπέ στο σημείο εστίασης του καθιστικού κάνοντάς το να το περιβάλλει με μικρότερα καθίσματα. Το σαλόνι θα φαίνεται μεγαλύτερο και πολύ πιο ευχάριστο να κοιτάξει κανείς.

Το χρώμα είναι ένα από τα κύρια εργαλεία για οπτική επέκταση του χώρου και παρέχοντας φως σε όλες τις γωνιές του δωματίου. Το πρόβλημα των υπερβολών εκτείνεται τόσο στο χρώμα όσο και στην υφή, το γλοιωτό του οποίου επηρεάζει αρνητικά την αντίληψη ενός καθαρού και οργανωμένου χώρου. Η κυριαρχία σε μικρούς χώρους πρέπει να είναι μπεζ, άμμος και όλες οι αποχρώσεις του λευκού. Για να καταστρέψετε τη μονοτονία, μπορείτε να καταφύγετε σε έντονες όξινες προθέσεις (σε μικρές δόσεις) υπό τη μορφή αξεσουάρ - μαξιλάρια, κουβέρτες, κουρτίνες, καλύμματα από λινό, βαμβάκι, μετάξι ή λαμπερά ή ματ organza. Μια μεγάλη εικόνα θα μειώσει οπτικά το δωμάτιο, ένα μικρό θα το αυξήσει.

Για να δημιουργήσετε βάθος, χρησιμοποιήστε την τεχνική της ψευδαίσθησης της απόστασης. Ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται με ιδιόμορφο τρόπο αντικείμενα που βρίσκονται πιο μακριά. Φαίνονται καλύτερα (μερικές λεπτομέρειες εξαφανίζονται ή θολώνουν). Γιατί να μην χρησιμοποιήσετε αυτήν την ψευδαίσθηση για να βελτιώσετε την προοπτική του σαλονιού; Αρκεί να διακοσμήσετε τον τοίχο ή τα έπιπλα που θέλετε να "σπρώξετε" (κάντε επόμενη) σε απαλά και απαλά χρώματα. Και αντίστροφα: να συμπεριλάβετε τις υφές σε αυτό που θέλετε να φέρει πιο κοντά.

Για να βελτιώσετε την προοπτική, μην αφήνετε ένα κομμάτι έπιπλα, έτσι ώστε να παρεμβαίνει στη γενική αντίληψη του χώρου. Για τον εγκέφαλο, ο κενός χώρος, όπως ένας ουρανός χωρίς σύννεφο, συνδέεται με την απόσταση. Ως εκ τούτου, είναι επίσης σημαντικό να αυξηθεί η ορατότητα της μετάβασης από τα όρια του δωματίου. Αφήστε ελεύθερο χώρο μπροστά από τα παράθυρα και ανοίξτε τις κουρτίνες έτσι ώστε τα μάτια σας να μην συναντούν εμπόδια και αποστέλλονται, σχεδόν ασυνείδητα, στο εξωτερικό περιβάλλον.

Ο Peter Thompson, ειδικός στην ψυχολογία της αντίληψης, μιλώντας το 2008 στο Πανεπιστήμιο του York (Ηνωμένο Βασίλειο), υποστήριξε ότι η διαφορά στην αντίληψη του μεγέθους του θέματος μπορεί να δημιουργήσει οριζόντιες και κάθετες ακτίνες που σχηματοποιούν χώρους και φορείς. Το 1860, το φαινόμενο αυτό ανακαλύφθηκε ήδη από τον γερμανό φυσικό Hermann Helmholtz, ο οποίος διεξήγαγε πειράματα με την αντίληψη των τετραγώνων. Πήρε 2 τετράγωνα του ιδίου μεγέθους, στα οποία εφάρμοσε παράλληλες γραμμές του ίδιου πλάτους και διαχωριστικές ρίγες μέσα. Ένα τετράγωνο με οριζόντιες γραμμές θεωρήθηκε υψηλότερο και πιο κομψό. Όσον αφορά το δεύτερο τετράγωνο, φάνηκε ότι οι κάθετες γραμμές καταλαμβάνουν μια μεγαλύτερη περιοχή.

Επομένως, αν θέλετε ο τοίχος να εμφανίζεται υψηλότερα, σχεδιάστε οριζόντιες γραμμές, εάν είναι ευρύτερες, σχεδιάστε κάθετες γραμμές. Αν διαβάσετε κάπου την αντίθετη δήλωση, τότε είναι μια πλάνη. Αυτό έχει αποδειχθεί από πολυάριθμα πειράματα.

Τα εξαρτήματα και τα διακοσμητικά στοιχεία (λαμπτήρες, πίνακες ζωγραφικής, κάτοπτρα) με έντονα κατακόρυφα και οριζόντια στοιχεία αλλάζουν την αντίληψη του περιβάλλοντος χώρου.

Συνεχίζοντας με τα έπιπλα θα πρέπει φυσικά να γίνει με γενικό σχεδιασμό και να κατανοηθεί ότι εάν το μέγεθος του δωματίου είναι μικρό, δεν πρέπει να το γεμίσετε πάρα πολύ - τα "πρόσθετα" έπιπλα θα πάρουν χώρο και θα μειώσουν την αίσθηση του όγκου. Κάθε υποψήφιος για έπιπλα είναι προσεκτικά επιλεγμένος για σκοπιμότητα και αναγκαιότητα.

Η σημερινή αγορά επίπλων προσφέρει μια ευρεία επιλογή πολυτελών και πολυλειτουργικών επίπλων μικρού μεγέθους και εξαιρετικού σχεδιασμού. Οι σύγχρονοι κατασκευαστές επίπλων προσφέρουν πολλά σχέδια μετασχηματιστών τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν με διάφορους τρόπους, να καθαρίζονται εύκολα ή να διευθετούνται ανάλογα με τις ανάγκες.Για παράδειγμα, σε ένα μικρό δωμάτιο, θα ήταν ιδανικό να προσφέρουμε μόνο δύο αντικείμενα - ένα ενιαίο τραπέζι που θα εξυπηρετούσε τόσο ένα γραφείο και μια τραπεζαρία, όσο και έναν καναπέ που μετατράπηκε σε ένα κρεβάτι, γρήγορα ολισθαίνοντα και διπλωμένα.

Τα έπιπλα είναι διαμορφωμένα κατά τρόπον ώστε να υπάρχει περισσότερο ελεύθερος χώρος. Πολλές κομψές πτυσσόμενες καρέκλες μπορούν να τοποθετηθούν πίσω από τις κλειστές προσόψεις των ενσωματωμένων ντουλαπιών και να αφαιρεθούν ανάλογα με τις ανάγκες.

Είναι αδύνατο να φανταστεί κανείς ένα άνετο σαλόνι χωρίς άνετες πολυθρόνες, που βρίσκεται μπροστά από το σύστημα βίντεο ή δίπλα στο τζάκι. Για να επιτευχθεί μεγαλύτερη τάξη, πείραμα με ζευγάρια κομμάτια επίπλων που βρίσκονται και στις δύο πλευρές ενός φανταστικού άξονα συμμετρίας.

Η κατακόρυφη γραμμή φαίνεται ένα τρίτο μεγαλύτερη από την οριζόντια του ίδιου μεγέθους. Από τι βασίζεται αυτή η ψευδαίσθηση; Με την κίνηση του ματιού. Σύμφωνα με τον Γερμανό ψυχολόγο Wilhelm Maximilian Wundt, η οριζόντια οπτική διέλευση είναι ευκολότερη και ταχύτερη και κατακόρυφα προκαλεί προσπάθεια και επομένως είναι πιο αργή. Ο οριζόντιος ράφι φαίνεται να είναι μικρότερος (και "καταλαμβάνει" λιγότερο χώρο) από τον κάθετο.

Με πολύ φωτισμό, το δωμάτιο θεωρείται πιο ζωντανό και ενεργητικό και ταυτόχρονα μεγαλύτερο.

Εάν παίζετε με αντίθεση και σκιά, μπορείτε να αυξήσετε τον φωτισμό, χωρίς να προσθέσετε φως. Το φως θα γίνει αντιληπτό πιο ανοιχτό και φωτεινότερο, θα ζωγραφίσει μόνο τις γύρω περιοχές. Αυτό αποδείχθηκε από τον καθηγητή οπτικών Edward Adelson με τη θεωρία της σαφήνειας αντίθεσης. Το μάθημα είναι απλό: η πηγή φωτός παράγει περισσότερο φως με την προσθήκη μιας συγκεκριμένης ποσότητας σκιάς.

Για να εφαρμόσετε αυτό το αποτέλεσμα σε ένα δωμάτιο, μπορείτε να ζωγραφίσετε τις λεπτομέρειες του ξύλου παραθύρου σε λευκό και τις πλαγιές στο σκοτάδι. Έτσι, το φως που διέρχεται από το παράθυρο ενισχύεται και εντείνεται από το σκιασμένο πλαίσιο.

Ένα από τα πιο απλά και ταυτόχρονα μαγικά κόλπα για να διακοσμήσετε ένα μικρό δωμάτιο και να το κάνετε οπτικά μεγάλο και φωτεινό - χρήση σε εσωτερικούς καθρέφτες. Για να κάνετε το μικρό δωμάτιο πιο ευρύχωρο, μπορείτε να βάλετε καθρέφτες σε απέναντι τοίχους. Αυτοί, αντανακλώντας φυσικό και τεχνητό φως, μεγεθύνουν οπτικά το δωμάτιο. Οι καθρέφτες είναι κατάλληλοι για έναν τεράστιο αριθμό στυλ και αποτελούν στοιχείο διακόσμησης. Ιδανικό για τη διακόσμηση γυμνών τοίχων.

Προκειμένου ο χώρος να θεωρηθεί οργανωμένος και ευρύχωρος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η ψευδαίσθηση του τριγώνου Kaniss. Ένας Ιταλός ψυχολόγος στις αρχές του εικοστού αιώνα ανακάλυψε ότι αν χρησιμοποιούσαμε ένα φανταστικό τρίγωνο (ή τετράγωνο, ορθογώνιο) στο δωμάτιο, τοποθετήσαμε έπιπλα σε κάθε κορυφή της γωνίας, ο εγκέφαλος θα κλείσει εν αγνοία τη γεωμετρική μορφή και θα μπορούσατε να χωρίσετε το χώρο καθιστικού από τη γωνιά της μελέτης ή την τραπεζαρία χωρίς διαιρέτες (που πάντα μειώνουν το χώρο).

Κάποια μίμηση των διακοσμήσεων τοίχων μπορεί να δημιουργήσει ένα χάος στο δωμάτιο. Θα πρέπει να ελέγξετε τις συλλογές στην οθόνη και να προβάλετε τα αγαπημένα σας αντί να καλύψετε τους τοίχους και να γεμίσετε τα ράφια με έργα τέχνης. Τα μάτια δεν μπορούν να επικεντρωθούν σε τίποτα και δημιουργείται η εντύπωση διαταραχής και αποδιοργάνωσης. Στη διακόσμηση σαλόνι, λιγότερο είναι πραγματικά περισσότερο.

Τέλος, καταλήξαμε σε ένα αισιόδοξο συμπέρασμα - το κύριο πράγμα για το δωμάτιο δεν είναι το μέγεθος. Δημιουργήστε το δικό σας μοναδικό στυλ με συμβουλές από τους καλύτερους σχεδιαστές εσωτερικών χώρων και το σαλόνι σας θα μεταμορφωθεί.