Ιδέες για την αποθήκευση παιχνιδιών σε φυτώριο

Το σοβιετικό παιδί θα μπορούσε να κάνει με ένα σύνολο από κύβους, ένα ποτήρι και μια μπάλα. Αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, η προσέγγιση αυτή δεν οφείλεται τόσο στη θέση των γονέων, όσο και στην έλλειψη καταστημάτων και στην αδυναμία επέκτασης του φάσματος των παιχνιδιών. Ένας απίστευτος, τεράστιος κόσμος παιχνιδιών ανοίγει μπροστά σε ένα σύγχρονο παιδί, η ποικιλομορφία του οποίου είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς. Ακόμα κι αν οι γονείς είναι συγκρατημένοι στην αγορά νέων φίλων βελούδου, ένας σχεδιαστής, αυτοκίνητα ή κούκλες για το παιδί τους, τους συγγενείς και τους φίλους τους είναι πάντα έτοιμοι να έρθουν στη διάσωση και να γεμίσουν το δωμάτιο των παιδιών "στα μάτια". Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο στην αίθουσα του παιδιού είναι σημαντικό να οργανωθεί όχι μόνο η συστηματοποιημένη αλλά και η κατάλληλη αποθήκευση παιχνιδιών για έναν μικρό ιδιοκτήτη. Το δωμάτιο των παιδιών στα περισσότερα ρωσικά διαμερίσματα μπορεί σπάνια να ονομαστεί ένα ευρύχωρο δωμάτιο και η σωστή οργάνωση όλων των λειτουργικών τμημάτων είναι απαραίτητη για να δημιουργηθεί ένα εργονομικό, βολικό στη χρήση και φροντίδα περιβάλλον.

Στις συνθήκες λιτότητας του χώρου χρησιμοποιούνται διάφορες τεχνικές σχεδιασμού - από ενσωματωμένα συστήματα αποθήκευσης μέχρι τη χρήση ανασυρόμενων δομών κάτω από τα κρεβάτια. Κουτιά, κιβώτια, οθωμανοί με αποθηκευτικό χώρο, κινητά κιβώτια σε τροχούς - όλες αυτές οι συσκευές μπορούν να βοηθήσουν όχι μόνο να οργανώσουν συστηματική αποθήκευση παιχνιδιών και αθλητικού εξοπλισμού στο παιδικό δωμάτιο, αλλά και με το παιδί να δείξει τις ικανότητες σχεδιασμού τους.

Για να μην προχωρήσουμε στις μικρές λεπτομέρειες του σχεδιαστή για εκατοστή φορά, έτσι ώστε ατελείωτες κύβοι να μην σέρνουν γύρω από το σπίτι, και τα παζλ είναι ασφαλώς κρυμμένα στα κουτιά τους, οι γονείς πρέπει να καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια. Αλλά ας καθορίσουμε πρώτα την ηλικία του παιδιού, διότι εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το αν μπορεί να διατηρήσει την τάξη στο δωμάτιό του:

• για ένα παιδί ηλικίας κάτω του 1 έτους, κατά κανόνα, οι γονείς δίνουν τα παιχνίδια, συνήθως δεν υπάρχουν πολλά από αυτά και τοποθετούνται μέσα στην αρένα, το τραπέζι παιχνιδιών ή το χαλί. Για ένα τέτοιο ποσό, αρκεί ένα κιβώτιο (πλαστικό, ξύλινο, ύφασμα σε άκαμπτο πλαίσιο ή λυγαριά). Ένα τέτοιο κουτί μπορεί να εξοπλιστεί με τροχούς, ένα καπάκι - για ευκολία στη χρήση και απλοποίηση της διαδικασίας διατήρησης της τάξης.Η πιο δύσκολη εποχή από την άποψη της κλίμακας του πληθυσμού ενός παιδικού δωματίου με παιχνίδια είναι από 1,5 έως 2 ετών ηλικίας έως 5,5-6 ετών. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τα παιχνίδια αποτελούν την κύρια πηγή πληροφοριών, γνώσης του κόσμου και των δυνατοτήτων τους. Υπάρχουν πολλά παιχνίδια, έχουν διαφορετικό μέγεθος, λειτουργίες και την επιλογή της μεθόδου αποθήκευσης. Ως εκ τούτου, τα συστήματα αποθήκευσης πρέπει να είναι αρκετά ή ένα μεγάλο, αλλά αποτελούνται από πολλά μπλοκ. Αυτή η προσέγγιση συνδέεται όχι μόνο με την ποσότητα αλλά και με το γεγονός ότι τα παιχνίδια σε πολύ μικρή ηλικία ενοχλούν το παιδί αρκετά γρήγορα (είναι απίθανο το παιδί σας να παίζει με μία μηχανή για περισσότερο από μισή ώρα), επομένως είναι καλύτερα να τοποθετήσετε κάποια αντικείμενα για παιχνίδια στα επάνω ράφια. Οι κούκλες ή τα αυτοκίνητα που επιστρέφονται από το πατάρι θα γίνονται αντιληπτά ως νέα, και η καθημερινή ροή των παιχνιδιών δεν θα είναι μεγάλης κλίμακας - το ίδιο το παιδί θα είναι σε θέση να αφαιρέσει πολλά αντικείμενα.
• από 6 έως 10 (μεμονωμένα, μερικά παιδιά συνεχίζουν να παίζουν ενεργά ακόμη και μετά από αρκετά χρόνια σχολικής φοίτησης) ο αριθμός των παιχνιδιών μειώνεται, το ίδιο το παιδί μπορεί να αφαιρέσει όλα τα είδη για παιχνίδια ακόμα και στα επάνω ράφια και συχνά απλά δεν επιτρέπει στους γονείς να καθαρίζουν το δωμάτιό του. Ορισμένα συστήματα αποθήκευσης εξαιρούνται από τα παιχνίδια και ασχολούνται με βιβλία, αθλητικά είδη, επιτραπέζια παιχνίδια.
• μετά από 10 χρόνια, συχνά τα παιχνίδια παραμένουν στο δωμάτιο του παιδιού, τα οποία είναι συλλεκτικά παιχνίδια ή αληθινά παιχνίδια για ενήλικες.Αλλά για την αποθήκευση τους, συνήθως μερικά ανοιχτά ράφια ή ένα συρτάρι στο ντουλάπι.

Όταν επιλέγετε συστήματα αποθήκευσης για ένα δωμάτιο παιδιού, είναι σημαντικό να λάβετε υπόψη τα ακόλουθα κριτήρια:

• περιβαλλοντική ασφάλεια για τον άνθρωπο και το περιβάλλον ·
• Ασφάλεια από την άποψη της λειτουργίας χωρίς τραυματισμούς - όσο πιο μικρός είναι το παιδί, τόσο πιο απλό θα είναι το σχέδιο (δεν υπάρχουν γυαλιά ή καθρέφτες στις πόρτες του ντουλαπιού στο δωμάτιο του μωρού, τόσο μικρότερο είναι τα εξαρτήματα - τόσο το καλύτερο).
• ευκολία φροντίδας - θα είναι δύσκολο να αποφύγετε ίχνη κολλώδους δακτύλου, χυμού, πλαστελίνης και μολύβι, επομένως είναι καλύτερα να εξετάσετε αρχικά τη δυνατότητα γρήγορου και εύκολου καθαρισμού των επιφανειών.
• το σύστημα αποθήκευσης πρέπει να ταιριάζει στιλιστικά στο γενικό περίγραμμα του σχεδιασμού του δωματίου.
• αν το παιδί είναι ήδη αρκετά μεγάλος για να μιλήσει για τις προτιμήσεις του, τότε η επιλογή των εσωτερικών αντικειμένων για το δωμάτιό του είναι καλύτερα να κάνει μαζί του.

Ένας από τους απλούστερους και πιο καθολικούς τρόπους δημιουργίας συστημάτων αποθήκευσης είναι η χρήση ανοικτών ράφια. Δεν καταλαμβάνουν πολύ χώρο όσον αφορά τη χρήση του χρησιμοποιήσιμου χώρου του δωματίου, μόνο ένας ελεύθερος τοίχος ή μέρος του είναι απαραίτητος. Το πλεονέκτημα των ανοιχτών ράφια είναι ότι όλα τα παιχνίδια θα βρίσκονται μπροστά στο παιδί και θα είναι σε θέση να τα πάρει ο ίδιος. Τα μειονεκτήματα μπορεί να αποδοθούν μάλλον λειτουργικά χαρακτηριστικά - οι γονείς θα πρέπει να σβήσουν τη σκόνη από τις ανοικτές επιφάνειες των ράφια μερικές φορές πιο συχνά.

Για να συστηματοποιήσετε την αποθήκευση παιχνιδιών και εξαρτημάτων για αυτά, θα χρειαστείτε δοχεία. Η ποικιλία των σύγχρονων καταστημάτων είναι εντυπωσιακή στην επιλογή της - κάθε γονέας θα είναι σε θέση να βρει την καλύτερη επιλογή τους όσον αφορά το κόστος, το σχέδιο και το χρωματικό σχέδιο. Τα υφάσματα και τα ψάθινα, πλαστικά και ξύλινα δοχεία (σχεδόν τα πάντα μπορούν να επισημανθούν) θα σας βοηθήσουν να ταξινομήσετε τα παιχνίδια και να καθαρίσετε το δωμάτιο. Στην πραγματικότητα, τα παιδιά αγαπούν τη διαλογή, μετατοπίζοντας μικρά παιχνίδια ή δομικά στοιχεία στα "σπίτια" τους μπορεί να είναι ένα μεγάλο παιχνίδι, παρά ένα βαρετό καθήκον να αποκαταστήσει την τάξη.

Έχοντας λίγο περίπλοκη τη σχεδίαση των ανοικτών ράφια και την τοποθέτηση όλων των στοιχείων, έχουμε ένα ράφι. Το πλεονέκτημα αυτών των επίπλων είναι η απλότητα της συναρμολόγησης του τελικού διαλύματος, η συμπαγέτητα σε βάθος και η ευρυχωρία, δεδομένου του ύψους της κατασκευής. Ένα άλλο πλεονέκτημα της χρήσης racks είναι ότι αντί για παιχνίδια, βιβλία, επιτραπέζια παιχνίδια και διάφορα είδη γραφείου θα εμφανιστούν στα ράφια του με την πάροδο του χρόνου. Επομένως, δεν θα είναι απαραίτητο να αποκτήσετε νέα συστήματα αποθήκευσης για ένα ήδη αναπτυγμένο παιδί (σχολικό παιδί).

Τα ράφια μπορούν να αποτελούνται είτε από συνηθισμένα ανοιχτά ράφια είτε από ένα σύνολο κυψελών στα οποία μπορείτε απλά να τοποθετήσετε παιχνίδια ή να εισάγετε δοχεία. Μια τέτοια βάση μπορεί να τοποθετηθεί απευθείας στον τοίχο, σε περίπτωση που δεν έχει κοινό πίσω τοίχο. Οι διαστάσεις του ράφι εξαρτώνται από τις δυνατότητες του δωματίου, τον αριθμό των παιχνιδιών που θα αποθηκευτούν εκεί και τη γενική φύση του εσωτερικού σχεδιασμού. Τις περισσότερες φορές, το λευκό χρησιμοποιείται για την εκτέλεση μαζικών ράφια - δεν επιβαρύνει την εικόνα του δωματίου, ακόμη και στην περίπτωση μιας τεράστιας δομής. Επιπλέον, θα υπάρχουν πολλά φωτεινά χρώματα στο δωμάτιο, επειδή τα παιχνίδια θα τοποθετηθούν σε ανοιχτά ράφια.

Χρησιμοποιώντας ενσωματωμένα ράφια, μπορείτε όχι μόνο να μην ανησυχείτε για τον καθορισμό της δομής στον τοίχο, αλλά και να αποθηκεύσετε τον χρησιμοποιήσιμο χώρο του παιδικού δωματίου, ο οποίος είναι σημαντικός σε μικρές κατοικίες. Πιο συχνά, τέτοια ράφια έχουν κλειστά κιβώτια με πόρτες ταλάντευσης στο κάτω μέρος και ολόκληρο το ανώτερο τμήμα αντιπροσωπεύεται από ανοικτά ράφια με διαφορετικά ή πανομοιότυπα ύψη. Όλα εξαρτώνται από το μέγεθος των παιχνιδιών που θα τοποθετηθούν στα ράφια.

Χαμηλά ανοιχτά κουτιά-ράφια με κελιά - ένας πολύ καλός τρόπος αποθήκευσης παιχνιδιών στο δωμάτιο του μωρού. Ο σχεδιασμός δεν έχει πόρτες, πράγμα που σημαίνει ότι το μωρό σας δεν θα μπορεί να πιάσει τα δάχτυλά σας - η πλήρης έλλειψη εξαρτημάτων και η εξαιρετική σταθερότητα των μονάδων παρέχουν υψηλό βαθμό ασφάλειας. Το ίδιο το παιδί θα είναι σε θέση να πάρει παιχνίδια, επειδή το μοντέλο είναι χαμηλό.Ταυτόχρονα, θα είναι δυνατή η ταξινόμηση των παιχνιδιών σε κελιά, ανάλογα με το μέγεθος, τη φύση των χειρισμών που εκτελέστηκαν ή οποιοδήποτε άλλο σημάδι που θα ήθελε ο μικρός ιδιοκτήτης του δωματίου.

Ένα πρωτότυπο και ταυτόχρονα πρακτικό από την άποψη της λειτουργίας κομμάτι των επίπλων στο παιδικό δωμάτιο είναι μια ντουλάπα με μεγάλα ανοίγματα στις πόρτες. Ακόμα και ένα μικρό παιδί δεν θα έχει προβλήματα να ανοίξει τέτοιες πόρτες · μέσω μεγάλων ανοιγμάτων είναι ορατό σε ποιο επίπεδο το απαραίτητο παιχνίδι στέκεται. Ένα τέτοιο μοντέλο δεν είναι μόνο ένα σύστημα αποθήκευσης, αλλά και ένα πρωτότυπο στοιχείο του εσωτερικού ενός παιδικού δωματίου.

Τα κιβώτια, τα κιβώτια και τα κιβώτια διαφόρων τροποποιήσεων μπορούν να είναι και τα μόνα (στο δωμάτιο των παιδιών με μικρό αριθμό παιχνιδιών) και πρόσθετα συστήματα αποθήκευσης. Η ευκολία τέτοιων σχεδίων είναι ότι είναι κινητά - μπορείτε πάντα να αφαιρέσετε το στήθος στον τοίχο για να αυξήσετε την ελεύθερη περιοχή για παιχνίδια. Συχνά τέτοια κουτιά με καπάκια είναι εξοπλισμένα με τροχούς, έτσι ώστε ακόμη και ένα παιδί να μπορεί να πραγματοποιήσει μια απλή αναδιάταξη. Ένα άλλο πλεονέκτημα των κιβωτίων είναι ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως κάθισμα αν βάζετε ένα μαλακό υπόστρωμα πάνω στο καπάκι. Αλλά υπάρχουν επίσης μειονεκτήματα σε τέτοια συστήματα αποθήκευσης - να συστηματοποιήσει την αποθήκευση, κατά πάσα πιθανότητα δεν θα λειτουργήσει, μέσα σε όλα τα παιχνίδια θα βρίσκονται σε έναν άξονα.

Μια συμπαγής έκδοση του θώρακα είναι ένα pouf με χώρο αποθήκευσης. Πολλά παιχνίδια δεν ταιριάζουν στην κοιλότητα του, αλλά μπορεί εύκολα να κινηθεί γύρω από το δωμάτιο με τη βοήθεια τροχών και μπορεί να χρησιμεύσει ως χώρος για τους επισκέπτες του παιδιού να καθίσουν. Ως πρόσθετο σύστημα αποθήκευσης, είναι κατάλληλο ακόμη και για μεσαία και μικρά δωμάτια.

Σε συνθήκες λιτότητας του χρησιμοποιήσιμου χώρου, κάθε δυνατότητα οργάνωσης συστημάτων αποθήκευσης είναι δαπανηρή. Συγκεκριμένα, έφαγε περισσότερα από ένα παιδί στο δωμάτιο. Ο χώρος κάτω από το κρεβάτι δεν μπορεί να είναι άδειος. Εάν τα συστήματα αποθήκευσης κάτω από το κρεβάτι θα είναι συνηθισμένα δοχεία ή συρτάρια σε τροχούς, ή ίσως ο σχεδιασμός της ίδιας της προβλήτας θα περιλαμβάνει συρόμενα τεμάχια - σε κάθε περίπτωση, δεν υπάρχει αμφιβολία για τη λογικότητα αυτής της απόφασης.

Και τελικά. Εάν ο χώρος του παιδικού δωματίου το επιτρέπει, τότε η καλύτερη επιλογή για τη δημιουργία συστημάτων αποθήκευσης για τα παιχνίδια είναι η χρήση διαφόρων τροποποιήσεων. Συρτάρια κάτω από το κρεβάτι, ένα ράφι με ανοιχτά ράφια και κελιά για την οργάνωση παιχνιδιών, ένα κουτί ή ένα στήθος στους πρόποδες του κρεβατιού, ένα κινητό pouf με χώρο αποθήκευσης - όλες αυτές οι συσκευές θα βοηθήσουν όχι μόνο να διανείμουν ολόκληρη τη συλλογή παιχνιδιών, αλλά και να συνηθίσουν το παιδί στην αυτο-αποκατάσταση της τάξης.