Ξύλινο φράχτη - ένα σύγχρονο αφιέρωμα στην παράδοση

Η χρήση του ξύλου για τη δημιουργία φράχτων είναι ένας από τους παλαιότερους τρόπους προστασίας της επικράτειάς σας. Η διαθεσιμότητα υλικού και η σχετική ευκολία κατασκευής έχουν κάνει τους ξύλινους φράκτες στη χώρα μας τον πιο συνηθισμένο τύπο φράχτη. Τα νέα δομικά υλικά εμφανίζονται, οι ελαφριές κατασκευές με εξαιρετικές τεχνολογικές ιδιότητες, αλλά η αφοσίωση στις φυσικές πρώτες ύλες, η δυνατότητα, τουλάχιστον σε ορισμένα στοιχεία σχεδιασμού τοπίου ενός χώρου ή αυλής, να είναι πιο κοντά στη φύση, ξεπερνά όλες τις καινοτομίες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, ακόμη και σήμερα, η ανέγερση ενός ξύλινου φράχτη είναι ένα συχνό περιστατικό για να δημιουργηθεί ένας φράκτης για έναν προσωπικό κήπο ή ένα καλοκαιρινό εξοχικό σπίτι, μια μεγάλη αυλή ή μια μικρή αυλή στην ιδιωτική κατοικία της πόλης.

Ένα από τα πλεονεκτήματα των ξύλινων περιφράξεων είναι ότι μπορούν να ανεγερθούν από μόνοι τους, επιλέγοντας το επίπεδο εμπλοκής - από την αρχική προετοιμασία του ακατέργαστου ξύλου μέχρι την γρήγορη εγκατάσταση των τελικών προϊόντων. Μια αυτοπεποίθηση φράχτη είναι μια ιδιαίτερη υπερηφάνεια για κάθε ιδιοκτήτη ενός ιδιωτικού σπιτιού με ένα οικόπεδο. Αλλά πριν πάτε στα καταστήματα κατασκευών ή ψάχνετε προμηθευτή ξύλου, πρέπει να εξοικειωθείτε με το πλήρες φάσμα των δυνατοτήτων που προσφέρει αυτό το φυσικό υλικό για την κατασκευή περιφράξεων. Έτσι, οι τύποι των ξύλινων φράχτες όσον αφορά την εμφάνιση.

Ο φράκτης είναι μια συνένωση των κλαδιών και των κλαδιών που συνδέονται με τα γόνατα που οδηγούνται στο έδαφος. Αν από την αρχαιότητα αυτή η μέθοδος περιφράξεως χρησιμοποιήθηκε από τους αγρότες για να περιγράψει το οικόπεδο τους σχεδόν σε ολόκληρη την επικράτεια της χώρας μας, τώρα όμως ένας τέτοιος φράκτης γίνεται περισσότερο διακοσμητικό στοιχείο, το κίνητρο μιας τέτοιας στυλιστικής τάσης ως ρουστίκ χώρας. Για να κάνετε ένα τέτοιο φράχτη με τα χέρια σας δεν είναι δύσκολο, αλλά η διάρκεια ζωής αντιστοιχεί στα χρησιμοποιημένα υλικά, τις δυνάμεις και το χρόνο - είναι αρκετά μικρό.

Όχι λιγότερο αρχαίος τρόπος για να δημιουργήσετε φράχτες - πασσάλους διατεταγμένους σε μια σειρά με αιχμηρές κορυφές. Η κατασκευή είναι αξιόπιστη και ανθεκτική, προστατεύοντας τέλεια από τους "απρόσκλητους επισκέπτες". Ο χρόνος ζωής είναι σημαντικά μεγαλύτερος από εκείνον των καραβίδων και των ποικιλιών τους, αλλά όχι αρκετά μακρύς για τον σύγχρονο ιδιοκτήτη του χώρου (ο φράκτης δεν έχει θεμέλια και σταδιακά διευθετείται, χαλαρώνει). Και πολλά υλικά απαιτούνται για την κατασκευή του.

Στην αρχική της μορφή, αυτός ο τύπος περίφραξης δεν χρησιμοποιείται ουσιαστικά, αλλά αντικαταστάθηκε από έναν εξωτικό τύπο μπαμπού περίφραξης για τους συμπατριώτες μας.

Οι πρώτες ενώσεις με αυτό το όνομα και στους περισσότερους από εμάς συνδέονται με τους Αμερικανούς καουμπόηδες και τα εδάφη τους. Αλλά στο έδαφος του καταυλισμού μας, τέτοιες περιφράξεις έχουν χρησιμοποιηθεί από καιρό για να οριοθετήσουν περιοχές βοσκοτόπων, κήπων και κήπων λαχανικών. Ακόμη και σε ορισμένες ιδιωτικές αυλές η μέθοδος αυτή εξακολουθεί να χρησιμοποιείται. Διάφοροι πίνακες ή πόλοι που καρφώνονται σε ξύλινη δοκό από ξύλο με αρκετά μεγάλα κενά είναι εύκολο να κατασκευαστούν. Ο φράκτης θα περιγράψει σαφώς την επικράτεια, αλλά δεν θα προστατεύσει από τα αδιάκριτα μάτια.

Ο φράκτης του λεγόμενου φράχτη είναι ο πιο δημοφιλής τύπος ξύλινου φράχτη. Ένας από τους ευκολότερους τρόπους για να κατασκευαστεί ένας τέτοιος φράκτης είναι η κάθετη στερέωση των σανίδων στις φλέβες, οι οποίες, με τη σειρά τους, συνδέονται με ξύλινες στύλες που οδηγούνται στο έδαφος. Αυτός ο τύπος περίφραξης έγινε δημοφιλής λόγω της διαθεσιμότητας υλικών και πολύ γρήγορης εγκατάστασης. Η περίφραξη ως αποτέλεσμα αποδεικνύεται αρκετά ισχυρή και αξιόπιστη, με σωστή φροντίδα που μπορεί να διαρκέσει πολύ καιρό.

Ένα άλλο πλεονέκτημα αυτού του τύπου περίφραξης είναι ότι σαφώς περιγράφει τα όρια του χώρου, χωρίς να δίνει λόγο για αδιάκριτα βλέμματα (αν ο φράχτης είναι τοποθετημένος πολύ κοντά ο ένας στον άλλο, τότε απλά αποτυγχάνεται να παρατηρήσει τι συμβαίνει πίσω από το φράχτη).

Αλλά μια σταθερή κάθετη φράχτη ως φράχτη δεν είναι κατάλληλη για όλους τους ιδιοκτήτες γης και ιδιωτικών αυλών από την άποψη της αισθητικής. Η εμφάνιση ενός τέτοιου φράχτη μπορεί να διακοσμηθεί με διακοσμητικά στοιχεία. Ακόμα και το απλούστερο πλέγμα σανίδων στην κορυφή του φράχτη ή ως ένθετα στα ανοίγματα, μεταμορφώνει την εμφάνιση ενός ξύλινου φράχτη.

Επί του παρόντος, η οριζόντια θέση του φράκτη μεταξύ των κολώνων ή των στηλών είναι πιο κοινή. Αυτός ο σχεδιασμός σας επιτρέπει να έχετε την πιο συνεχή περίφραξη (χωρίς τρύπες) με ελάχιστο κόστος ξύλου.

Ένα στερεό ξύλινο φράχτη με οριζόντιο φράκτη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βάση για τη στερέωση κρεβατιών, ράφια και ακόμη και πάγκους.

Ένα πλέγμα αποτελούμενο από στενά σανίδες είναι επίσης ικανό να φέρει έναν διακοσμητικό ρόλο στη δημιουργία μιας εικόνας μιας χώρας ή ενός προσωπικού οικόπεδο. Το φράχτη δεν είναι το πιο ανθεκτικό, αλλά όμορφο, σαν να ανοιγόταν. Το Reiki ή οι στενές σανίδες μπορούν να διασχίζονται απευθείας ή διαγώνια, χρησιμοποιώντας προϊόντα διαφορετικών χρωμάτων ή βερνικιών και "λεκέδες" που έχουν διαφορετικά σκούρα χρώματα.

Συχνά ένα φράχτη με τη μορφή ενός ξύλινου πλέγματος χρησιμοποιείται ως στήριγμα για αναρρίχηση φυτών. Το αποτέλεσμα είναι ένα ημι-ζωντανό, πράσινο φράχτη, το ξύλινο υπόβαθρο του οποίου η πιο οργανικά ταιριάζει στη συνολική εικόνα.

Προκειμένου να ενισχυθεί η επίδραση της διακόσμησης, η πύλη ή η πύλη ενός ξύλινου φράχτη (κατασκευασμένου από το ίδιο υλικό) μπορεί να εξοπλιστεί με μια πέργκολα ή ένα μικρό πέργκολα με κολώνες.

Αν μιλάμε για την ταξινόμηση των ξύλινων περιφράξεων σύμφωνα με τον τύπο της τεχνολογίας εγκατάστασης, τότε υπάρχουν μόνο δύο κύριες ομάδες:

Ξύλινο φράχτη χωρίς θεμέλιο. Είναι χτισμένο γρήγορα, αλλά δεν διαρκεί πολύ.

Φράχτη από ξύλο πάνω στο υπόβαθρο (βάση). Θα απαιτήσει μεγάλες δαπάνες χρόνου και υλικών, αλλά θα διαρκέσει πολύ περισσότερο, και η ίδια η δομή θα είναι ισχυρότερη και πιο αξιόπιστη.

Για να κάνετε το φράχτη πιο ανθεκτικό, φθηνό ή όμορφο, χρησιμοποιήστε ένα συνδυασμό ξύλου με άλλα οικοδομικά υλικά:

• τούβλο?
• πέτρα διαφόρων τροποποιήσεων.
• σκυρόδεμα και οπλισμένο σκυρόδεμα
• Μεταλλικό φράχτη και μεταλλικό προφίλ.
• Σφυρηλάτηση μετάλλων.
• σκουπίδια.

Συχνά, το υλικό για συνδυασμό σε ξύλινο φράκτη χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει μια βάση (έτσι ώστε η δομή να γίνει ισχυρότερη, πιο αξιόπιστη και πιο ανθεκτική) ή στήλες (κολώνες) στις οποίες προσαρτάται το ξύλο (για τους ίδιους λόγους).

Αλλά συμβαίνει το δευτερεύον υλικό για συνδυασμό να εισάγεται αποκλειστικά για διακοσμητικούς σκοπούς. Όπως τα πλαστά αντικείμενα στην κορυφή αυτού του φράχτη.

Φυσικά, το ξύλο χωρίς πρόσθετη επεξεργασία επιφανείας θα χρησιμεύσει ως υλικό για περίφραξη για μικρό χρονικό διάστημα - τα κλιματικά αποτελέσματα μπορεί να είναι πολύ επιβλαβή. Για την προστασία του ξύλου από τη φθορά από τις συνεχείς επιπτώσεις της βροχόπτωσης και της καύσης από το άμεσο ηλιακό φως, είναι απαραίτητο να εμποτιστεί με ειδικά αντισηπτικά και παλτό με βερνίκια ή χρώματα. Είτε είναι απαραίτητο να δώσετε στο φράκτη σας ένα νέο χρώμα είτε να διατηρήσετε το φυσικό μοτίβο του ξύλου - αποφασίζετε. Πολλά εξαρτώνται από το πώς κατασκευάζονται τα ξύλινα στοιχεία στην πρόσοψη του κτιρίου και άλλους συμμετέχοντες στο σχεδιασμό του τοπίου (αν υπάρχουν) και την επιθυμία σας να εναρμονιστεί αρμονικά η περίφραξη στη συνολική εικόνα ή να την κάνει ένα στοιχείο προφοράς.

Εάν η εικόνα του κεντρικού κτιρίου έχει ζωγραφίσει ξύλινα στοιχεία, θα είναι λογικό να χρησιμοποιήσετε αυτό το χρωματικό σχέδιο για την εκτέλεση του φράχτη.Για παράδειγμα, τα ένθετα χιονιού στην πρόσοψη του σπιτιού (φεγγίτης της στέγης, πατίνια, κολώνες, μπαλκόνι ή βεράντα και άλλα στοιχεία) και επιπλέον κτίρια θα επικαλύπτονται με τον ίδιο σχεδιασμό του φράχτη και θα δημιουργούν μια εορταστική εικόνα ολόκληρου του συγκροτήματος.

Ένα δέντρο δεν μπορεί να στερήσει το φυσικό μοτίβο του, αλλά ταυτόχρονα να αλλάξει την αρχική σκιά. Με τη βοήθεια ημιδιαφανών βερνικιών, λεκέδων και άλλων παραγόντων εμποτισμού και επικαλύψεων, μπορείτε να φτιάξετε ένα χρώμα που, για παράδειγμα, θα είναι ιδανικό για τον χρωματισμό της πρόσοψης του κτιρίου (τούβλο, πέτρα ή διακοσμητικό υλικό μη φυσικής προέλευσης).

Αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, το δέντρο αφήνεται στη φυσική του εμφάνιση. Επιπλέον, κανένα άλλο υλικό δεν είναι σε θέση να φέρει τόση φυσική ζεστασιά σε σύγχρονα κτίρια, η βάση των οποίων είναι σκυρόδεμα, γυαλί, μέταλλο και αφρός μπλοκ σε γκρι τόνους.